Var Mı Senden Ötesi?

31. Bölüm "Seni Seviyorum"

Multimedya da Rüzgar var.

İyi okumalar! Bakalım sürprizi beğenecekmisiniz?

&&&&

"Oo paşam," dedi yaşlı adam Umut'a sıkıca sarılırken. "Özlettin kendini be oğul. Nerelerdesin?"

"Geldim işte abi." dedi Umut şakayla karışık. "Bende seni özledim valla. Hele Rüzgar'ı ayrı bir özledim."

"Birde yalan söylüyor bak," dedi adam kaşlarını çatarak. "Özlesen çıkar gelirdin lan. Sanki, çok mu zor gelmek?"

"Anca fırsat bulabildim abi ya." diyerek yaşlı adamın gönlünü almaya çalıştı. "Malûm, okul iş falan. Anca işte."

Yaşlı adam ben bunu yemem bakışları atsada daha fazla üstelemedi ve bakışları beni buldu.

"Bu güzel kızda kim?" dedi adam gülümseyerek. "Tanıştırmayacak mısın bizi oğul?"

Umut, "Ah, tabi." diyerek yanıma geldi. Elini belime koyarak, "Abi bu Hayal. Hayal bu da Ahmet Abim." diyerek bizi tanıştırdı.

Adama elimi uzatarak, "Tanıştığıma memnun oldum Ahmet..." dedim ve kararsız bir şekilde Umut'a baktım. Daha sonra "...amca." diyerek cümlemi tamamladım.

Ahmet amcanın yüzünde babacan bir ifade belirdi ve hemen ardından sırıtmaya başladı. Onun bu ifadesine anlam veremeyerek Umut'a baktım. Umut başını yana çevirmiş, boşta kalan eliylede gülerek çenesini kaşıyordu. Onun ifadesine bakılırsa yaşlı adamın neye sırıttığını anlamıştı.

"Vay kerata vay," dedi adam başını sallarken. "Demek o yüzden daha gelmiyorsun ha? Birde okul iş diye yalan söylüyorsun. Desene hatun var diye oğlum!"

Vücut ısım yükselmeye başlayınca başımı öne eğdim ve saçlarımı yüzüme kapatarak kızarmış olduğunu tahmin ettiğim yanaklarımı saklamaya çalıştım.

Umut yaramaz bir çocuk edasıyla "Ya abi, yapma gözünü seveyim." diyince biran inkar edeceğini düşünerek bayılacağımı sandım. Neyse ki öyle birşey demedi. Aslında inkar etse bile ne diyebilirdim ki? Evet, aramızda birşey vardı ama ne olduğunu henüz ben bile bilmiyordum. Ama yinede inkar etmemesi beni fazlasıyla rahatlatmıştı.

"Keserim ben senin faturanı sonra." dedi Ahmet amca Umut'a bakarak. Daha sonra bana dönerek, "Gelin hadi." dedi ve önümüzden yürümeye başladı. Umut da Ahmet amcanın peşinden giderken ben hala olduğum yerde bekliyordum. Ne diye bekliyordum ben de bilmiyordum.

Umut peşinden gitmediğimi fark edince arkasını dönerek kaşlarını çattı.

"Neyi bekliyorsun?"

Kendime gelmek adına başımı iki yana salladım ve Umut'un yanına gittim. Hâla olduğu yerde duruyordu. Bende yanında durarak bakışlarımı ona çevirdim. Bakışlarımız buluşunca anlamsız bir şekilde belli bir süre birbirimizi izledik.

Tam ağzımı açıp birşey söyleyeceğim sırada o da ağzını açınca geri kapattım ve bakışlarımı kaçırarak "Sen söyle." dedim.

"Sadece ne oldu diye soracaktım?" dedi kaşlarını kaldırarak. "Sen ne diyecektin?"

"Im şey..." diyerek duraksadım. Ne diyecektim ki şimdi? Adam öyle dediğinde neden itiraz etmedim mi? Ya da, yoksa ben senin hatunun muyum mu? Bu aralar sık sık saçmalıyordum. Ve bu huyumu acilen terk etmem gerekiyordu.

"Yok bir şey ya," dedim omuz silkerek. "Hadi gidelim." diyerek koluna girdim ve çoktan gitmiş olan Ahmet amcanın peşine takıldık.

"Var birşey ama neyse illa çıkacak kokusu." dedi bana yandan bir bakış atarak.