Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Veeee 49'un 49. bölümündeyiz. Buralara gelebilmek benim için koca bir hayaldi. Ama bugün beraberiz 🤍 Evet, diğerlerine göre daha kısa bir bölüm sizi bekliyor. Kısa dediğimde 10bin kelime :) Yeniden, bana eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim.
Keyifli okumalar 🌸
Bölüm Şarkısı; Seyyan Hanım - Hasret
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
"Hiç değilse kalbim sana yenildi. Mağlubiyetlerin en mükemmelini tattım."
Goethe
Bir dakika bir dakika! Baştan almamız lazım. Hatırlarsınız, bundan 3 sene evvel bir gece yarısıydı. Doğduğum günü dahi unutacak kadar aşk sarhoşuyken sarhoşluğumun sebebi olan adam, bileğime taktığı bir pena sayesinde kendi içinde yerini dolduramayacağı bir boşluğu tenime zincirlemişti.
O zaman soruyorum size.
Şayet o boşluk sonsuza kadar aralık kalacaktıysa bu adam kimdi? Günün birinde karşıma geçip oturabileceği kadar kolaydıysa, Ege'nin kaybolduğu boşluğun sebebi neydi?
Dikkatle yüzüme bakan kahve irisleri farkettiğimde nefesimi tuttum ve "S-siz?" diye sordum.
"Dayı!" Ve saniyesinde de cevabımı aldım...
Sağ elim, sanki bileğimi benden kesip almaya gelmiş gibi hissettiren adama karşı sol bileğimin üzerine kondu ve arkama dahi dönemeden penayı gizledim. Zaten bir an sonrasında da dönmeme gerek kalmadan Ege tam yanımda belirdi.
Ancak size şu kadarını söyleyeyim ki, karşımdaki beden kesinlikle o değildi...
Gördüğünden emin olmak istercesine açıp açıp kapattığı gözleri gırtlağımda bir yeri sızım sızım sızlattı. İnsanın çaresizce gözlerinden medet ummaya çalışması ne kadar acımasızlıktı. Öne doğru atamadığı ayaklarının üzerine çöken ağırlığınsa aynısını ben kaburgalarımın üzerinde hissediyordum. Soluksuz, o karşısındaki adamı bense onu izliyordum. Uzansam dokunacağım kadar da yakındı lakin şu an onun önüne serilmesi gereken ellerin sahibi ben değildim. O nedenle içerde nasıl büyük bir savaş verdiğini tahmin ettiğim yüreğine yüreğimle dokunmayı seçtim.
