ÖZ AİLEM

13. BÖLÜM (ÖĞRENDİ)

(Multimedya: Aslı)

ASLI ÇEVİK

Ertesi sabah uyandığımda odada sadece Metehan vardı. ''Neredeler?'' diye sordum Metehan'a. ''İşleri olduğu için gittiler. Sana da çok geçmiş olsun dediler.'' dedi. Aklıma gelen şeyle Metehan'a sordum. ''Senin ve onların nasıl haberi oldu ve onlar neden o kadar süre benim için hastanede kaldılar?'' dedim.

''Evde oturuyorken sen aradın. Cevapladıktan sonra sen olmadığını anladım. Telefondaki kadın senin trafik kazası geçirdiğini söyledi ve son aramada ben olduğum için beni arayıp hastanenin adını söyleyip kapattı. Bende hemen hastaneye geldim. Sonra ııı-- şey oldu, biz Demir ile birbirimize numaralarımızı vermiştik. O da ne yapıyorsun demek için aramıştı herhalde. Bende hastanedeyim Aslı trafik kazası geçirdi deyince onlarda toplanıp gelmişler. Onlar geldikten sonra senin ailenin gelemeyeceğini işleri olduğunu söyledim. Onlarda o zaman Aslı yalnız kalmasın belki çıktıktan sonra bir şeye ihtiyacı olur diye kaldılar.'' dedi anladığımı belirtircesine kafamı salladım. Ama aklıma yatmayan bazı şeyler vardı. Hem ben iki gün boyunca uyudum. Neden bu kadar uzun süre hiç tanımadıkları bir kızı beklesinler ki.

Zaten sabah kalktığımda hala dün gece gerçekten duyup duymadığıma emin olmadığım sözler dönüyordu. ''Metehan ben ne zaman çıkacağım?'' ''Doktor bugün kontrollerinden sonra bir sıkıntı çıkmazsa çıkabileceğini söyledi.'' dedi. Zaten nedense Metehan'da sanki benden bir şey saklıyormuş gibi bir hava var. Neyse yakında çıkar kokusu.

   

Şuanda hastaneden çıkmış Mete'nin evine doğru gidiyoruz. Eve varınca direk beni içerdeki koltuğa uzattı. Hayır yani sanki kendi ayaklarım yok. Yürümeyi unuttum lan.

''Metehan biz birimizden asla bir şey saklamayız değil mi?'' diye sordum çünkü eğer gözlerini kaçırıp cevap verirse kesin yalan söylüyordur. Bu onun bir tür yalan söyleme mekanizması gibiydi ne zaman yalan söylese böyle yapardı.

''Yoo niye bir şey saklayalım ki, saklanacak bir şey mi var?'' dedi gözlerini kaçırarak. Aha şimdi yaktım çıranı Mete.''Yoo sadece merak ettim.'' dedim bende onu taklit ederek. Ama sorun şu ki Mete benden ne saklıyor?

   

Aradan yaklaşık 3-4 saat geçtikten sonra kapı çalınca Mete'ye döndüm. ''Birini mi bekliyorsun?'' dedim. ''Hayır.'' dedi o da. Kapıya gidip açtı ve içeri gelenlerle minik çaplı bir şok geçirdim.

AYAZ ATABEYLİ

''Abi şimdi sen diyorsun ki bana dedi ki 1 hafta sonra benim için yabancıdan bir farkınız kalmayacak.'' dedim. Abim biz uyuduktan sonra Aslı'yla olan konuşmalarını anlatıyordu. Ben aslında onun haklı olduğunu düşünüyorum çünkü daha bizim kardeşimiz olduğunu bilmeden kucağımıza atlamasını, gitmeyin demesini bekleyemezdik. Gerçi öğrendikten sonrada yapacağı muamma ama.  

''Bence geç bile kaldık artık öğrenmeli. Hem babamda zarfı gönderen adamları bulamadı. Gidip her şeyi anlatalım.'' dedi Araz abim. Annemde ''Evet ben artık kızıma doya doya sarılmak, öpüp koklamak istiyorum. '' dedi ağlamaklı bir sesle. Bende onlara katıldığımı belirtircesine konuştum. ''Evet bence de çok uzadı bu iş.'' dedim. 

''Tamam.'' dedi babam ve devam etti. ''Hadi kalkın gidiyoruz.'' dedi. Babam ne yani hemen şimdi mi? ''Demediniz mi yeter artık. O zaman bende zaten kızımı yanımda istediğime göre hadi bakalım.'' dedi ve kapıya doğru ilerlemeye başladı.