The CEO's Obsession

CHAPTER 54:Sacrifices

Gino's POV

"Sinasabi ko naman kasi sayo na ituloy mo na yung imbestigasyon para di ka na mamomblema pa.Alamin lng natin kung ikinasal ba sila sa huwis o wla talaga.Wla pang singsing boi oh."sansala ni Argel na nasa gilid ko.Nag-umpisa na ang party pero hindi man lamang ako iniwan ni Argel.Sabi niya ay baka maglasing na naman ako at baka gumawa pa ng eksena.Ayaw niya daw mapahiya.I know he was just joking,I can see that.Siya at ang iba pa naming mga kaibigan ang mayroon ako mula ng mangyari ang lahat ulit.And I was beyond grateful that they were in my side when I was in my worst shape.

"And I told you too,Argel.Ayaw kong gawin iyon dahil alam kong magagalit siya.You know her naman."tanggi ko dito habang nakatanaw sa kanyang nakikipag-usap sa kaniya mga bisita.Her guests are not just ordinary guests anymore.Mga kilala na sa mundo ng pagnenegosyo ang mga bisita niya.Which I all knew too.I live my life  memorizing every predators in the industry.I know preys too.

"Hindi naman magagalit yan kapag hindi niya nalaman.,Sige na boi!"kumbinsi niya pa.

Agad kong nilipat ang tingin ko kay Argel nang makita kong nakaharap siya sa gawi namin.I can't be shameless anymore.After she left without talking to me,I can't help but be shameful.Kasi ang taong kayang kong ipaglaban,hindi ako kailanman nagawang ipaglaban.I was so ready to gave up everything for her but she can't do the same.Ganon ako kabaliw sa kanya.But life is really unfair eh,nabuhay na naman akong wlang dahilan.

"Easy to say than done.Galit na nga siya sa akin,gagatungan ko pa.Tama na ako sa galit na mayroon siya ngayon,kung madadagdagan pa baka maubos na ako,Argel."naging bulong nalang ang huli kong sinabi.
Hindi siya nagsalita at tinapik nlng ang braso ko.He became so close to me after six years.He had been supporting me with everything I does and corrected me from the wrong ones.Wealand was there too as well as Akie only that Wealand got problems with his family while Akie is far.I only got Argel all throughout.He was there when I can't almost walk out of being so drunk.He was there when I can't even care for myself anymore.He was there when I feel like I had nothing to live.

"Sige,hindi na ako magpupumilit pa.Pero kumilos kana bago pa maging huli ang lahat.Tapos na tayo sa sitwasyong mukha kang patay na buhay.Hindi naman ako magkakajowa niyan eh!"inis na asik niya.I chuckled on what he said pero natahimik ako nang may matanto.

Am I that selfish?Na sa sobrang kalungkutan ko ay nakalimutan kong may buhay din siya?Nakalimutan kong hindi lng sa akin umiikot ang mundo.

"Sorry."tanging nausal ko bago inubos ng isang lagok ang wine na hawak ko.Tumayo ako at nagpasyang lumabas para magpahangin.He called my name but I never looked back.

Wala sa sarili akong napadpad sa may dalampasigan.Lumulubog pa nga ang sapatos ko sa buhangin.Walang tao doon dahil gabi at tanging paghampas ng alon lng ang narinig ko.I sighed before feeling the night breeze.Napapapikit ako tuwing nararamdaman ko ang pagdapo ng malamig na hangin sa balat ko making me remember how my nights went cold for six years.Sa unang mga taon ay nakasanayan kong gumising na masakit ang ulo o di kayang nasusuka sa sobrang kalasingan.

What happened made me into somebody that I couldn't think of.It was worse than what happened to my mom and a lot worse than what Tiara did to me.So this is how love can ruin a person huh?Yung tipong kahit ilang ulit kang bumangon,ganoon pa rin.Kahit ilang ulit kang nagpagamot ang sugatan ka pa rin.Kahit ilang ulit kang naging matapang ay iiyak ka parin.

Natinag ako sa pag-iisip ng tumunog ang cellphone ko.It was Argel.

"Yes."

"Boi,nainom mo na--"

"Yes,Thanks for reminding me.Nasa labas lng ako,nagpapahangin.I won't do anything stupid."sabi ko dito bago binaba ang tawag.

After the call,I decided to sit on the sand and looked at the moon above me.

I can't appreciate the moon before because when the night came,I was just in my room hiding in darkness.The darkness had become my comfort zone.But seeing the moon now made me realized that even the darkness can't be so lonely.Ako nlang ata ang malungkot.I laugh on my thoughts.

Ganito pala ang epekto ng pagiging sawi.tssk.

Nanatili akong nakatingin sa buwan hanggang nagvibrate ang cellphone ko na hindi ko napansing nasa buhangin na pala.Pinagpagan ko muna ito bago tiningnan kung sino ang nagtext.
It's from atty. Rama,my lola's lawyer that became my laywer now.

From:atty. Rama

Good evening,Gino.The papers are ready.I can give it to you anytime.

Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko nang mabasa ko iyon.This is it Gino!Ito na yun!Ito na ang bunga ng sakripisyo mo.

Hindi na ako nagreply sa kanya at ibinalik ang tingin sa buwan.

Ito na ang hinihintay ko.Dapat ay masaya ako pero hindi ako nakaramdam ng kahit na katiting na saya.
Wla namang mababago.Matagal na niya akong iniwan.Matagal na.

Hindi ko mapigilang mapalunok nang magbadya ang luha ko.I swallowed hard to fight back my tears.Pagod na akong umiyak eh.

Akala ko pagkatapos nito ay sasaya pa din ako but honestly,I can't feel anything but sadness.

Pinili kong huwag pumunta sa kanya so she could live a peaceful life.Pinili kong maging sunod-sunuran sa tatay ko para hindi siya galawin nito.My dad threatened me that he will make her suffer if I'll follow my ways.I have to swallow my pride for her sake even though I know I won't get anything in return.Tinalikuran na niya ako bago ko pa man siya malingon.For the first years,I became lost.Pinabayaan ako ng tatay ko sa mga panahong iyon.He doesn't care about me,anyway.All he cared is the moneya and it's bullsh*t.Ginagamit ako ng sariling kong ama para kunin ang akin.How evil could he get.The next years,he started using me.He used me to attract more investors.I never complained except once that he almost made her Uncle's restaurant bankrupt.Simula noon hindi na ako sumuway pa.

I rather suffer than her.It was so selfless of me but what can I do?Iyon ang gusto ng puso ko.I want to make up for the pain I gave.
Along the way,mas lumago pa ang company namin.We expanded and even invested to foreign companies.The success made my dad so much of a monster.While he was blinded withs so much of the success,lihim kong itinayo ang company ko.My investors was my friends and tito William's investors.Palihim ko ding hinikayat ang iilang investors namin.Good thing,they owe so much to lola kaya hindi sila nagdalawang isip na pumayag.Isang taon na din ang Forza.At ngayong alam kong matatag na siya,oras na din para kunin ko ang akin.Oras na para balian ng pakpak ang halimaw na matandang yun.

Bumuntong hininga ako para pakawalan ang bigat na nararamdaman ko.Akala ko ay makakahinga na ako ng maluwag.Akala ko mawawala na din ang bigat sa balikat ko.Mas lalo lng palang bibigat.

Napapikit na din ako at hindi pinansin ang lamig.Gusto kong maging manhid.Gusto kong wla ng maramdaman pa.Para kapag natalo na naman ako sa laban para makuha ang puso niya,wala na akong sakit na mararamdaman.The thing that keeps me fighting is the fact that she doesn't wear a ring.That's why everytime I got the chance to see her,ang singsing sa daliri niya agad ang tinitingnan ko.And everytime I saw nothing,I got my hopes high.Basta wla pang singsing,may pag-asa pa.

"Look at you now,Gino.Ngayon ka lang ata sumugal na 1 % lng ang chance mo.Silly.Sa ganito ba hahantong ang sakripisyo mo?I pity you,dumbass."

Author's note:

Good evening po!!Sorry po kung ngayon lng ako nakapag update!!Naghahanap lng po ulit ako ng kilig kaya binalikan ko muna ang pbb days nila.Kaya ito na ngayon ang update ko!Hope you like it and still support the story!!

Have a nice po!!
Sorry po sa mga. Typos and grammatical errors.hehe