Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
"Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına. Ama unutma ki, iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!"
Zülfü Livaneli - Serenad
"Ya bir gün, bir yerde istemeden karşılaşırsak?"
"O zaman, cehennemi söndürmeyi başaran, diğerine elma şekeri alsın."
Arkamda cehennem, önümde elma şekeri, karşımda ise cennetimin sahibi...
"Elma şekeri!" dedim telaşla ve bir zamanlar aşinası olduğum paketi, Ege'nin tuhaf bakışları altında avuçlarımın arasına aldım.
Gözümün önünde canlanan bir sürü anıyla kucaklaşırken, Ege "içinde bir not var" dediğinde elimi hızla kutuya atmaya çalıştıysam da geç kalmıştım.
"Ege! Ver şunu!" diye bağırdığımda, not çoktan avucundaydı. Ufak kağıdı açıp dikkatlice içinde yazanlara baktı.
Ege, cümlesi bittiğinde parmaklarının arasındaki kağıdı sertçe bana uzattı.
"Ne demek bu, Duru? Sana bunu kim yolladı? Ne oluyor burda?" dedi. Çatık kaşlarıyla öfkesini yeterince ifade edememekten korkmuş olacak ki, bir de dişlerini sıkıyordu. "Konuşsana Duru! Kimden geliyor bu şeker? O pezevenk mi yolladı yoksa bunu?!"
Sağ taraftan kopan bir gürültüyle Pakize'nin kapı arkasına konuşlandığını anlamak zor değildi.
