En Çok Abim Severdi Beni

Ateşi Yakmak

Ferman Ali'ye bir bakış attı ama Ali'nin kocaman olmuş titreyen göz bebeklerinin içindeki panik gibi kendisinde de benzer bir paniğin yangın gibi tutuştuğunu hissediyordu. Gerçi o bu sahneyi bir yerden hatırlıyor gibiydi. Bir yanı küçüklüğüne, on beş yaşlarına benzer bir depoya gitmişti ve aklına gelen geçmişin kırıntıları her ne kadar yıllar geçmiş olsa da nefesini daha da sıklaştırıyordu. Sonra birden silkindi. Yanında Ali vardı ve Ali için güçlü olması gerekiyordu. Hem sen artık o depoda değilsin dedi kendine, sen o günleri atlattın geçti atlattın...

"Evet biraz düşünebildiniz mi arkadaşlar?" 

Mafya babasının bu seslenişiyle düşüncelerinden uyandı Ferman ve Ali'ye güven verici bir şekilde bakarak adama döndü. 

"Biz tanışamamıştık ya değil mi hani siz bizim adımızı biliyorsunuz bizde nezaket önemli size de adınızla hitap etsek güzel olur." Dedi Ferman. 

Adam sırıtarak onun olduğu yere ilerledi. 

"Cesursun ama manyaksın olsun severim. Haklısın bizde de görgü kuralları çok önemlidir kendimi tanıtmadım kusura bakmayın adım Artem benim. Rus istihbaratının bayağıdır yıllardır hatta peşinde olduğu bir örgütün liderinin kardeşiyim. Yani genelde bu tür mevzularla ben ilgilenirim. Duydum ki Ali Vefa diye biri yıllar önce bize ait olan çok önemli bir bilgiyi öğrenmiş. Şimdi Ali bana o bilgileri verecek ben de sizi serbest bırakacağım bu kadar." Dedi Artem.

Ali ona sessizce bakıyordu. 

"Evet Alicim? Kolay ve güzel bu kadar." 

"Ben sizin bizi hemen serbest bırakacağınızı nereden bileceğim?" Dedi Ali. 

Artem ona başını yatırıp bir baktı. 

"Neden bırakmayayım?" Dedi Artem. 

"Çünkü ben bilgiyi verdikten sonra ne bana ne Ferman Hocam'a ihtiyacınız kalmayacak." Dedi Ali. 

Artem yarım ağızla bir tebessüm etti. 

"Biraz zekiyiz galiba. Bana güvenemez misin Ali?" Dedi Artem. 

"Ben sana niye güveneyim?" Dedi Ali. 

"Bak Ali ben çok fazla insana zarar gelmesi taraftarı değilim o yüzden boşu boşuna insan falan öldürmem merak etme. Öldürmenin bir amacı olmalı değil mi? Ben çok pragmatist bir insanımdır herhangi bir hamleyi, tıpkı satranç gibi ölçüp biçmeden ve nedensizce yapmamayı tercih ederim. Nedensellik çok önemli benim için yani felsefem de diyebiliriz. Bana bilgiyi verdiğin an adamlarım sizi alır ve sizi aldıkları restoranın önüne götürür bırakır bir daha da beni duymazsın. Ama eğer o bilgiyi vermezsen gayet de geçerli bir sebeple arkadaşını öldürürüm." Dedi Artem. 

Ali onun gözlerine bakmıyordu ama birden bakışları yana kaydı. 

Bana söz ver yoksa ciddi söylüyorum sana bir zarar gelmesini önlemek için kendimi ateşe atarım bile isteye Ali yaparım bunu biliyorsun. 

Ali derin bir nefes aldı. 

"Soruma cevap vermediniz Artem bey sizin ben bilgiyi verdikten sonra bizi bırakacağınızı nereden bilebilirim?" Dedi Ali. 

Aslanım benim diye geçirdi içinden Ferman. 

Artem onu bir süzdü.  

"Sanırım ben bırakana kadar bilemezsin." Dedi Artem. 

"O zaman o bilgiyi vermem için bana bir neden söyleyin." Dedi Ali. 

Artem tek kaşını kaldırdı.