Φ(Α)ΟΥΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

~33~

Είμαι έτοιμη να βγω από το μπάνιο όταν ακούω ένα χτύπημα στην πόρτα. Ξέρω πως είναι αυτός. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ανοίγω.

Λίγες φορές έχω δει τον Στέφανο να με κοιτάει με τόσο λυπημένο βλέμμα. Ξέρει όμως, όπως ξέρω και γώ, πως έκανε βλακεία.

Στ: Συγγνώμη.

Το λέει με τέτοιο τρόπο που ξέρω πως το εννοεί. Όμως δεν θα είναι τόσο εύκολο.

Άλια: Για ποιο πράγμα;

Τον ρωτάω ένα σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου.

Κάνε ένα βήμα μπροστά και μπαίνει μέσα στον προσωπικό μου χώρο. Με μια κίνηση βάζει το πρόσωπο μου μέσα στις παλάμες του και με φέρνει ακόμα πιο κοντά του.

Στ: Είμαι μαλάκας! Το ξέρω. Αλλά δεν το έκανα επίτηδες. Το ορκίζομαι στην αγάπη που σου έχω! Το ορκίζομαι και στην ψυχή της μάνας μου αν θες! Εκείνη την στιγμή δεν σκέφτηκα πριν μιλήσω.

Άλια: Ναι αλλά με πλήρωσες.

Νομίζω πως αν τον είχα χτυπήσει λιγότερο θα πονούσε. Αλλά αυτός φταίει.

Στ: Το ξέρω και έχεις δίκιο. Συγγνώμη! Δεν ξέρω τι άλλο να πω για να σε κάνω να με συγχωρέσεις. Απλά όταν κάτι αφορά την μικρή δεν μπορώ να το διαχειριστώ με την ίδια άνεση. Όπως δεν μπορώ να διαχειριστώ το ότι μεγαλώνει. Όμως οποία και αν είναι η δικαιολογία μου δεν θα έπρεπε να σε πληγώσω.

Το ξέρω πως δεν φταίει. Και ξέρω πως η συγγνώμη του είναι αληθινή. Οπότε δεν θα μπορούσα ποτέ να του κρατήσω κακία για κάτι τέτοιο. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις αδυναμίες του.

Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από την μέση του και ακουμπώ το μέτωπο μου στο δικό του.

Άλια: Εντάξει σε συγχωρώ. Αλλά μην το ξανακάνεις σε παρακαλώ. Είναι κάτι που πάντα θα με πονάει έστω και ελάχιστα. Δεν αντέχω να το χρησιμοποιεί κανένας για να μου την πει.

Στ: Φφφ το ξέρω μωρό μου. Στο υπόσχομαι, ποτέ ξανά!

Λέει και μου δίνει ένα δυνατό φιλί. Κάθε φορά που τα χείλη του βρίσκουν τα δικά μου μπορώ να ξεχάσω κάθε μου φόβο ή πόνο. Η γλώσσα του ζητάει πρόσβαση στο στόμα μου και εγώ του την δίνω απλόχερα.

Πριν προλάβω να απολαύσω όσο θέλω το φιλί μας, ακούγονται βήματα στην σκάλα και αναγκαστικά χωριζόμαστε. Γυρνάμε και οι δυο τα κεφάλια μας και βλέπουμε την Μαργαρίτα να μας πλησιάζει.

Μαρ: Για να σας βλέπω αγκαλιά τα βρήκατε. Μπράβο, χαίρομαι.

Στ: Να 'σαι καλά.