Ferman telefonuna gelen mesaja bakıyordu. Beliz kaşlarını çattı.
"Sevgilim? Ne oldu?"
"Kim bu numara ya?" Dedi Ferman.
"Hangi numara?"
"Biri bana bilmediğim bir numaradan mesaj atmış Ali'yle ilgili. Diyor ki Ferman Ali'ye dikkat et." Dedi Ferman.
"Nasıl ya ne demek o? Kim niye böyle bir mesaj atar ki?" Dedi Beliz.
"Bilmiyorum. Neden biri böyle bir mesaj atar ki? Ali'ye biri bir şey mi yapacak?" Dedi Ferman.
Ferman çok paniklemişti ve Beliz hemen elini tuttu.
"Ferman mantıklı düşünmemiz gerek önce öylesine bir mesaj mı yoksa kim yazmış olabilir onu bir düşünelim." Dedi Beliz.
"Kim öylesine böyle bir mesaj yazar ki? Anlamadım tehdit falan mı aldı bu çocuk ya da bu bana mı bir tehditti?" Dedi Ferman.
"Ferman önce ne olduğunu anlayalım. Sen istersen bir Ali'yle konuş. Ali'nin bilgisi var mı ne oldu hepsini konuş. Yine de Ali'ye dikkat edelim." Dedi Beliz.
Ferman başını salladı ama kafetaryada onu izleyen gözleri fark etmemişti.
&&&&& 4 gün sonra
Normal Zaman
Ali gözlerini kapatmış elleriyle başını tutmuş düşünüyordu. Hasta yatağındaydı ve açık pencereden içeri ıslak bir rüzgar geliyordu.
"Kimim ben kimim kimim..." Dedi Ali.
Hatırlamaya çalışıyordu. Adının Ali Vefa olduğunu biliyordu. Aklında küçük dalgalı saçlı gözleri gülen ve onun saçını okşayan bir çocuk vardı. Sonra yüzünde sıcacık bir tebessüm olan babacan bir adamı gördü. Ona bağıran döven bir adamı da görüyordu. Görüntüler birbirine girince Ali gözlerini tekrar kapattı.
Şimdi önünde aynı şekilde onun saçlarını karıştıran bir adam daha vardı tıpkı gördüğü çocuğun yaptığı gibi. Kendisini de görüyordu bir hastane koridorunda üstünde mavi bir kazak vardı ve mavi gözlü, sakallı, yumuşak yüzlü adam ona "neyse, iyi geceler." diyor ve birden saçlarını okşayıp gidiyordu. Ali bunun Ferman olduğuna karar verdi. Abi... Benim abim Ferman diye düşündü. Evet Ali bunu biliyordu. Bir abisi vardı ve adı Ferman'dı.
"Abi..." Dedi Ali.
Dalgalar gelir gider denizler baki kalır kardeşim.
Ali birden kendini bir geminin güvertesinde gördü gözleri kocaman ve korkulu bir şekilde karşısındaki adama bakıyordu. Adamın elinde bir silah vardı. Ali ellerini kaldırıyordu.
"Ne yapıyorsunuz siz?" Dedi Ali.
"Sana bir zarar vermeden Ukrayna'ya götürmemiz gerekiyordu ama çok canımı sıktın seninle canlı uğraşamayacağım Ali." Dedi adam ve tetiği çekti.
Ali ne yaptığını bilmeden dönüp denize atladı ve soğuk sular etrafını çevirirken yine Ferman'ın görüntüsünü gördü ama bu sefer ağlıyordu.
Ali birden gözlerini açtı. Başında bir ağrı vardı ve görüntüler yine gitmişti Ali'nin gözünden. Derin bir nefes aldı ve o anda kapı açıldı.
"Şimdi biraz daha iyi misiniz?" Dedi Giray.
Ali derin bir nefes aldı.
"Birkaç görüntü aklımda. Bir gemide olduğumu ve denize atlayışımı gördüm ama neden o gemideydim ne oldu bilmiyorum şu an." Dedi Ali.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Çok Abim Severdi Beni
أدب الهواةBu hikaye 46.bölümdeki kurul sahnesinden ve Ali'nin bankta tek başına kaldığı sahneden sonra geçmektedir. Ali kendini çok zor bir karar vermek zorunda bulur ve uzaklara gitmeye karar verir. Ferman Ali'yi bulacak mıdır ve kendini affettirip onu geri...
