The CEO's Obsession

CHAPTER 58:lose

Gino's POV

Nagising akong may nakahawak sa kamay ko at babawiin ko na sana ang kamay ko mula sa kanya pero nang makilala ko kung sino iyon ay napalundag ang puso ko sa saya.
I even blinked my eyes a few times to make sure that I am not dreaming and when I was sure that I am not,napangiti ako.

I remained in my position so I won't wake her up.Hindi ko man alam kung anong rason niya kung bakit siya nandito ay wla akong pakialam.All I could care now is she's with me,holding my hand.Pero nang makita kong nakaupo siya sa sahig habang nakayuko sa kama ko ay naawa ako.Her position is uncomfortable but she still did it.For what?

Agad akong kinabahan ng mahulaan ko ang possible na rason para maging ganito siya.No.Hindi niya naman alam dba?

I was fighting with my own thoughts when he woke up and was surprised to see me awake.
I saw her panic.Agad siyang napatayo at hindi alam kung lalabas para ipaalam na gising na ako o ano.I can figured it out easily.Ganyan naman lage sila kapag nagigising ako but this is a different situation,she was here.Hindi si Argel o si Wealand.Napaupo naman ako ay sinandal ang likod sa headboard ng kama.

"Why are you here?"hindi napigilang tanong ko.

Napahinto siya sa pagpapanic at napapalunok na napatingin sa akin.She was about to utter a word when the door opened and Argel came in.

"Nagugutom ka ba boi?"tanong nito pero hindi ko siya pinansin at nakatuon lng ang paningin sa babaeng kasama namin.

They won't tell her right?They promised me.

"I said,why are you here?"seryosong tanong ko.
Nagkatinginan silang dalawa at napapikit ako nang matantong tama ako.

Hindi ko mapigilang magalit.They betrayed me for f*ck's sake!!

"Iiwan ko muna kayo.Mag-usap kayong dalawa."singit ni Argel bago kami iniwan.

"So you already know huh?"hindi nakatinging tanong ko.I don't want to put all my anger on her.Wla siyang kinalaman dito.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin?"bawing tanong niya.Nanlalaki ang mata ko siyang nilingon.

"Why would I tell you?You left,remember?Paano ko yun sasabihin sayo?"may inis na utas ko.

"You have all the means!"tumaas na din ang boses na sabi niya.

Why do I feel like I am at fault?

"May magbabago ba?You will still choose another man."sa sinabi ko ay umiwas ako ng tingin.Pinipigilan ang sariling magselos.

"Gino.."

"You left because I hurt you and you should be happy because I am hurting too,right?Ang pinagkaiba lng natin,dala dala ko pa din ang sakit na iyon,while you,you looked happy with your family."ayaw ko mang lagyan ng pait ang mga salitang lumalabas sa labi ko ay hindi ko mapigilan.This is the only chance I have to make her feel what I felt along all the years.I was sad,broken and dead.

"They're... they're not my family.."mahina nhunit sapat na para marinig kong sabi niya.

Napangisi ako sa sinabi niya para takpan ang unti unting pagkirot ng puso ko.Here we go again!Wla man lng pinagbago ang sakit.

"Not yet.Of course!Hindi naman ikaw yung klase ng tao na ipagkakait sa anak ang isang buong pamilya."sabi ko pa.

"She's.. she's not mine."
Nang marinig ko iyon ay gulat ko siyang nilingon.Did I hear it right?

"She's what?"tanong ko para ulitin niya ang sinabi niya.I have to make sure I hear it right.

"She's... she's not mine.She was my best friend's."sagot niya at kagat labing umiwas sa akin ng tingin.

Napatulala ako sa sinabi niya.Hindi ko agad mapangalanan ang samut saring emosyong naramdaman ko.It felt surreal.

Sh*t!!Umiwas din ako ng tingin sa kanya at napahawak ako sa bedsheet para pigilang mapangiti.

"O-Okay."ang tanging nausal ko.

I am desperate,I know.But I am still shocked on what she said.Baka sa sobrang tuwa ko ay halikan ko nlng siya bigla.But still,she hasn't said anything except that one.

"You don't have to deny it.You can have se--"

"Fuck it,Gino!Hindi nga natin nagawa yon!"hysterical na sigaw niya.

I was again shocked on her reaction but when I recovered,napangisi ako.

"So you want us to do that,then?"tanong ko na hindi mapigilang mang-asar.I want to see her reaction.

Namula naman agad siya at umiwas sa akin ng tingin.I chuckled when I saw her reaction.God!! I'm going crazy again over this woman!!damn!!

"I-I didn't say anything."mahinang sabi niya.

"You know,We can do that--"

"For God's sake!Shut up!!Bakit ba kasi ako nandito!!"hysterical na naman na sigaw niya.

Napaayos tuloy ako ng upo bago siya tiningnan.

"Why are you here then?Pangatlong tanong ko na yan."seryosong sabi ko sa kanya.

Nakita ko naman ang pagpapanic sa mga mata niya kahit na hindi ko siya nakikitang nagpapanic talaga.

"kasi...kasi.."

"Huwag mo ng sagutin.Just go back to your family.Baka sumugod pa yung asawa mo dito."sabi ko bago inalis ng comforter sa katawan ko para tumayo.

"He's not my husband.He was my best friend's husband."sabi niya.

"Oh really?sweetie?so disgusting."hindi mapigilang puna ko bago pumasok sa C.R.Naghilamos ako at nagmumog bago lumabas.Akala ko ay umalis na siya pero nandoon pa din siya at nakaupo na sa kama ko.Nang makita niya ako ay agad siyang napatayo.

"Oh?bakit ka pa nandito?Hindi ka ba hahanapin sa inyo?"casual na tanong ko habang pinupunasan ang mukha ko ng tuwalya.

"Hindi."sagot niya.That was fast.

Hindi ako sumagot at binuksan ang cabinet ko para kumuha ng damit.Pagkatapos ay walang pasabi kong hinubad ang t-shirt ko.
Narinig ko ang maliit na tili niya kaya napangiti ako.

"Bakit ba naghuhubad ka nlng bigla!"reklamo niya.Inalis ko ang ngiti sa labi ko bago nakakunot noong nilingon siya.

"Kwarto ko to.Dapat bang magpaalam pa ako?"sarkastikong tanong ko.I caught her off guard kaya umiling siya at napaiwas ng tingin.Bumalik ako sa C.R para isampay ang tuwalyang gamit ko.Pagkalabas ko ay binalingan ko ulit siya.

"You're here for nothing?I suggest you go home now.Hindi ka magiging productive dito.Wala ka nga agenda."dagdag ko pa bago siya nilagpasan.Pipihitin ko na sana ang knob ng pinto nang magsalita siya.

"I'm here to be sure you're fine."sabi niya sa maliit na boses.

Nilingon ko siya at pinagkrus ang braso sa dibdib ko.

"Because?"I urged.

Nakita ko kung paano siya nangapa ng sagot.She looked cute.

"B-Because I'm... I'm worried."

"And?"

"And?"ulit niya din sa sinabi ko.Tinaasan ko siya ng kilay kaya nagpatuloy siya.

"And I c-cared."dugtong niya at napayuko.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang chin niya para magtama ang paningin namin.

"And why do you care?hmm?"pamimilit ko pa.

Napakagat labi siya kaya hindi ko mapigilang titigan ang labi niya.I fight back the urge to kiss her habang matino pa ako para marinig ang sasabihin niya.

"I..I cared because.. because..I...cared?"hindi siguradong sagot niya.Imbes na magalit dahil sa vague na sagot niya ay napangiti nalang ako at hindi pinigilan pa ang sariling hilahin siya palapit sa akin bago halikana ang labi niya.

When our lips met,sumibol ang halo halong emosyong hindi ko mapangalanan.All I can clearly know is I love this woman beyond myself.Yes, I'm losing it again.