Saplantılı Aşk|Gül Güzeli

Gül Güzeli 11∣ Geç Kaldığım Kadın

Keyifli Okumalar (: 

Gittiğimiz yer? Aklımda bu cümle dolanıyordu. Korhan bunu normal bir cümle olarak söylemişti ama ben bunu aklımda sürekli canlandırmaktan soru haline getirmiştim. Gittiğimiz yer benim cennetimse o zaman söylediği güllerdi. Fakat bu mevsimde güller olur mu emin değildim. Kafam karışırken susarak radyoda çalan şarkıya eşlik ettim.

A me piace così, che se sbaglio è lo stesso, perchè questo dolore è amore per te.

(Böyle seviyorum, yanılıyorsam aynı, çünkü bu acı sana aşk.)

Korhan söylediğim İtalyanca şarkı ile yandan bir bakış attı. Dudaklarında bir gülümseme olduğunda kaşlarım çatıldı.

"Ne?"

"İtalyanca biliyordun değil mi? Nereden öğrendiğini hiç söylememiştin." Kocaman gülümsediğime yemin edebilirdim Çünkü öğrendiğim insan benim ilk aşkımdı..

"Bay Manciniden."

"O kim? Yüzün bayağı bir ışıldadı." İçimdeki kadın kocaman bir kahkaha attı. Çünkü kıskanmıştı.

"Babamın İtalyan ortağıydı bir zamanlar. O zamanlar 14 yaşımdaydım ve kendisi beni İtalya'ya davet etti. Daha sonra da sürekli görüştük."

"Hala görüşüyor musunuz?"

"Korhan adam benden kaç yaş büyük, o zaman 30 yaşındaydı. Şuan kırklarını yaşayan bir adam"

"Yaşını sormadım Beste! Görüşüyor musunuz onu sordum."

"Hayır görüşmüyoruz. Bir ara hayatı epey kötü gidiyordu. Daha sonra da ben aramadım. Belki de aramalıyım ha?"

"Sen bilirsin." Homurdandığında kahkaha atmamak için yanaklarımın içini ısırdım.

"Annem biliyordur sorarım."

"İyi."

"Kıskanmış olabilir misin?" diye sorduğumda arabanın hızını arttırdı.

"Ne alakası var Beste, onun sayesinde dil öğrenmişsin."

"İstersen sana da öğretebilirim."

"Kalsın." Dudaklarımdan bir kıkırtı koptu ve bana tekrar baktığında kahkaha atmıştım.

"Resmen kıskandın, şaka gibi." Sessiz kaldığında uzanarak eline dokundum.

"Ben onu tanıdığımda evliydi ve işin garip kısmı sevgilisi de vardı. Daha sonrasını da boş ver, hem hala evli bile olabilir ve görüşmüyoruz da o zamanlar 14 yaşında bir çocuktum."

"Anladım." Elimi hafifçe sıkarken üzerine fazla gitmedim çünkü aşırı derecede bozulmuştu. O yüzden konuyu değiştirdim.

"Ne kadar bir zaman sonra varmış olacağız?"

"Yarım saate varırız."

"Tamam, ben anneme haber versem iyi olur. Olay çıkmasın." Elimi ondan çekip çantamı telefonumdan çıkartıp durumu bildiren bir mesaj attım. Hepimizin sağlığı için en mantıklısı buydu. Kısa bir zaman içinde mesaj atarken gülmeden edememiştim.

Babanı düşünme yaşlılar gibi uykuya daldı, benim gibi genç bir kadının geldiği duruma bak.

"Annen ne diyor?" ona mesajı okuduğumda saniyeler önceki yüz ifadesi değişmişti. Dudaklarında bir gülümseme olduğunda omuz silkip telefonu çantama attım.