En Çok Abim Severdi Beni

Bir Işık Yak

Ferman ve Ali gün içinde buldukları bir boşlukta Ali'nin evine gitmişlerdi. Ferman Ali'ye kıyafetlerini ve eşyalarını eve yerleştirmeye yardım etmeyi teklif etmişti. Şimdi birlikte kıyafetleri dolaplara diziyorlardı. Ali elindeki kitapları kitaplığa dizmeye başladı. Birden başı döndü ve eliyle hemen kitaplığın ucuna tutundu. Nedense Ali sabahtan beri biraz hâlsiz hissediyordu. Uçaktan herhalde diye düşündü. 

"Ali? Gömleklerini renklerine göre ayırsam iyi olur mu?" Dedi Ferman.

Ali içerideki odaya gitti. Ferman onun gömleklerini dolaba yerleştiriyordu. Ali inceledi.

"Hocam bu gömleği neden buraya koydunuz?"

"Nasıl sarı işte sarıların arasına koydum." Dedi Ferman.

"Onun tonu daha açık sağdan ikincide olması lazım onun." Dedi Ali.

Ferman ona bir bakış attı.

"Yandık galiba." Dedi Ferman.

"Hocam isterseniz ben yaparım siz kütüphaneyi düzenleyin." Dedi Ali.

"Saçmalama oğlum birlikte yaparız şimdi iki dakikada kütüphanenin işi bitti sayılır zaten gel."

Ferman tekrar kıyafetleri yerleştirmeye başladı.

"Muhsin'in bizimle aynı vakada olmasına ne diyorsun? Vuslat Hanım bizimle eğlenmek istiyor galiba."

"Bana biraz gıcık oldu Muhsin Bey gibi geldi." Dedi Ali.

"Kendini çok zeki zannediyor Muhsin beyfendiler sen sürekli yeni fikir bulunca sinir olmuştur ondandır merak etme. Hem Çağlar ve Tanju diğer hasta için ne yaptılar çok merak ediyorum."

"Bile bile beni kendi yanına aldın diğer asistanları onların yanına attın değil mi?"

Ferman çok masum bir bakışla baktı.

"Ne alakası var ya denk geldi işte." Dedi Ferman.

Ali onun gözlerine işaret etti.

"Ben bu yüzü tanıyorum kesin bile bile yaptın." Dedi Ali.

"Ali Hocam bu şahane insan analiz yeteneklerinizden psikiyatri bölümündeki asistanlar da yararlansın ister misiniz?" Dedi Ferman.

"Biz bize analiz etsek yeter diye düşünüyorum."

"Bence de."

&&&&&

Ali Nazlı karşıdan gelirken onu görünce koridorda durdu. Onun yanında nasıl davranacağını bilmiyordu Ali hâlâ. Bir yandan onunla konuşmak istiyordu Nazlı'yla konuşmak istiyordu ama Nazlı'yla nasıl konuşacağını bilmiyordu. Yavaşça Nazlı yanına geldi.

"Ali nasılsın bacağın nasıl?" Dedi Nazlı.

"İyiyim şey iyi bacağım yani daha iyi. Sen nasılsın?" Dedi Ali.

Ali'nin onu merak ettiği düşüncesi Nazlı'yı çok mutlu etmişti bir o kadar da şaşırtmıştı.

"Ben iyiyim Ali iyiyim teşekkür ederim." Dedi Nazlı.

"Yorgun gözüküyorsun Nazlı."

"Ali sen gittiğinden beri bu hâldeyim ben. Işıksız bir oda gibiyim Ali."

"Ben de öyle hissettim sensizken Nazlı. Sen de benim ışığımdın." Dedi Ali.

Ali'nin sözleri dudaklarından dökülüvermişti. Bunu duyan Nazlı ona umutlu gözlerle baktı.