HAYAT ACIMASIZDI , ACIMADI DA . . .
Hayat Atabeyli ailesini hiç acımadan yakmıştı 17 yıl önce.
Onlardan biricik kızları Aslı'yı almıştı daha doğduğu günün ilk gecesinde.
Aslı gitmişti ardında acılı ve yıkılmış 5 abi , anne ve babasını bırakarak.
A...
"Ula kalk yaylaya gideceğuk." diye bağıran babaannemle yerimde sıçradım. Saat kaç ki beni uyandırıyorsun babaanne ya.
"Babaanne beş yıl daha uyuyacağım." dedim ve geri yastığa gömüldüm.
"Kalk kız. Bir de uyuyacağım diyorsun. Yok uyumak. Gideceğiz." dedi ve beni sağlam kolumdan çekip kaldırdı. Yanımın boş olduğunu fark edince babaanneme döndüm.
"Babaanne Ayaz abim nerede?" dedim.
"Oho o kalkalı çok oli. Herkes senin gibi uykuci mi?" dedi. Saate göz attığımda daha yeni 7 olduğunu gördüm. Hay Allah'ım ya! Neden bu saatte kalktık ki!
"Babaanne Allah aşkına söyle. Bu saatte yaylaya gidip ne yapacağız? Horozlarla beraber ötecek miyiz?" diye söylenerek kalktım.
"Sus bakayım. Ne mi edeceuk? Temiz hava da kahvaltı yapacauk, hayvanlara bakacauk, gölde dedenle balık tutacauk." dedi.
"Tamam. Üstümü değiştirip iniyorum." dedim.
"Sakın uyuma. Kolundan sürükleyerek götürirum." dedi ve çıktı.
Dolaptan kendime bir şeyler alıp giymeye başladım. Üzerime sütlü kahve tonlarında şort, crop, oversize ceket takımı alıp giydim. İşim bittiğinde tek elle saçlarımı düzeltip odadan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapıdan çıktığımda diğer odadan çıkan tek gözü kapalı Kerim abimi gördüm. Hala uyuyor gibi duruyordu. "Kerim abi!" diye bağırınca yerinde sıçrayıp kafasını kapı pervazına çarptı. Gözleri açılıp beni bulunca şirince gülümseyip "Günaydın." dedim ve hızlıca merdivenleri inmeye başladı. Çünkü hiçte güzel bakmıyordu.
Aşağı inince ben ve Kerim abim dışında herkesin hazır olduğunu gördüm. Hazır dediğime bakmayın, Deniz ve Dengiz birbirlerine yaslanmış gözleri kapalıydı, Erim kafasını Demir abimin omzuna koymuş uyumaya çalışırken abim onu itiyordu. Onun dışında herkes gayet uykusunu almış duruyordu. Ben ise hala sıcak yatağımı düşünüyorum. Hayır ne gerek var bu kadar erken gitmeye.
"Sen bir şeyler yedin mi? Aç karna miden bulanmasın." dedim. Hamileydi sonuçta. Dikkat etmesi lazım.
"Yedim yengecim sen merak etme." dedi Yasemin yengem. Kafa salladım. O sırada Kerim abim içeri geldi. Hala risk teşkil ettiği için Poyraz abimin yanına geçip kolunun altına girdim.
Kerim abim gözlerini kısıp bana baktı. Bu bakış elbet yalnız kalacaksın der gibiydi. Bende ona nah kalırım der gibi baktım ama anladı mı emin değilim.
