11. BÖLÜM

1.3K 87 91
                                    

Multimedya: Hale

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız iyi okumalar.

***

"Bir yerin artık senin olmadığını hissettiğinde oraya veda edersin."

***

Yalnız bir insan bataklığa saplanıp kalmış bir varlık gibidir. Yalnızlık onu çamur gibi içine çeker, yalnızlığın o korkunç çığlını duyabilir misin? Karanlığın içine gömülen o küçük kızı duyabilir misin? Kırılan kalbin parçalarını tamir etmeyi başara bilir misin? Atan ama varlığı bile belli olmayan kalbimi hisseder misin?

Eymen hissediyor gibi. O bana yalnızca koşmayı ve durmayı öğretiyor, eğer bana sadece koşmayı ve durmayı öğretirse yavaşlamak istediğimde yuvarlanmaz mıyım? Karnımdaki ağrı hastaneye geldiğinde ağır ağır geçmeye başlamıştı. Sanırım bunda psikolojik bir durumda söz konusuydu ne zaman hastaneye gelsem ve o hastane kokusunu solusam içimde hiç dinmeyen o çocukluk korkusuyla bütün ağrılarımın dindiğini hissederdim.

Birlikte ultrason odasına girmiştik. Karnımı açıp usulca uzandığımda çıtım çıkmıyordu, küçüklüğümden beri fobi gibi bir şeydi hastanelerden ve doktorlardan nefret ederdim.

"Bunlar klasik hamilelik kasılmalarıdır İzem Hanım ama biz yine de bebeğin durumuna bir bakalım."eline aldığı jeli karnıma sıktığında Eymen yanı başımda durmuş kollarını göğsünde birleştirmiş bizi izliyordu.

Ultrason cihazını karnımda gezdirmeye başladığında üçümüzün de bakışları monitöre döndüğünde doktor hanım gülümsedi. "Anlaşılan baya nazlı bir kızınız olacak."gözlerim neşeyle parlamıştı.

"Kız mı olacak?"heyecanlı sözlerimle birlikte Eymen'in de şaşkın sesi kulaklarıma doldu.

"Kız çocukları babalarına aşık olurmuş gör bak senden çok sevecek beni."şaşkınca ona döndüğümde gülümserken monitörü izlediğini gördüm. "Ulan evi kızlar işgal ediyor bildiğin birdin iki olacaksınız."

"Hiçbir sorun görünmüyor hanımefendinin keyfi de yerinde doğrusu rahat bir hamilelik geçireceğinizi düşünüyorum."dedi doktor hanım.

Karnımdaki jeli silip toparlanıp kalktığımda heyecandan yerimde atlayıp çocuk gibi zıplayasım vardı ama kendimi tuttum. Durduk yere rezil olmaya gerek yok şimdi, birlikte odadan çıktığımızda dışarıdan kalan Hale ve Sarp'a bakıp heyecanla gülümsedim.

"Kızım olacak!"

"Kızımız!"diye düzeltti Eymen.

"Hadi be."dedi Sarp mutsuzca Hale kahkahalarla gülerken ona döndü.

"Çıkar iki yüz lirayı hadi ben kazandım!"dedi Hale.

"Neyi kazandın?"dedim şaşkınca.

"İddiaya girmiştik de Sarp kesin erkektir dedi bende kesin kız olacak dedim ben kazandım."şaşkın şaşkın ikisine bakarken Sarp bana göz devirip iki yüz lirayı çıkarıp Haleye verdi.

"Tesüf ederim yani tamam erkek ol demiyorum ama ne olurdu sanki ultrasona el hareketi çeksen kurtarsan Sarp amcanı."karnıma ithafen konuşması kahkaha atmama sebep olmuştu.

"Hadi eve gidelim artık biraz dinlensin İzem."dedi Eymen, koluma girdiğinde birlikte hastaneden çıkıp arabaya ilerledik.

"Bence sana nazar değdi yengecim böyle hamile olduğum bir anda ortaya düşünce."dedi Hale, arabaya bindiğimizde kaşlarım çatıldı. Biz Hale ile arkaya binmiştik erkekler öne geçmişti Sarp arabayı kullanıyordu.

KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin