Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Bölüm sahibi; nar_cicegi26♥️ Çiçem doğum günün şimdiden kutlu olsun 🥳
VEEEE BİR DOĞUM GÜNÜ DAHA!
9 MAYIS'TA 49'UN BİRİNCİ YAŞINI KUTLUYORUZ 👻
Bugüne kadar, yolu kelimelerimden geçen herkese teşekkür ederim 🙏🏻
Keyifli okumalar 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
••• Merve Elina Tekiner 👱🏻♀️ •••
Bir keresinde Duru'ya, insan sevince nasıl hissediyor, diye sormuştum. Kalbinin, dünyadaki bütün kelebeklere yuva olması, demişti. Ama Duru'nun hesaplayamadığı şey şuydu:
Kelebeklerin ömrü 3 gündü...
O yüzden içindeki kelebeklerin katlini çaresizce izlemişti.
Peki her kelebek illa ki ölür mü? Çünkü şu an göğsümün ortasında kanat çırpan rengarenk bir koloni var ve onların ölmesinden çok korkuyorum...
Yola çıktığımızdan beri, ikimiz de ağzımızı açmadık. Sık ve sesli verdiği soluklarının ne anlama geldiğini de bilmiyorum. Zaten aslına bakarsak, şu an neyin ortasına düştüğümün ben de farkında değilim.
Ne diyordum? Hah! Kelebekler...
Çok fena uçuyorlar ve onlar uçtukça ben elimde sonsuzluğu taşıdığımı inanmaya başlıyorum.
İçerde büyük bir ordu yaşıyormuşçasına her odası ışıl ışıl yanan evimin önüne geldiğimizde Yiğit frene bastı. Sanırım artık, bir şeyler demenin zamanı gelmişti. Bir hayli saniyeler süren saçma bakışmamızın ardından ne diyeceğini bilemeyen ağzımı açtım.
"Bıraktığın için teşekkür ederim, Yiğit." dedim gülümseyerek. Başlangıç için fena sayılmazdım. "Bu sefer... Yani şey... Beni yolda bırakmadığın için mutlu oldum."
