Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Uzun bir bölüm olmadı ancak sizi daha fazla bekletmemek için bölümü salıyorum. Gecikme için affediniz. Bölümü kendime ithaf ediyorum😅 Keyifli okumalar 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konuşuyoruz desem, konuşmuyoruz da. Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik, Birbirimize bakarak. Ne seviyoruz, ne de sevmiyoruz birbirimizi. Ne varız, ne de yoğuz gerçekte. İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden Aydınlatan odayı.
Değilsek de yakın birbirimize, Uzak da sayılmayız büsbütün. Gökyüzünde iki uçurtma başıboş Yan yanayızdır sadece.
Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre. Yalnızlık bir çoğulluktur. Sanırım, bir giz de yok bu beraberlikte.
Edip Cansever - İçerikler II
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
Duru... Saf, berrak, temiz...
Annem, bir ateş olacağımı bilmeden rahmine düştüğümü öğrendiği gün, bu ismi kızı için seçmiş.
Duru... Saf, berrak, temiz...
Hayatın beni dönüştüreceği bataklıktan habersiz babam, beni sahip olacağı bir melek olarak beklemiş.
Ama şimdi durduğum yerde;
Duru ne saf, ne berrak, ne de temiz...
Sönmem lazım! Üzerime yağmur gibi akan su yangınıma yetmiyor. Benim acilen sönmem lazım. Yoksa boğazıma sarılı o el, yine ciğerlerimin tertemiz dolmasına engel olacak!
Küvetin dibinde cenin pozisyonu almış, buz gibi suyun üzerimden süzülüşünü hissederken, elim musluğa uzandı ve daha fazla suyun beni sarması için iyice açtım.
Kenarda hazır ettiğim spreyimi olası bir atak için hazır ettim. Ben kendi nefesimi dahi alamayan biriyken, boyumdan büyük bir tenin kokusunu nasıl üzerime alabilirdim ki?
Ağlayamıyorum! Keşke ağlayabilsem... Çığlıklar içime patlamak yerine, şu yüzümden akan sulara karışıp bilinmezliğe doğru dökülse.
Alnıma yapışan kaküllerimi, titreyen ellerimle geriye doğru itekledim. Soğuk su, sızlayan kasıklarıma hiç yardımcı olmuyordu ve sızı tüm şiddetiyle orada mıhlandığı sürece de ben, onun tenime mühür gibi vurduğu kokusundan arınamıyordum. Arınmak istediğim konusu da en şüpheli olan kısımdı zaten...
Daha önce bedenimde yaktığın ateşlerde, derimi kaynar suyun altında defalarca kez köpüklere boğup, yeni de izlerini silemediğimi düşünürken, şimdi elime sabunu dahi almamıştım. Çünkü garip bir berraklık hissi üzerime yığılmıştı. Yarım saattir hiçbir tepki vermeksizin, akan soğuk suyun altında dizlerimle bedenimi kapatmaya çalışarak öylece oturuyordum.
