En Çok Abim Severdi Beni

Senin Varlığını Hissediyorum

Normal Zaman

Ali bir deniz kıyısında taşların üstünde oturuyordu. Yanında hatırladığı kahverengi saçlı çok güzel kız vardı. Keyifleri yerinde gibi gözüküyordu.

"En iyi yanı da ne biliyor musun?"

Kız dönüp ona baktı.

"Neymiş?"

"Artık bana istediğin zaman yardım edebileceksin." Dedi Ali.

"Gerçekten mi? Yani artık istediğim zaman sana yardım edebilirim."

Ali başını salladı ve kız çok mutlu bir şekilde ona baktı.

"Sanırım ben biraz büyüdüm. Ferman Hoca'yı bile ikna ettim daha ne yapayım?" Dedi Ali.

Kız parlayan gözlerle ona bakıp bir kahkaha attı.

"Desene artık iki eşit arkadaşız."

Ali birden içinden o kızla iki arkadaştan çok daha fazlası oldukları gibi bir his yükseldiğini hissetti.

"Eşit. Bu kelimeyi sevdim." Dedi Ali.

Kız ona tebessüm ederek mutlulukla kafasını Ali'nin omzuna koydu. Ali olmuştu ama rahatsız olmuyordu. Kız birden panikle gözlerini açtı.

"Ali? İyi misin?"

"Sanırım." Dedi Ali.

Ali gözlerini açtı. İçinde ilginç bir soğukluk vardı yine de sanki kızın başının omzundaki sıcaklığı hâlâ oradaydı. Ben bu kızdan kesin hoşlanıyormuşum diye geçirdi içinden. Benim için neydi acaba kimdi diye düşündü. Adını bile hatırlayamıyordu.

Kapı açıldı ve Giray içeri girdi. Elinde belgeler vardı.

"Evet hastamız nasıllar? Mideniz hâlâ bulanıyor mu?" Dedi Giray.

"Biraz. Başım ağrıyor herhalde ciğerlerimdeki suyun yıpratması nedeniyle vücudumu hâlâ etkileri var boğulmamın. Tabii muhtemelen doktor olduğum gerçeğinden ve adımdan başka bir şey hatırlayabilsem daha iyi olacak." Dedi Ali.

"Haklısınız. Biraz tuhaf bir durum gerçekten özellikle birinin kasti olarak sizi zehirlediği açıkken. Belki de aynı kişi sizi buraya getirmiştir?"

"Olabilir. Bir anlayabilsem. Peki siz bir şey bulabildiniz mi abimle ilgili?"

"Ferman Vefa diye biri yok Ali bey çok araştırdık ama Ferman ve Vefa ayrı ayrı çok olmasına rağmen Ferman Vefa yok. Siz Ferman adında bir abiniz olduğuna emin misiniz?"

"Ben eminim ya eminim işte yüzünü bile çok net hatırlıyorum adını bana bağlantısını hatırladığım tek kişi şimdi gerçek değil mi diyorsunuz bana?" Dedi Ali.

"Ali bey bakın hafızanızın durumu iyi değil bazı şeyler bulanık hatırlanıyor olabilir..."

Ali hasta yatağındaki çarşafı elleriyle şıktı gözleri buğulanmıştı.

"Beni biraz yalnız bırakır mısınız?" Dedi Ali.

Giray başını salladı.

"Tabii siz hazır olduğunuzda beni çağırırsınız." Dedi Giray.

Ali'nin gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı.

"Benim bir abim var eminim bundan hatırlıyorum seni sen gerçeksin... Adın Ferman ve benim abimsim sen ben hatırlıyorum seni. Lütfen lütfen gerçek ol... Hatırladığım tek kişisin abi lütfen gerçek ol lütfen..." Dedi Ali.

Ali ağlamaya başlamıştı.

"Abi lütfen neredeysen beni bul bir şekilde bul beni ben senin varlığının gerçekliğine inanmak istiyorum lütfen... Lütfen vazgeçme benden bul beni neredeysen gel bul."