Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~10~

Στ: Όσο γελοίο και αν σου ακουστεί, νομίζω πως μου έλειπες! Μου έλειψαν οι συζητήσεις μας, μου έλειψε το γεγονός πως ότι και να είχα να σου πω το άκουγες, μου έλειψαν οι πλάκες μας, τα γέλια μας, τα πειράγματα μας! Μου έλειψες εσυ!

Εντάξει έμεινα να τον κοιτάω χωρίς να μπορώ να αρθρώσω λέξη. Ποιος είναι αυτός και τι έκανε στον Στέφανο μου;! Όχι ότι με χαλάει αλλά δεν τον έχω συνηθίσει έτσι συναισθηματικό.

Άλια: Στέφανε τι λες;

Στ: Την αλήθεια. Μετά την συζήτηση μας έκατσα και σκέφτηκα αρκετά όσα έχουν γίνει στο παρελθόν αλλά και όσα ακολούθησαν. Μπορεί, προς το παρόν, να μην έχω συγχωρήσει ούτε την Έλενα ούτε τον Πάνο αλλά αποφάσισα να αφήσω πίσω μου ότι έγινε στο νησί και να προχωρήσω μπροστά. Έτσι, έπρεπε να βρω ένα νέο κίνητρο για μένα.

Σταμάτησε να μιλάει και με κοίταξε. Θα μου πει ή να ρωτήσω; Ας ρωτήσω για σιγουριά γιατί με τους άντρες ποτέ δεν ξέρεις. Μην με κόψει τώρα στο καλύτερο!

Άλια: Και; Βρήκες;

Χαμογέλασε άχνα ενώ μου έπιασε το χέρι.

Στ: Στο μυαλό μου ήρθε ένα και μοναδικό άτομο. ΕΣΥ! Το σκέφτηκα αρκετά και όντως από τις επόμενες προπονήσεις άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ίσως να το παρατήρησες ίσως και όχι! Όμως παρότι έχω μπει πλέον στο κλίμα και ποδοσφαιρικά είμαι καλά, κάτι έλειπε.

Και πάλι σταμάτησε. Άμα τον βαρέσω εγώ θα φταίω;! Δηλαδή γιατί σταματάει πάντα στο πιο κρίσιμο σημείο;!

Άλια: Και τι ήταν αυτό;

Στ: Δεν μπορούσα να μοιραστώ τίποτα από αυτά μαζί σου. Ούτε τις σκέψεις μου για τα παιδιά ούτε τις αποφάσεις μου για το κίνητρο μου. Είχα συνηθίσει να μιλάμε... Και τότε κατάλαβα ότι είχα κάνει μεγάλη μαλακία. Φέρθηκα σαν κοπανος τις προάλλες. Δεν έπρεπε να σε κοροϊδέψω για αυτό που μου είπες. Και θέλω να ξέρεις πως αν πιστεύεις πως είσαι ο φύλακας άγγελος μου, είναι τιμή μου!

Με συγκίνησε ο βλάκας! Δάκρυα είχαν μαζευτεί στα μάτια μου και ανοιγόκλεισα γρήγορα τις βλεφαρίδες μου για να φύγουν.

Στ: Μην κλάψεις μικρή μου, σε παρακαλώ!

Κάπου εκεί με τσάκισε... Αυτό το μικρή μου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ένιωσα τα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα μου και κατευθείαν τον είδα να σηκώνει τα χέρια για να τα σκουπίσει.

Στ: Δεν ήθελα να σε κάνω να κλάψεις... Συγγνώμη!

Ωωω μωρέ τον γλυκούλη μου! Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά, τον αγκάλιασα τυλίγοντας τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.