Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~41~

Νομίζω πως το καλύτερο πράγμα του να ταξιδεύεις με το αεροπλάνο είναι το ότι μπορείς να χαζεύεις τον κόσμο από ψηλά. Όλα φαίνονται τόσο μικρά...

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που ταξίδεψα με την ομάδα για να βρεθούμε στην Ολλανδία και να ξεκινήσουμε την προετοιμασία της χρονιάς. Τότε ακόμα που με τον Στέφανο ήμασταν στα μαχαίρια. Θεέ μου, πόσο μακρινό μου φαίνεται!

Και τώρα είμαι πάλι μέσα σε ένα αεροπλάνο και ταξιδεύω ώστε να βρεθώ κοντά του μετά από δυο μήνες.

Την επόμενη των γενεθλίων μου έπρεπε να επιστρέψει στην Μαδρίτη. Ωστόσο όλα είναι διαφορετικά από εκείνη την μέρα και έπειτα. Μιλάμε καθημερινά, μοιραζόμαστε όσα μας απασχολούν, από τα πιο μικρά έως και τα πιο σημαντικά και φυσικά προσπαθούμε να αναπληρώσουμε τον χαμένο ερωτικό μας χρόνο.

Δεν ήξερα ότι το τηλεφωνικό σεξ είναι τόσο ωραίο! Βέβαια αυτό δεν πρόκειται να το ομολογήσω ποτέ στον Στέφανο... Μην μας περάσει και για λυσσάρες;!

Μισή ώρα ακόμα και θα βρεθώ στην αγκαλιά του. Η σκέψη μου δεν μπορεί να ακολουθήσει μια λογική πορεία. Το ένα θέμα αφήνω και το άλλο πιάνω...

•••••
Είμαι μέσα στο ταξί και κατευθύνομαι προς το σπίτι του αγοριού μου. Ο Κώστας μου έχει δώσει αναλυτικές οδηγίες για το πως να βρεθώ ακριβώς έξω από το διαμέρισμα με τον αριθμό 15.

Ναι ναι! Ο Στέφανος δεν έχει ιδέα ότι έχω ταξιδέψει για να τον δω. Θα είναι η καλύτερη έκπληξη!

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και απολαμβάνω την θέα που βλέπω. Τα ψηλά, νεοκλασικά κτήρια με την μοναδική αρχιτεκτονική μπαίνουν κατευθείαν μέσα στην καρδιά μου. Είναι όντως πολύ εντυπωσιακή πόλη!

Το ταξί σταματάει μπροστά από το κτήριο που λογικά είναι του Στέφανου. Κατεβαίνω, παίρνω την βαλίτσα μου και φτάνω μπροστά στην εξώπορτα. Πάλι καλά που ανοίγει με κωδικό και δεν χρειάζεται να χτυπήσω κουδούνι. Πατάω τα 4 ψηφία που χρειάζεται και η πόρτα ανοίγει.

Μπαίνω μέσα και κατευθύνομαι προς το ασανσέρ. Σιγά μην ανέβω στον 5 όροφο με τα πόδια. Είπαμε fit αλλά όχι και έτσι;!

Βγαίνω από το ασανσέρ και ψάχνω να δω ποιο είναι το σωστό διαμέρισμα. Το εντοπίζω και προχωράω προς τα εκεί. Στέκομαι απ' έξω και είμαι έτοιμη να χτυπήσω.

Η καρδιά μου πάει να σπάσει! Ανυπομονώ τόσο πολύ να τον δω που δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ.