Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~24~

Οι μέρες μέχρι την Κυριακή πέρασαν σαν νερό. Η διάθεση της παρέας μας ανέβηκε αισθητά με την προσθήκη του Κώστα και πραγματικά δεν ξέρω πως θα είμαστε σε δυο μέρες που θα φύγει.

Πάμε όμως στα της ομάδας γιατί σήμερα έχουμε ντέρμπι. Και μάλιστα τοπικό ντέρμπι! Το ματς ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ είναι από τα πιο δυνατά ματς, κυρίως οπαδικά. Και οι δυο ομάδες θέλουν να κερδίσουν αλλά πιστεύω πως μόνο εμείς μπορούμε όντως να το κάνουμε.

Μπορεί κάποιοι να νομίζουν ότι το βλέπω πολύ υπεροπτικά όμως είμαστε όντως πολύ καλοί για να είμαι μετριόφρων. Άσε που παίζει και το αγόρι μου άρα είμαι ακόμα πιο σίγουρη!

Κατεβαίνω με την τσάντα της ομάδας στον ώμο και βλέπω την Μαργαρίτα να κάθεται έτοιμη στον καναπέ. Είναι να μην απορήσω μωρέ; Η Μαργαρώ έτοιμη πριν από μένα για να πάει σε ματς... Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε!

Άλια: Θα το πάρω ψύχραιμα αλήθεια!

Μαρ: Ποιο καλέ;

Άλια: Μην μου το κρύβεις αλήθεια θα το πάρω ψύχραιμα...

Μαρ: Χαζεψες ρε; Τι πίνεις και δεν μας δίνεις;

Άλια: Πες μου ότι σε απήγαγαν εξωγήινοι και απλά αυτό που βλέπω είναι ένα ομοίωμα! Δεν μπορεί να ετοιμάστηκες πριν από μένα σε μέρα αγώνα! Απλά δεν γίνεται...

Λέω και την κοιτάω με γουρλωμένα μάτια.

Μαρ: Απλά δεν ήθελα να σας καθυστερήσω πάλι... Άσε που όταν ξύπνησα μιας και είχε πάει ήδη 2 είπα να ντυθώ μια και καλή. Και μην ξεχνάς αυτή είναι η αλλαξιά που έφερα μαζί μου χθες που έμεινα εδώ μετά το επιτραπέζιο.

Άλια: Φφφ ας το καλό και τρόμαξα!

Λέω και κάνω πως σκουπίζω τον ιδρώτα από το μέτωπο μου με την αναστροφή του χεριού μου.

Η Μαργαρώ απάντησε ώριμα, όπως πάντα, βγάζοντας την γλώσσα της επιδεικτικά προς το μέρος μου.

Πριν προλάβω να απαντήσω κατάλληλα χτύπησε η πόρτα. Ποιος στο καλό είναι; Σε λίγο πρέπει να φύγουμε!

Πάω προς την πόρτα και ταυτόχρονα φωνάζω και στο γουρούνι τον αδερφό μου να τελειώνει γιατί θα αργήσουμε.

Ανοίγω και ένας κούκλος Κώστας στέκεται μπροστά μου και μου χαμογελάει. Το αγαπώ το αγόρι μου και δεν το αλλάζω αλλά το παιδί είναι Έλληνας θεός!

Κώστας: Καλημέρα! Δηλαδή καλησπέρα αλλά τέλος πάντων...

Του ανταποδίδω το χαμόγελο και κάνω στην άκρη για να μπει μέσα.