Gino's POV
For once, I've lost for words.Parang nalunok ko ang dila ko sa sinabi niya...Inangat niya ang tingin niya at nagtama ang mga mata namin..
Her eyes captivated me again!damn!!
Parang nalunod ako sa mga mata niya at nahagip doon ang samut saring emosyon.
Fear,guilt and.....sadness.
I gulped as my gaze moved down to her lips.It's pinkish and yet so soft..
Bago pa ako tuluyang malunod sa pagtitig sa kanya ay sinulyapan ko na ang dala niya..
It is a Japanese cuisine,I can tell.Sa chopsticks palang na nasa gilid nito at sa tempura sa isang platito, japanese food nga ito.
Pagbalik ng tingin ko sa kanya ay agad kong binago ang ekspresyon ko.
"Bakit ka pa nandito?"malamig na tanong ko.
Napalunok at nangapa muna siya ng sasabihin bagoa ako sinagot.
"P-pinagluto kita...gaya ng s-sabi mo-o."she uttered.
Tiim bagang ko siyang tinitigan habang pinagmamasdan ang taranta at guilt sa mukha niya.I hate to admit but,damn!!May kamay na humaplos sa isang parte ng puso ko.
It made me amazed and a the same time a bit....happy.I don't know but it is what I feel.Nahihibang na ata ako.
Pilit mang sumilay ng ngiti sa aking labi ay mas pinili kong kunotan siya ng noo.."Umuwi kana Ms. Takahashi.Tell manang Maring I want sinigang and tell her I can wait.Thank you."pananaboy ko at akmang isasarado na ang pinto ng hawakan niya ang kamay ko.
I then felt a thousand volts of electricity coming from her soft hand and I felt my heart beats so fast.
Tiningnan ko ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko at pilit na binabalewala ang lakas ng pintig ng puso.Jesus!!I remained calm as I tried to pull myself together.
Nakita naman agad niya paninitig ko sa kamay niya kaya agad niya akong binitawan..
"Look...I-I'm sorry k-kung nainsulto kita.I'm sorry kung nasabi ko yun and I admit kasalanan ko..."panimula niya
Hinilig ko ang katawan ko sa hamba ng pinto ng opisina ko and I crossed my arms on my chest wanting to hear more from her.I must admit also that I'm anticipating for more.
Let's see where this goes.
Tinaasan ko pa siya ng kilay na ipinapahiwatig na nakikinig lng akos sa mga sasabihin niya.
"..k-kaya...uhm..nandito ako para ma-makipagconpensate-e..."utal pa na sabi niya and I find it cute.
Nang mapansin niyang di parin ako umiimik ay binaba niya ang tingin sa pagkaing dala niya.Bago pa ako tuluyang makangiti ay bumuntong hininga na ako at tinalikuran siya para puntahan ang telepono sa lamesa ko.
Sa unang ring palang ay sumagot na agad ang nasa kabilang linya.
"Ano po ang niluto niyo,manang?"tanong ko at sumulyap sa babaeng nanatili paring nakatayo sa labas ng pintuan ko.Nagtataka namang nakatingin sa kanya ang iilang mga empleyado na dumadaan.
"Naku hijo!hindi ako nagluto para sayo.Pinagluto ka kasi ni Kiara."sagot ni manang.Nameywang naman ako at nakatingin pa rin sa kanya.Napansin niya ata ang paninitig ko kaya ibinaab niya ulit ang tingin sa pagkaing dala niya.
A small smile escaped from my lips.
I then finally notice what she's wearing.Napatingin ako sa collarbone niya na bahagyang nakikita dahil sa suot niya...naningkit ang mga mata ko at bumaba ang tingin sa jeans na suot niya.Damn!This woman knows how to awaken my irritation.She dressed so well and it doesn't make me happy at all.And why on Earth would that concern you,Gino?"Ganun po ba.Eh anong niluto niyo para sa mga empleyado?."tanong ko nlng at pilit na iniiwasan ang unti unting pagbuhay ng iritasyon ko.
"Tinolang manok at tilapia,hijo.Bakit mo natanong?"
"Pakidalhan po ako niyan at dalawang plato,baso at kutsara,manang.Pakisabi na rin kay Mae na pagkatapos niyang kumain ay umakyat sa opisina ko.Salamat manang,kumain na rin po kayo."sabi ko at ibinaba ang telepono.
Binalikan ko siya ng tingin at napansin ko ang pagngiwi niya at ang pag unat ng kanyang kanang binti.Nang mapansin ako ay tumuwid siya ng tayo.
Stupid!Bakit ba nakatayo parin siya roon.
"Come in."utos ko at umikot para makaupo sa lamesa ko.Habang inaayos ko ang mga papel sa lamesa ko ay pasimple kos siyang sinulyapan.Inaayos niya ang mga pagkain sa circle table sa maliit na sala sa loob ng opisina ko.Nang mapansin kong tapos na siya ay ibinalik ko ang tingin ko sa ginagawa ko.
"Uhmm ta---"
Tatlong sunod sunod na katok ang pumutol sa pagsasalita niya.Isang ulo naman agad ang sumungaw mula sa pinto bago tumingin kay Kiara at lumipat sa akin.Bahagya siyang ngumiti at tuluyang pumasok.
"Ito na po ang ipinag-utos niyo,sir."nakangiting sabi niya.
Dala dala ang pagkaing hiningi ko ay lumakad ang isang babaeng empleyado ko papunta sa lamesa ko kaya bago pa siya tuluyang makalapit sa akin at tinuro ko na ang center table na pinaglagyan ni Kiara sa mga niluto niya.Nilingon nito ang tinuro ko at bahagya siyang ngumiti ulit.Wlang nagsalita sa amin habang inaayos niya sa lamesa ang pagkaing dala niya.Napasulyap ako ulit kay Kiara na nanatiling nakatingin lng din sa ginagawa ng babae.Tumikhim ako ng mapansing tapos na ito.
"Enjoy po,sir."sabi nito at agad na lumabas.
Nanatili namang nakamasid sa mga pagkain si Kiara kaya ng lumapit ako sa center table ay bahagya siyang nagulat.Binalewala ko iyon at umupo sa pang-isahang sofa at kumuha ng kutsara.Nang mapansin kong di man lang siya gumalaw ay tiningnan ko siya.
"Let's eat."sabi ko at nilapagan ng plato sa harap ko.Naglalagay na ako ng pagkain ng di man lng siya gumalaw sa kinatatayuan niya.Nakakunot noo ko ulit siyang tingnan kaya natinag siya at umupo sa harap ko
"Tss."
Silly.
Nag-umpisa na rin siyang maglagay ng pagkain sa plato niya habang ako ay nagsimula na ring sumubo.Tahimik lang kaming kumakain pareho.Bahagya niya ring hinahawi ang buhok niya na sagabal sa pagkain niya kaya tumayo ako at kumuha ng rubber band sa drawer ko at bumalik sa lamesa.Nagtatakang nakatingin siya sa akin.Lumapit ako sa kanya at umupo sa gilid ng mahabang sofa na kinauupuaan niya bago agad na sinakop ang buhok niya.May nakatakas na iilang hibla ng buhok niya sa mukha niya kaya sinakop ko ulit iyon nang mapansin kong bahagyang nakaawang ang kanyang labi.
Nanuyo ang lalamunan ko habang nakatingin doon.Bumilis ang tibok ng puso na para bang isang karera ang sinalihan ko.Napalunok ako nang inangat ko ang tingin ko papunta sa mga mata niya.And damn!! it's drowning me again..
"Anata no utsukushī."
AUTHOR'S NOTE:
Good afternoon po!! Here is another update po!!
Happy reading and be safe always ❣️♥️♥️
Don't forget to vote din po!!!
Have a nice day and God bless!!😇😇😇😇
BINABASA MO ANG
The CEO's Obsession
RomantizmGino Aldeguer Roque IV,a young businessman who sees everything as a competition happened to be competing for the attention of his Father who never been proud of the achievements he had.Ito ang naging dahilan para maging isang mahigpit at striktong b...