The CEO's Obsession

Chapter 72:Jealous bride

True to what Abuelito had said,they brought me to Batanes with my family.Pati nga sila yamyam ay napasama rin.It's been our third day here in Batanes and all I can say is,they place relieved so much of my worries...It helped me calm down.. though I'm worried about Gino because he has to come back to Manila to manage his company and assist Hiro to manage my company too..Hiro is the least person I can entrust my company.Kaya nang magsuhestiyon ako kay Gino na si Hiro muna ang papahawakin ko sa kompanya ko ay hindi siya nagdalawang isip pa...while Hiro took care of it immediately.. Akira's with Hiro's parents in Japan so she's safe...one thing I am thankful about.

"Kia!!Kakain na daw sabi ni Ate Hasna!"imporma sa akin ni Yamyam na mula pa sa loob ng mansion..The mansion is overlooking the sea and a perfect spot for watching the sunset..Kahit tanghali pa ngayon ay hindi mahangin parin dahil malapit kami sa dagat...masasabi kong exclusive ang property na ito dahil wala akong makitang bahay maliban sa mansion na ito.

"Susunod ako."nakangiting kong saad kay yamyam bago ito umalis...

Nanatili muna akong nakayapak na nakatayo sa buhanginan at pinuno ng magandang tanawin ang isip ko bago ako nagpasyang pumasok sa loob.

Pagkapasok ko ay nakita kong kompleto na ang aking pamilya at hindi inaasahang nandoon si Abuelito.Siguro ay hindi ko napansin ang pagdating niya dahil mula kaninang umaga ay nasa dalampasigan ako.

"Hija!!! I'm glad that you are enjoying the sight!!"pansin ko ang galak sa kanyang boses.Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.

With my stay here,he never fails to give me what I want.Minsan nga ay kung ano-ano pa ang dinadala niya.He's spoiling me in behalf of Gino.Hindi ko mapigilang malungkot na ngumiti sa kanya nang maalalang dalawang araw ko nang hindi nakikita ang nobyo ko.Ang huling pagkikita namin ay noong hinatid niya kami.

Napansin ng matanda ang pagbabago ng emosyon ko kaya hinawakan niya ang kamay ko at pinisil iyon.

"He's doing fine,hija.Kaunting tiis nlng at mananatili na siya sa tabi mo,okay?"pampaluabg loob na sabi niya ngunit malungkot na ngiti lamang ang isinukli ko bago umupo sa upuan ko.

Nagsimula kaming kumain at panay ang kwentuhan nila.Minsan ay nakikisali ako kapag tinatanong ngunit mas nangibabaw ang pananahimik ko.

Hindi ko gusto ang pagbago-bago ng mood ko pero alam kong dahil iyon sa pagbubuntis ko.Simula nang malipat kami dito ay pinilit kong maging masaya para hindi maapektuhan ang anak ko.Ayaw kong mabusog siya sa kalungkutan.

"Ano sa tingin mo,Kia?"biglang tanong ni Ate.

Naguguluhang nilingon ko sila at pareho silang naghihintay ng sagot mula sa akin.

"Ano ulit iyon ate?"nahihiyang tanong ko sa kanya dahil sa kawalan ko ng pokus sa usapan.

Akala ko ay madidismaya siya ngunit ngumiti lang siya sa akin."Ang tanong ay kung anong gusto mong gawin sa birthday mo.Malapit na iyon."ulit niya.

Napaisip ako bago umiling sa kanya bilang sagot."A simple dinner will do.Wala naman tayong inaasahang bisita."sagot ko at tiningnan rin ang iba naming kasama saka ngumiti.

Hindi sila kumibo kaya ibinagsak ko ang paningin sa aking kinakain.

"Baka gusto mong mag-imbita hija?may mga gusto ka bang imbitahin at ako ang bahala sa kanila.Give their names."sabi ni Abuelito para kunin ulit ang atensiyon ko.

I shooked my head lightly to refuse."It will be too much time to spare,Abuelito.Ayaw ko namang makaabala."

"Kung abala naman iyon ay hindi naman siguro sila pupunta.But I know they won't refuse.Just tell whom you want to spend your day with so I can make way."giit niya.