KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

6.BÖLÜM

Multimedya: Selen

New bölüm! Herkese merhaba. Umarım bölümü beğenirsiniz, sizleri seviyorum. Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınız iyi okumalar.

(NOT: Modelin saçları başta sarıydı ama kahverengi olarak değiştirdim çünkü ilerde tekrar sarı olacak ve kahverengi saçlı fotoğrafı çok azdı.)

***

"Kurtlarla sofraya oturan, kendisini konuk mu yoksa yemek mi saydıklarını bilemez."

***

Kulaklarımda hala o ses vardı, o tehditvari ses. "Benim olana göz dikersen senin olan her şeyi alırım."demişti ne demek istemişti şimdi? Ben onun muydum?

Tabi ki de öyleydi, kardeşinin gözünde biz iki karı kocayız. Eymen kardeşini belli ki alttan alttan uyarıyordu o halde bende ona karşı bir adım geride dursam iyi olur, zaten ilk gördüğümden beri hoşlanmamıştım ondan.

Selen bazı şeyleri çok üzerine alınıyorsun, kendini kaptırma sen onun gerçekten karısı değilsin o sadece rol yapıyordu. Bir insan uzun süre maske takarsa gerçek kişiliğini de unutur derler lakin ben çok çabuk kendimle İzem'i karıştırmaya başladım.

En çok dikkat etmem gereken şeyde bu halbuki, kendimden ayrılmamam ama İzem'in de sınırlarını aşmamam gerek. Nasıl Eymen ile Kurt bir bedende bulunan iki kişiyse ben ile İzem de öyleydik şuan.

Kapının kenarından çekilip hızlıca onun bana gösterdiği odaya gitmek için merdivenlere ilerledim. İkişer üçer çıktıktan sonra ister istemez nefes nefese kalmıştım, biraz durup soluklandıktan sonra karanlık koridorda odaya ilerledim.

İkimiz aynı odada kalacaktık, belki de aynı yatakta. Ne olmuş canım koskoca yatak bir köşeye ben bir köşeye o kıvrılır yatarız bu kadar da abartma Selen. Kenarda duran çantamı elime alıp giyinme odasına girdim.

İçindeki birkaç parça kıyafeti bana ayrılan kısma itinayla tıktıktan sonra düzenleme işini sonraya bırakıp üzerimi değiştirdim. Üzerimdeki pijamayla ve elimdeki çantada kalan değerli takılarla aşağıya inmeye başladım.

Çalışma odasının önüne tekrar geldiğimde kapıyı hafifçe tıklayıp aralık kapıdan içeriye adımladım, karşımda Eymen'i değil de sadece Aslanı bulunca yutkundum.

"Eymen nerede acaba en son buradaydı?"kafasını gömdüğü dosyadan kaldırdığında hafifçe tebessüm etti.

"En üst katta bir çalışma odası daha var. Orada olmalı çünkü orası onun odası burası da benim çalışma odam."

"Tam olarak hangi oda?"

"Kapısından anlarsın onun odası da şifrelidir."

"Tamam sağ ol."tam çıkacakken bana seslenmesiyle durdum ve tekrar ona döndüm.

"Ne için arıyordun?"kaşlarım çatıldı.

"O benim kocam onu aramam çok normal değil mi?"hafifçe güldü.

"Doğru alışamadım hala."arkamı ona dönüp odadan çıktım tekrar merdivenlere ilerleyecekken köşedeki asansörü fark ettim. Aferim Selen asansörü şimdi mi fark ediyorsun! Amele gibi yukarıya aşağıya koşturup dururken asansörü şimdi görmek aferim bana.

Asansörün kimin için olduğu da belli, gerçi oda Hande için yapılmış olmalı. Asansöre bindiğimde üst kata çıkmak için düğmeye bastım, hızlıca son katta indiğimde kapılarda göz gezdirmeye başladım. Şifreli kapıyı gördüğümde hızlıca ilerlemeye başladım bir an önce elimdeki değerli şeyleri bir yere yerleştirmek istiyordum.