Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Yeni bölüm için; Oy Sınırı: Duru'ya bol sevgi Yorum Sınırı: Ege'ye sonsuz yürüme
En uzun bölümle geldik size 🖤 Keyifli okumalar 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
Her mitolojik kadın gibi, güzelliği yarışmalarca tescillenesi Hero ile uğruna denizler aşan fedakar aşkı Leandros'un aşkını bilir misiniz?
Atalarımızın bile tanecik olduğu zamanlarda, Sestos adlı bir şehirde surlar arasında Afrodit için yapılmış büyük bir tapınak bulunmaktaymış. Bizim güzel kız Hero ise bu tapınağın rahibesi, aynı zamanda da etrafında kendisinden başka güzel olan hiçbir şeye tahammülü olmayan, çirkef Afrodit'in kıskanmadığı tek kusursuz güzellikmiş.
Her yıl baharın gelişini kutladıkları zamanların birinde, mabedin ziyaretçilerinden biri, boylu poslu endamına ölünesi Leandros isimli genç bir adam olmuş. Tapınakta yapılan ayin sırasında Leandros, rahibe Hero'ya görür görmez aşık olmuş. Ne kadar da şaşırtıcı ama...
Leandros'un içinde bir anda peydah olan aşk, asla engelleyemeyeceği kadar büyük bir tılsıma sahipmiş. Gözlerini, güzel Hero'dan bir an bile ayırmadan, bütün ziyaretçilerin gidişi için pusuda beklemiş. Hero, Leandros'un aşkıyla yüzleştiğinde ise fazlasıyla ürkmüş ve genç adamdan kaçmaya başlamış. Çünkü Hero, bir rahibe olarak tapınağın, kendisine ve ruhuna koyduğu yasaklar yüzünden genç adama gönlünü kaptıramayacağını biliyormuş, garibim. Ama Leandros, her asil prens gibi asla pes etmemiş. Hero, bu aşkı yaşayamacaklarına dair ne kadar engel ortaya sunduysa da Leandros, avucunda büyüttüğü aşkla Hero'nun kalbine giden tüm engelleri ortadan kaldırmış ve onu, tüm sınırlara rağmen aşklarını yaşamaya ikna etmiş.
Her şey pembe panjurla son buldu sanıyorsanız, yanılıyorsunuz. Aşıklar, kalplerinin engellerini aşsalar bile, bu kez de koskoca bir deniz kalplerine engelmiş. Karşı kıyıda yaşayan Leandros, her gece sevdiği kadını görebilmek için denizi yüzerek aşmayı seçmiş. Zaten böyle adamlar da olsa olsa efsaneler de olabilir, değil mi?
Aşıklar, gece el ayak çekilince kıyıda buluşuyor, günün ilk ışıkları üzerine vurunca da balık adam Leandros, yüzerek kendi kıyısına dönüyormuş. Hero ise her gece, elindeki meşale ile sevdiğinin yolunu gözler olmuş.
Mevsimin hırçınlaşmasıyla beraber Hero, Leandros'a dalgalara kafa tutamayacağını ve artık gelmemesi gerektiğini söylemiş. Zavallı Leandros başta bunu kabul etse de, sevgililerin arasına en fazla birkaç gün girebilmiş. Çünkü gerçek aşıklara, ki varlıklarına asla inanmıyorum, su damlaları engel dahi olamazmış. Leandros, o gece fırtınaya ve sert dalgalara rağmen, tüm gücüyle sevdiğine kavuşabilmek için kulaçlarını atmış. Ancak rüzgar Hero'nun elindeki meşaleyi söndürünce, genç adam yolunu bir türlü bulmayı başaramadığı için denizin ortasında yükselen cani dalgalara yenik düşmüş ve oracıkta can vermiş. Günün aymasıyla, sevdiği adamın kıyıya vuran cansız bedenini gören Hero, Leandros'a sımsıkı sarılmış ve o da kendi canına kıymış. Ve böylece bir efsane olmuşlar...
