Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~46~

Στέφανος POV

Κώστας: Σταμάτα να κουνιέσαι ωρέ και θα δέσω τη γραβάτα στραβά.

Φφφφ εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις.

Στ: Τελείωνε! Δεν θέλω να αργήσουμε...

Γιώργος: Ούτως ή άλλως θα σε στήσει... Τι βιάζεσαι;

Να τα μας... Γιατί να με στήσει; Τόσους μήνες περιμέναμε για να έρθει αυτή η στιγμή! Τώρα που ήρθε γιατί να αργήσει;

Κώστας: Εδώ μπορεί να μην έρθει... Το να τον στήσει πειράζει;

Στ: Τι λες μωρέ; Γιατί να μην έρθει; Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω; Μίλα ρεεε!

Είμαι έτοιμος να πιάσω τον αδερφό μου από τον λαιμό όταν μπαίνει στο δωμάτιο η μαμά μου.

Μ.Στ.: Σταμάτα να πειράζεις τον αδερφό σου. Δεν βλέπεις που έχασε το χρώμα του;

Πλάκα έκανε ο ηλίθιος;

Στ: Δεν θα έρθει η ώρα σου μαλάκα; Θα σου πω εγώ τότε!

Μ.Στ.: Στέφανεε, πρόσεχε την γλώσσα σου!

Στ: Τι να κάνω ρε μάνα; Τον άκουσες τι μου είπε!

Κώστας: Μην κάνεις σαν γυναικούλα!

Μου λέει κοροϊδευτικά ο αδερφός μου ενώ ο κολλητός μας γελάει.

Στρέφομαι στη μαμά μου και την πιάνω από τους ώμους.

Στ: Νομίζω πως πρέπει να φύγεις από το δωμάτιο.

Μ.Στ.: Δεν πάω πουθενά! Κάνετε σαν 5χρονα πάλι και δεν έχουμε χρόνο. Συγκεντρωθείτε μέρα που είναι. Άντε μην σε δει η νύφη με μαυρισμένο μάτι!

Κοιτιόμαστε με τον Κώστα και αμέσως σκάμε στα γέλια. Έρχεται ξανά κοντά μου και με αγκαλιάζει.

Κώστας: Έλα να σε ετοιμάσουμε. Μη στήσουμε και την νύφη!

Αχχχ η νύφη!

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως ήρθε το καλοκαίρι αλλά και ο γάμος μας! Αυτοί ήταν οι τελευταίοι μήνες που ζήσαμε μακριά ο ένας από τον άλλον. Ανυπομονώ να μετακομίσουμε στο νέο μας σπίτι στη Μαδρίτη.

Αφού δέχτηκε την πρόταση γάμου που της έκανα, η Άλια συμφώνησε, επίσης, να στεγάσουμε τον έρωτα μας σε ένα διώροφο σπίτι στα προάστια της Μαδρίτης.

Ένα από τα πράγματα που με φόβιζαν ήταν η δουλειά της μέλλουσας γυναίκας μου. Με την ΠΑΕ δεν είχε κανένα πρόβλημα και η ομάδα δέχτηκε να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν. Ωστόσο, γνωρίζοντας την Άλια προφανώς και δεν θα ήθελε να καθίσει σπίτι και να μην δουλεύει.