Mo Dao Zu Shi - Modern Life

GİZEMLİ KRAVAT MÜŞTERİSİ

Açılan demir kapının ardından gözünde gözlüğü ile elindeki dosyalara bakan Lan Zhan bindi. Ne zaman gelmişti de 3. kata gelip işini halledip geri çıkıyordu? Her şeyi bir anlığına unutup gözlüklüğün ona ne kadar yakıştığını fark ettiğimde kalbimin erimesi pek uzun sürmedi. Fakat kendisi asansöre bile dosyalara bakarak bindiği için beni fark etmemiş, asansörün dümesine bile dosyalara bakarken basmıştı. Halbuki düğmeye basılıydı zaten!
{Anlık Wei= (눈‸눈) }

Kim olduğuma bakmadan 'günaydın' diyince aklıma gelen sinsi fikirle sırıttım. Yanağına hızla bir öpücük kondurup kocaman gülümsediğimde asansör durmuştu. Kapılar açılırken konuştum Size de günaydın Efendi Lan. Çıkıp gülümseyerek masama giderken arkamda nasıl bir surat bıraktığımı o kadar merak ediyorum ki. Üstümdeki paltomu koltuğumun başına asarken ikinci patronun sesi duyuldu Herhangi bir sıkıntı var mı? Masama oturuken az önce arkamda bıraktığım biricik sevgilimin cevap verişini izledim. Gözlüğünü çıkartırken ki kaçamak bakışını fark ettiğimdeyse gülümseyerek bilgisayarda ve masamda biriken işime döndüm.

Bugün günlerden cumaydı, yani yeğenimin de girdiği deneme çekiminde kimlerde karar kıldıklarını açıklayacaklardı. Haftanın son iş gününe geç ama mutlu başlamıştım, bence hiç de fena bir başlangıç değildi. Önümdeki dosyalara bakarak ekrandaki boş kutucuklara rakamları yazarken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım bile, gerçi bunun sebebi benim geç gelmem de olabilirdi... Her neyse konumuz uyku ile olan aşkım değil! Öhm...

Öğle vakti gelmiş olmasına rağmen hala iş yapmaya devam ediyordum. Elbette nedeni işime aşık olmam değildi. Omuzuma konulan el ile irkildim. Wen Ning veya Lan Zhan olduğunu düşünerek gülümseyerek baktım. Bay XiChen. Her zaman olduğu gibi yüzündeki gülümseyle bakıyordu. Elindeki dosyayı önüme koyup açtı. Miktarda değişiklik yaptık, sence bir sorun var mı? Gözlerim kağıdın üzerindeki kelimelere ve sayılara kaydı. Bu Yumeng şirketi ile yapılan anlaşmanın ta kendisiydi.

Tek kaşımı kaldırarak diğer sayfaları da inceledim, nedenini anlamadığım bir şekilde miktar düşürülmüştü. Bu iyiydi, çünkü eski miktar biraz gereksiz fazlaydı. Gene de insan nedenini merak etmeden duramıyordu. Açıkçası o an bunu sormak istesem de nedense yapmamam gerektiğini hissediyorum. Çekindiğimden veya korktuğumdan değildi, sadece yapmamalıydım. Zaten ne olduğunu A-Cheng'e sorarak öğrenebilirdim, aksiyona gerek yoktu.

Kısa bir süre daha baktım.

- Ekstra verilen malların fiyatı çıkarıldı değil mi?
- Evet.
- Hımm... O zaman burda çıkartılmayan bir kısım daha var.

Eğilerek gösterdiğim kısma baktı. Burası gözden kaçmış olmalı diye ekledim. Haklısın, dikkatiniz takdire şayan. Gülümseyerek eğilen müdürüme baktım ve anlık olarak taktığı kravat dikkatimi çekti. Daha önce bir yerde görmüştüm ama nerde?

Kravatı beğendiniz sanırım. Dikkat çekecek derecede baktığımın farkında bile değildim. Evet, gerçekten hoş ve farklı. Nerden aldığınızı sorabilir miyim? Gülümsedi ve kravatına baktı Özel tasarım bir kravat, sadece 2 adet kopyası bulunuyor. Bu daha da ilginçti işte. Sadece 2 adeti bulunan bu kravatı daha önce nerde görmüştüm ki ben. Bi dakika... HASSKTİR!

Kafamda sabah ki küçük ve salakça olan kravat paniğim canlandı. Elime aldığım rastgele kravatta buna acayip benziyordu, hatta benzemek az kalır direk bu o idi.

- Öyle mi? Gerçekten çok güzelmiş. 2. kravat hala duruyor mu, bir bilginiz var mı?

- Hatırladığım kadarıyla benim aldığım günün akşamı başka biri almıştı, kim olduğunu bilmiyorum malesef. Aslında bulmaya da çalıştım çünkü bu kravat amcamın bana doğum günü hediyesiydi, tasarımcı adının duyurulması adına 1 adet daha üretmiş ve adımı kullanarak satmak için izin istemişti. Amcam da bana sorduğunda memnuniyetle kabul etmiştim. Alan kişinin gizli kalması bende bir tık merak uyandırmadı değil.

Daha da gülümsememe engel olamadım Belki sizi çok seven bir hayranınızdır ve bunu bilmenizi istememiş olabilir. Gülümsemeye devam etti ama yüzünde tuhaf bir ifade oldu. Başka bir yöne doğru bakarak kısa bir süre düşündükten sonra sordu. Yani utandığı için mi kimliğini gizlediğini düşünüyorsunuz? Omuz silkerek 'neden olmasın' diye baktım. Gülümsemesine hafif bir ses ekledi Dosyadaki yardımlarınız için teşekkür ederim Bay Wei ve aynı zamanda gizli kişi hakkındaki görüşleriniz için de teşekkür ederim. Yüzün hiç eksimleyen gülümsesini alarak odasına geri döndü, şansa tam o arada Lan Zhan çıkmıştı. Bir kaç cümlelik abi kardeş konuşmasından sonra Lan XiChen odaya girmiş, Lan Zhan ise yanıma gelmişti.

Sabah yaptığım küçük yaramazlığı hatırlasam da o gizemli kravat müşterisinin kardeşim olması daha çok meşgul ediyordu kafamı. Düşündükçe kafamda türlü türlü teoriler kuruyor ve gülümsemeden kendimi alamıyordum. Lan Zhan elbette bu halimi fark etmişti. Fazla mutlusun. Düşüncelerimden sıyrılarak şaşkın şaşkın baktım ilk önce, ardından da gülümsememe devam ettim. Özür dilerim Lan Zhan, sadece bugün beni şaşırtacak bir şeyler yaşadım da. Bugün olanları başka nasıl tarif edebilirdim gerçekten hiçbir fikrim yoktu.

Lan Zhan'ın bakışları 'Anlat' der gibiydi, benim de saklamaya pek niyetim yoktu aslında. En azından Lan Zhan'dan bir şey saklama gereği hissetmiyordum.

Yemek için uygun bir yer bulup, oturduğumuzda başladım sözlerime.

Kardeşim ben görmeyeli dduyguların öğrenmeye başlamış...