En Çok Abim Severdi Beni

Tost ve Abilik

Ali kantinde masalardan birinde tostunu yiyordu. Ferman elinde bir tepsiyle iki çay taşıyarak masanın diğer sandalyesine geçti ve Ali'ye mutlu bir ifadeyle baktı.

"Seni görünce yakalayayım dedim dün bütün gün nöbette göremedim seni." Dedi Ferman.

"Evet acil çok yoğundu." Dedi Ali.

"İyi o zaman güzel bir çayı hak ettin. Hem tostun yanında iyi gider, kuru kuru kahvaltı yapma." Dedi Ferman.

Ferman çaylardan birini ona uzattı birini de kendine aldı.

"Teşekkürler Ferman Hocam." Dedi Ali.

"Rica ederim."

Ferman dikkatlice Ali'yi izliyordu. Dün gece yaptığı teklifi Ali iyi karşılamıştı. Oldukça iyi karşılamıştı. Yine de Ali'nin onu tam olarak affettiği ve tekrar abisi olarak düşündüğü demek değildi bu onu da biliyordu. Çok dikkatli hareket etmek zorundaydı. Ali ona en azından bir şans vermişti aralarını düzeltmesi için Ferman da bu şansı değerlendirmeye kararlıydı.

"Dünkü vakayı çözmüşsün. İki dakika içinde çözüm bulamadığın vaka yok Ali. Elinden hastalık kurtulmuyor bakıyorum." Dedi Ferman.

"Bacak grefti. Normal prosedürle yapıldığında bacak grefti çok işe yaramaz bu vakada ama benim bulduğum prosedürle yaparsak hasta tekrar yürüyebilecek. Çok mantıklı." Dedi Ali.

"Katılıyorum. Aferin sana çok güzel düşünmüşsün." Dedi Ferman.

Ali ona biraz tuhaf tuhaf baktı. Ferman tek kaşını kaldırdı.

"Ne? Ne oldu yüzümde bir şey mi var?" Dedi Ferman.

"Yüzünüzde birçok şey var mesela gözleriniz ama konumuz bu değil." Dedi ve Ferman sırıtmaya başladı. "Bana yeniden başlayalım dediğinizde birden bana ilk davranışlarınıza gitti aklım o yüzden aferin diyince biraz tuhafıma gitti." Dedi Ali.

"Ali ben sana demedim mi ben şu an sana gerçekten nasıl abi olması gerektiğini göstereceğim diye. O zaman bile senin nasıl bir cerrahi dahi olduğunun farkındaydım dile getirememiştim sadece. Şimdi gerçekleri söylüyorum. Harika bir cerrah oluyorsun her gün daha iyi, seninle gurur duyuyorum. Aferin sana."

Ali çok mutlu olmuştu bu sözlerden ama çaktırmamaya çalıştı. Tostunu kemirmeye devam etti. Ferman da karşısında çayını yudumluyordu.

"Ben sana bir şey soracağım." Dedi Ferman.

"Buyrun sorun." Dedi Ali.

"Yarın alışverişe çıkalım mı?" Dedi Ferman.

Ali şaşırmıştı kaşını kaldırdı.

"Alışverişe mi? Siz daha yeni market alışverişi yaptınız diye biliyorum."

"Kıyafet alışverişi diyorum." Dedi Ferman.

Ali öksürmeye başlamıştı.

"Ne alışverişi? Bana mı?" Dedi Ali.

"Evet tabii ki sana Ali Çağlar Hoca'na değil herhalde. Bir süredir aklımda dolabında iki parça eşya var zaten o da burada yıpranmış birlikte gidelim de biraz düzgün kıyafetler alalım sana."

"Hocam ben böyle iyiyim yeterince kıyafetim var benim."

"Ali senin çok az kıyafetin var. Ben de sana hangi kıyafetin daha güzel olacağına dair yanında bir fikri olan biri olacağım işte ne güzel. Faydalan benden."

"Hocam..."

"Bir abi kardeş gibi. Bir abi kardeş gibi çıkalım alışverişe abiler kıyafet tavsiyesi vermeye bayılırlar. Ayrıca bulmuşsun benim gibi tarz birini, yakışıklı birini değil mi insan güvenir benim tarzıma biraz."