The CEO's Obsession

CHAPTER 57:Her love

"kiara..."

Napalingon agad ako sa tumawag sa akin at agad na napatayo mula sa pagkakaupo sa sofa sa receiving area ng resort.

"Diana."usal ko din.Nilapit niya agad ako bago niyakap.Tapos ay tiningnan niya ako ng mataman.

"Hindi pa siya nagigising."imporma niya sa akin na tila alam ang dahilan ng ipinunta ko.Tumango ako at kinagat ang labi para pigilan ang sarili kong magtanong.

"Hindi din namina alam kung kailan siya magigising eh.He usually wake up after a day and a half.Pero depende din kasi yun kung gaano siya kapagod.Halika,upo na muna tayo doon sa may gazebo."aya niya bago ako hinila papunta doon.Lahat ng nga empleyado na madadaanan namin ay bumabati hindi lng kay Diana kundi pati na sa akin.Kilala ko ang iba at ang iba naman ay namumukhaan ko lng.

Nang makaupo ay natahimik muna kami bago ako nagpasyang magsalita.I won't miss a chance.I can't end up regretting again.

"How was his treatment?"tanong ko agad.Hindi naman siya nagulat at ngumiti pa nga sa akin.

"He visits his therapist once a month and a psychiatrist every six months."sagot niya

Hindi ko mapigilang masaktan dahil sa sinabi niya.Gosh!This is too much for him.I know.

"How about...how about his meals? Does he skip it?"may pag-alala ng tanong ko.

"Noon.Minsanan lng siyang kumain.But now,he eats good and healthy too."sagot niya ulit.Hindi ko nahimigan ang galit sa tono niya.Maski paninisi ay hindi ko narinig.

"How does he...how does he...cope up?"tankng ko na naman na halos naging bukong ang huli.Nahihirapan kasi akong itanong iyon.Nasasaktan ako.

Bumuntong hininga muna siya at seryoso akong tiningnan.Nakita ko ang pag-aalangan niya.

"Hindi dapat kami ang magsabi nito pero alam kong hindi din naman niya iyon sasabihin sayo.Mas mabuti nga na sa amin nlng iyon manggaling dahil baka iba ang malaman mo kung sa iba mo pa malaman.He can't take that anymore,Kiara.Tama na sa kanya yung una.Baka pati kami ay hindi na din kayanin kung may susunod pa."seryosong saad niya.

Napayuko ako sa sinabi niya.Ganoon ba talaga kasakit ang nangyari sa kanya?Na pati sila Diana ay hindi na makakayang maulit pa iyon sa kanya?
Maski ako siguro ay hindi makakaya kung naroon ako.Mas pipiliin kong tanggapin ulit siya kung alam ko lng.I can easily return back to him if I just knew what happened to him.He don't need to beg because I will come back in one blink.

"Nagmamakaawa na ako Diana,please,sabihin mo na sa akin.Kung gusto mong lumuhod pa--"

Agad niya akong inakay pabalik sa pagkakaupo ng akma na akong luluhod sa kanya.Maagap niya akong hinila at pinakatitigan.

Nakita ko ang awa at lungkot sa mga mata niya.Naluha ako doon at hindi na nakapagpigil pa.

"P-Please.."I pleaded while looking straight to her eyes.

Narinig kong humugot siya ng malalim na hininga bago umiwas ng tingin sa akin.

"Hindi ko eksaktong alam kung ano ang nasabi ni Wealand.That was based on his experience since he was with him and Argel all throughout.Kami ni Franki at Akie ay nanatiling nakaagabay sa kanya kahit nasa malayo kami.Together with Franki,we looked for the best psychiatrist that can really help him.Akie did the same.Naghanap din siya ng magaling na psychiatrist doon."

"We have him checked but you know what was so painful?It was when we were so eager to help him get treated but he doesn't want to heal.Paano ka nga naman gagaling kung ayaw mo namang gumaling."

"We tried so hard to convinced him.Inabot kami ng taon.Kaming nasa malayo ay sinigurong makakauwi kami buwan buwan.We have our own lives too but we can't live our lives when we know he doesn't want to live his.His father doesn't even cared.Ang naging katulong namin sa kalagayan niya ay sina tito William and Tita Loisa."