ÖZ AİLEM

17.BÖLÜM (KARAKOL)

(Multimedya: Ayaz)

ASLI ATABEYLİ

''Güzelim bak senin sınıfın bu katta 11/A benim sınıfım üst katta 11/D. Bir şeye ihtiyacın olursa hemen yanıma gel tamam mı?'' dedi Demir abim. Beni sınıfıma kadar getirmişti ve bu üzerimizde olan gözleri daha da arttırmıştı. Okula girerken çoğu kişi okulun sahibinin çocuğunun yanında olduğumu merak etmiş olacak ki beni göz hapsine almışlardı. Rahatsız olsam da bir şey demedim.

''Tamam abi.'' dedim.

''Abi diyen dillerini yerim senin.'' diyerek yanaklarımı sıkmaya başladım.

''Ne yapıyorsun? Senin yüzünden okula girerken olan karizmam çizildi.'' dedim yalancı bir kızgınlıkla. 

''Öyle mi? Sen büyüdün de karizman mı var senin?'' dedi bağırarak. Pislik ya. Kendisi abimdir diye demiyorum tam bir gıcık.    

''Ah küstüm sana. Bak duydun mu sesi?'' dedim.

''Ne sesi?'' dedi.

''Kırılan kalbimin sesi.'' dedim yalandan gözlerimi doldurarak.

''Hani karizman vardı senin. Ne oldu şimdi?'' dedi gülerek.

''Öyle mi? O zaman bende gideyim de ağlayayım. Zaten kırılan kalbimi yapacak bir delikanlı elbet bulurum.'' dedim. Onu nerden vuracağımı çok iyi bildiğim doğrudur.

''Yok güzelim olur mu hiç öyle şey? Söyle bakalım bu yakışıklı mı yakışıklı abin sana kendini nasıl affettire bilir?'' dedi.

''Hımm belki şöyle en büyüğünden bir damak çikolatayla kendini affettire bilirsin.'' dedim. Şu hayatta en sevdiğim şeydir herhalde çikolata.  

''Bu yolda başımda kopsa sana kendimi affettirmek için o çikolataları getireceğim kraliçem.'' dedi olayı baya abartarak. Ama bende bu oyuna ortak olup devam ettirdim.

''Aferin köle. Hep böyle ol. Çekilebilirsin huzurumdan.'' dedim elimle arkasını göstererek. O da önümde eğilerek geri geri gitti. Sonunda gözden kaybolunca sınıfıma girdim. Boş bir sıraya oturup hocayı beklemeye başladım. 

''Aramıza yeni bir arkadaş katılmış. Kalk ve kendini tanıt tatlım.'' dedi sınıfa yeni gelen hoca. 

''Ben Aslı Atabeyli.'' dedim. 

''Mehmet Atabeyli ile bir alakan var mı?'' eninden sonunda öğrenecekleri için konuştum.

''Kızıyım.'' dedim. Sınıfta bir uğultu oluşmaya başladı. 

''Evet arkadaşlar sessizlik. Derse geçiyoruz.'' dedi hoca sınıfı susturmak için. Ders boyunca üzerimde olan bakışları umursamadan dersi dinledim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sonunda öğlen arası olmuştu. Sağ olsun Demir abim her teneffüs gelip bir şey isteyip istemediğimi sormuştu. Ama bu üzerimde olan bakışları arttırıyordu ve gerçekten sıkılmaya başlamıştım.

Öğlen arasında Demir abim sınıfa gelmeden kantine inmiştim. Beni bulması uzun sürmeyecekti ama bir süre yalnız kalayım bari. 

Kantinden kendime yiyecek bir şeyler alıp kantinin en köşesindeki boş olan tek masaya oturdum. Benim oturmamla yanıma her okulda olan o üçlü kız grubu geldi.