Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~21~

Καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ από τότε που ήρθε και δεν κάνουμε τίποτα απολύτως. Ούτε καν μιλάμε! Αλλά χαίρομαι που δεν με πιέζει να πω κάτι παραπάνω για την συνάντηση μου με τον Πάνο. Θα να το αφήσω και αυτό πίσω μου όπως και όλα τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με αυτούς!

Γυρίζω λίγο και την κοιτάω. Έχει κλειστά τα μάτια αλλά ξέρω πως δεν κοιμάται. Της χαϊδεύω τα μαλλιά και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη της.

Στ: Άλια;

Άλια: Μμμ!

Στ: Άνοιξε τα μάτια σου μωρό που θέλω να σου πω κάτι.

Δεν μου φέρνει αντίρρηση, πράγμα περίεργο, και τα ανοίγει κατευθείαν. Αλήθεια είμαι τρέλα ερωτευμένος με αυτό το χρώμα τους!

Άλια: Τι έγινε;

Στ: Σκεφτόμουν και δεν ξέρω αν θα το ήθελες και εσύ αλλά εγώ θέλω...

Ξέρω πως έχω αρχίσει να χάνω τα λόγια μου αλλά για κάποιον λόγο έχω άγχος.

Άλια: Με δικά σου λόγια αγάπη μου...

Μου λέει κοροϊδεύοντας και την κοιτάω νευριασμένα.

Στ: Απλά αναρωτιόμουν αν θες να βγούμε ραντεβού!

Βγαίνει από την αγκαλιά μου και με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια.

Άλια: Εμείς οι δυο;

Στ: Όχι εγώ με την Τούλα την γειτόνισα και ήθελα να μου πεις την γνώμη σου!

Άλια: Ααα εντάξει τότε! Αν εξαιρέσεις το γυάλινο μάτι και το κουτσό πόδι τότε ναι είναι καλή περίπτωση!

Λέει και γελάει μόνη της. Τι να κάνω και εγώ, την ακολουθώ. Πέφτω πάνω της και αρχίζω να την γαργαλάω! Όχι που θα μου γλύτωνε τόσο εύκολα ενώ με ειρωνεύεται!

Άλια: Έλα ρε Στέφανε! Στα- χαχαχα ματα!

Την αφήνω γιατί έχει γίνει κατακόκκινη και εκείνη αναπνεύει βαθιά προσπαθώντας να ηρεμήσει.

Στ: Ας γυρίσουμε στο θέμα μας λοιπόν. Τι λες;

Άλια: Κοίτα θέλω σαν τρελή να βγω μαζί σου...

Στ: Αλλά;

Άλια: Αλλά ξέρεις πως δεν γίνεται να με συνδέσουν ερωτικά με κανέναν ποδοσφαιριστή μας.

Κατεβάζω το κεφάλι ώστε να σκεφτώ κάποια λύση. Δεν θέλει να χάσει την δουλειά της και ούτε και εγώ το θέλω. Μου αρέσει να την βλέπω κάθε μέρα!

Στ: Αν δεν είμασταν μόνοι μας;

Άλια: Δηλαδή;

Στ: Πες και στην Μαργαρίτα να έρθει. Και ας πούμε και στον Νίκο. Εε τι λες;