Εκείνος κάτω από την σκιά μιας προδοσίας αφήνει πίσω του την Κρήτη και τον ΟΦΗ και ταξιδεύει στην Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ για να ξαναβρεί τον εαυτό του και να προχωρήσει μπροστά. Δεν ξερει όμως τι τον περιμένει εκεί...
Το όνομα του Στέφανος Πολυχρο...
Κινούμαι προς το εστιατόριο με τον αέρα της ντίβας που πάντα με διακρίνει. Ντυμένη με ένα απλό τζιν, ένα άσπρο τοπάκι, το αγαπημένο μου λευκό σακάκι και τα καινούργια μου πέδιλα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το χαμόγελο μου, το καλύτερο αξεσουάρ μου.
Μην αναρωτιέστε γιατί είμαι ευτυχισμένη. Είπαμε, εγώ ξέρω! Απλά μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή προσπαθώ να συλλέξω αναμνήσεις με τους υπόλοιπους σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή μου.
Για παράδειγμα, ξέρω πως ο Κώστας και ο Γιώργος έκαναν όλο το ταξίδι από την Κρήτη για να είναι εδώ στα γενέθλια μου. Όπως επίσης και η Ευγενία, η καινούργια κοπέλα του Νίκου, ακύρωσε ένα επαγγελματικό δείπνο για χάρη μου.
Πως θα μπορούσα να είμαι μίζερη όλη μέρα όταν έχω τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους γύρω μου;!
Με το που μπαίνω από την πρώτα ακούγεται από όλους το γνωστό: ΕΚΠΛΗΞΗΗΗΗ!
Τους βλέπω να με πλησιάζουν με μια μεγάλη τούρτα στο χέρι και ταυτόχρονα ακούω τις αγριοφωνάρες τους να τραγουδάνε το πασίγνωστο τραγούδι.
Όλοι: Να ζήσεις Άλια και χρόνια πολλαααα...
Τους κοιτάω έναν έναν προσεκτικά. Ναι, είναι όλοι εδώ.
Εκτός από εκείνον. Τον πιο σημαντικό!
Έλα τώρα κορίτσι μου. Ξεκόλλα!
Όλοι: Ευχηηη!
«Να εκπληρωθεί η υπόσχεση που μου έχει δωθεί!»
Σβήνω τα κεράκια μου και όλοι χειροκροτούν. Ένας ένας με αγκαλιάζουν και μου εύχονται. Τελευταίος μένει ο Κώστας.
Κώστας: Νύφη μου, να τα εκατοστήσεις και ό,τι επιθυμείς δικό σου.
Άλια: Σκάσε βλάκα! Τέτοια έλεγες και στον αδερφό σου, γι' αυτό το έβαλε στα πόδια;
Με αγκαλιάζει σφιχτά και για λίγο έχω την ψευδαίσθηση πως με αγκαλιάζει ο Στέφανος.
