Hiçbir adamın zehirli tenine, tutkudan başını döndürecek kadar uzun dokunmamıştım bile... Ama şu an başı dönen bendim. Bir şarkının notalarını kusan parmakları kadınlığımın duvarlarına dokunduğunda, bataklığa dönmüş bahçemde toprağa bir tohum düşmüş...
Aslında bu bölümde sizlere anlatmak istediğim bir kısım daha vardı ama artık, yine retro etkisi midir nedir, maalesef bir haftadır yapışıp kalan bir baş ağrısı krizinden dolayı sizi daha fazla bekletmek istemedim.
Keyifli okumalar 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〖 •••••••••••••••••• 📸 •••••••••••••••••• 〗
31 Aralık 2016 🍯
Kabus!
Evet evet içine düştüğüm durum kesinlikle bir kabus. Birazdan çalan alarmı kapatmadığım için Çiçek elinde terlikle odamı basacak ve ben bayan Catherine'nin Noel için süslediği rengarenk balkonuna bakarak uyanacağım...
Ama uyanmadım. Neden mi? Çünkü üniversiteli şımarık bir kız çocuğuna korumalık yapmakla görevliyim! Neymiş efendim, başında bir bela varmış da, ona göz kulak olmam gerekiyormuş. Bana ne ablacığım! Tehlikedeyse polise gitsin. Neden ben bunun için 3000 kilometre yol katetmek zorundayım ki? Hem de yılbaşında... Bütün o şaşalı partileri bırakıp buradaki aptal konserde olmama neden olduğu için o kız sizce de benim yanımda daha tehlikede değil mi?
"Alo? Sen bu kızın bu akşam burada olacağına emin misin, ablacığım?" diye sordum. Regent Street'te yeni yıla bir çıtırla öpüşerek girmek dururken tam yarım saattir bir üniversite kampüsünde elalemin kızını arıyordum.
"Eminim Ege!" dedi, hem de hani o 'kızıyorum artık ha' ses tonuyla.
Etrafımda bir tur daha dönerek konser alanına yeniden bakındım ama önüme çıkan hiçbir yüz bana istediğimi vermedi.
"Valla şimdiden bu bebelerin arasında kafam şişti, abla. Eğer yarım saat içerisinde o kızı bulamazsam, burdan çıktığım gibi havaalanına gideceğim, haberin olsun."
"Ege! O kızı bulmadan ordan gidemezsin. Duydun mu beni? Mutlaka bulacaksın onu!" diye bağırdı Arzu hanım hazretleri. Bir de hiçbir huyunu babacığımızdan almadığını iddia edip duruyordu. E o zaman bu yeri göğü titreyen kükreme neyin nesiydi?
"Abla ya söylesene, bu kızı bulmak neden bu kadar önemli Allah aşkına? Niye yardım ediyoruz ki biz ona? Eğer tehlikedeyse polise gitsin. Hiç mi anası babası yok bu kızın? Bize n'oluyor? Artık beni azad et de evime gideyim be tontişim. Yeni yıl kaçtı zaten bari yılın ilk gününü eğlenerek geçireyim. O kız senin biricik kardeşinden daha önemli değildir ya." dedim demesine de duygu sömürümü bu kez yemedi.
"Valla bu kez o kız tüm dünyadan daha önemli, Ege." dedi, tereddütsüzce ve sıkıntılı nefesi kulağıma doldu. "Bak, bu durum gerçekten çok ciddi. Ne yap et ama onu acilen bul. Arkadaş mı olursun, kendine aşık mı edersin, yoksa sırtına mı atarsın, bilmem. Ama sana gönderdiğim sahte pasaportla birkaç gün içinde ülkeden çıkışını yapacaksın. Sonrasını ben halledeceğim."
