En Çok Abim Severdi Beni

Denizler Var Aramızda

Normal Zaman

Ali ambulansla ağzında bir oksijen maskesi başında paramedikler yolda gidiyordu. Ali'nin tek hatırlayabildiği neredeyse boğulmak üzere olduğu ve son anda bir doktorun müdahalesiyle ciğerlerindeki suyu çıkartıp ölmekten kurtulduğuydu ve gittikçe kafasındaki bulutlar açılsa da hâlâ bilmiyordu neler olduğunu. Tek eliyle maskesini açmaya çalıştı.

"Beyfendi dinlenmeniz lazım Hastaneye gidene kadar..."

"Neredeyim ben? Neresi burası?" Dedi Ali.

"Az önce sizi Sivastopol limanından ambulansa bindirdik şimdi hastaneye götürüyoruz." Dedi paramedik.

Ali'nin gözleri birden ardına kadar açıldı.

"Sivastopol mü? Kırım'daki Sivastopol şehri mi? Ben Kırım'da mıyım? Nasıl ya ben ben İstanbul'daydım en son orada olmam lazım..."

"Panik yok beyfendi. Denizde boğulmak üzereyken yüzerek kıyıya ulaşmışsınız şansına Türkiye'den gelen bir turist grubuna rastlamışsınız oradaki doktor bir arkadaş da CPR yaparak hayatınızı kurtarmış. Şu anda kafanızın karışık olması normal ama ben Türkçe biliyorum Kırım Türküyüm ben yanınızda olacağım tamam mı? Adım Giray ben sizinleyim o yüzden lütfen derin nefes almaya çalışın." Dedi Giray.

Ali şoktaydı ve ciğerleri de hâlâ yanıyordu.

"Adınızı hatırlıyor musunuz?" Dedi Giray.

"Evet. Ali. Ali Vefa." Dedi Ali.

"Herhangi bir tanıdığınız, ailenizden herhangi biri var mı?" Dedi Giray.

"Evet şey benim bir... abim var. Abim... Adı da şey Ahmet... Bir dakika Ahmet değil Ferman. Ferman... Bir hastanede çalışıyor şey hastanesi ya... Bir dakika hastanede mi çalışıyor? Ben hiçbir şey hatırlayamıyorum Giray Bey!" Dedi Ali panikle.

"Ali Bey panik yok derin nefes alıyoruz olabilir bir beyin sarsıntısı geçirmiş olabilirsiniz denizde boğulurken geçici bir hafıza silinmesi olabilir halledeceğiz merak etmeyin. Şimdi oksijen maskesini takın lütfen hastaneye gidene kadar bir şey düşünmeyin Ali bey. Testlerinizi yapacağız." Dedi Giray.

Ali maskeyi takıp sedyeye uzandı. Kafasında bir sürü ses ve gördüğü kişilerin kim olduğunu bilmediği için gittikçe artan bir panik Ali'nin içindeydi.

&&&&& 5 gün önce

"Ali sen ilaçlarını aldın mı?"

Ali hastanenin kapısından içeri girerken yanındaki Nazlı'ya bir bakış attı.

"Aldım merak etme içtim ilaçlarımı." Dedi Ali.

"Senin üstün biraz fazla ince değil mi? Ali bak yeni iyileştin zaten kendine dikkat etmen lazım." Dedi Nazlı.

"Ya merak etme iyiyim ben." Dedi Ali.

"Nasıl merak etmeyeyim sen benim sevgilimsin tabii ki merak edeceğim." Dedi Nazlı.

Ali ona bakıp sırıttı.

"Evet sevgilinim Nazlı hanım." Dedi Ali.

"Hoşuna gitti galiba Ali bey." Dedi Nazlı.

"Dürüst olmak gerekirse gitti tabii hoşuma ne kadar güzel sevgilim dediğini unutmuşum Nazlı." Dedi Ali.

Ali'nin bu sözü üstüne Nazlı ona dönüp elini yanağına yaklaştırdı ve dokunmadığı hâlde Ali sanki teninde hissetmişti onun temasını.

"Sen bu kadar güzel bir kalbe sahip olursan ben de sana güzel sevgilim derim tabii. Ali seni çok özledim." Dedi Nazlı.

Ali parlayan sıcak gözlerle Nazlı'ya bakıyordu.