40|Evlilik

4.1K 253 19
                                    

Diğer bölüm final, Bestenin hikayesi de bu kitabında devamında gelecek. Keyifli Okumalar (: 

Destina

Yalgınla birlikte Bursa'dan onların evine döndüğümüzde buradaki durum bizim evliliğimizi söyleyeceğimizde karışacağından daha çok karışmıştı. Yaşlı bir kadın ölmüştü, Melsanın başına gelen kötü olayı öğrenmiştim, Leylanın Araf'a olan aşkı bir oyundu ve Melsayla tekrar birlikteydi. En bombası da garip bir şekilde onlara bir bebek emanet edilmişti.

Melsa odadan çıkarken arkasından öylece bakakaldım. Araf'ta Melsanın peşinden giderken Yalgın derin bir nefes verdi.

"Bu çocuk oyuncağı mı?"

"Yalgın bu onların verebileceği bir karar. Düşünüyorum da aynı durumu ben yaşasaydım bana emanet edilen bu çocuğu sahiplenirdim. Hayatta her şeyin bir amacı var ve Melsanın yaşadığı bu olay öylesine bir şey değil. Belki de tanrı onun eksiğini bu şekilde tamamlamak istiyor." Elini saçlarından geçirip derin bir nefes verdi.

"Haklı olabilirsin. Fakat babamın bakışlarında gördüm bebeği kabul etse bile Araf'ı kabul etmeyecek." Bu seferde haklıydı, Karan amca Araf'a öfkeyle bakıyordu özelliklede bugün! Tam konuşmak için dudaklarımı araladığım an annemin sesi koridorda yankılandı.

"Yalgın git hadi, annem anlamasın." Homurdandığında annem içeri girmişti.

"Ah Destina burada mısın? Bende seni arıyordum."

"Bir şey mi oldu?"

"Hayır, ne olabilir ki?" bakışları bir Yalgına bir de bana bakarken Yalgın odadan çıkmak için hazırlandığı sırada annem koluna girmişti.

"Nereye Yalgın seninle de konuşamadık."

"Sizi Yalnız bıraksam iyi olur Hayal teyze."

"İçerisi karışık, gitmemen daha iyi, zaten bende Destinaya bir şey söyleyip gideceğim."

"Nedir?" merakla sorduğumda Yalgından bakışlarını alıp bana çevirdi.

"Bu akşam görüşmeni istediğim biri var." İtiraz edeceğim sırada hemen konuşmasına devam etti.

"Hemen itiraz etme tamam mı? Git bir görüş." Bakışlarım Yalgına kayarken yüzünün kıpkırmızı olduğuna yemin edebilirdim. Bir şey dememesi için içimden dualar ederken tamam demem için gözlerini kırpmıştı. Onun bu haline şaşırsam da huzursuz bir şekilde yerimde kıpırdandım. Bir şeyler planlıyordu.

"İyi peki tamam"

"Ah harika sevindim. Şimdi içeriye gidip bakayım, kadını götürüyorlardı." Annemin odaya gelmesiyle gitmesi bir olurken omuzlarım düştü.

"Amacını anlamış değilim." Sırıttı ve yanıma yaklaşarak yanağıma öpücük bıraktı.

"Güzelim, ısrarla gitmek istemiyorum deseydin Hayal teyze bir yolunu bulacaktı. Restorana diyerek yanıma geleceksin."

"Ah Yalgın ama çocuğa sorarsa?"

"Merak etme orası bende, hadi içeri gidelim." Birbirimizden ayrıldığımızda kapıya ilerledim. Koridora çıktığım an Yalgın koluma dokundu.

"Bir şey mi oldu?"

"Yarın akşam kimseye söz verme."

"Neden?"

"O kadarı sürpriz." Tam konuşacağım anda yan odadan yardımcı kadın çıkmıştı ve konuşamadığım cümlem boğazıma takılı kalmıştı. Kadın önümüzden bizde arkasından holü tamamlayıp salona çıktığımızda annem ve Şans teyze karşılıklı oturuyordu. Ya da sevgili kaynanam mı demeliydim?

Saplantılı Aşk|Gül GüzeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin