CHANCES (completed)

Chapter 39

Jaydee's POV

Pumasok ako ng kwarto at nakita ko namang tulog pa siya. Pumunta ako sa closet at naghanap ng isusuot, at may bigla namang nagback hug sakin alam kong siya 'to.

I immediately removed her arms, pero nagpupumiglas parin itong ibalik ang yakap.

"Babe, sorry. Please, let me explain." She said between her sobs. She's crying. Self, alam 'kong marupok ka pero tama na, sobra na eh.

"You don't need to explain, I know everything." I coldly said and this time natanggal ko na talaga ang yakap niya.

Akmang lalabas na 'ko nang bigla siyang magsalita ulit.

"Let's talk." She said.

"Babe, what you saw last night, it's not what you think." She said.

"Then what?!" I shouted. Pinipilit 'kong kumalma dahil after all she's still my wife.

"I was drunk last night." She said.

"You were drunk last night? Eh yung mga nakaraang araw ano? Lasing ka pero alam mo parin ang ginagawa mo. Stop making those reasons kasi kung cheater ka, cheater ka na talaga. Pag nagloko ka once, maaring magloko ka parin ng paulit-ulit. Akala mo hindi ko alam noh?" I said at nagulat naman siya sa sinabi ko.

"Those I love yous every midnight na kacall mo siya nung time na pinagbubuntis mo pa si Thirdy. Yung meet up niyo sa mall, ano yun? Friendly date? pero nagsusubuan kayo ng food? Ang saya saya mo pa nga nun eh." I said, hindi ko na mapigilan umiyak. Tahimik lang siya pero umiiyak parin.

"Ano? Now, tell me wala lang lahat ng yon!" I shouted. Nanghihina ako, bumabalik lahat ng sakit eh. Tanginang buhay 'to.

"Babe--"

"I never thought na you would do that. Okay tayo dati eh, masayang-masaya tayo dati. Pero lahat ng yun, DATI pa. Hindi ko alam kung bakit tayo naging ganto, kung kelan kasal na tayo, tsaka pa nangyari 'to. I trusted you eh, kasi alam kong hindi mo magagawa yung ganung bagay, pero nagkamali ako. Nagkamali ako ng pinagkatiwalaan. Yung lahat ng sakit nung pinagbubuntis mo pa si Thirdy, lahat yun tiniis ko. Tiniis ko yun dahil ayokong mapahamak ang anak ko. Yung ang sarap-sarap ng tulog mo pero ako, nandun sa pool area, nagmumukmok at umiiyak. Buti nga nasasabihan ko pa sila Ate Gabb at Ate Brei eh, kasi kung hindi, baka hindi ko na kinaya. Akala ko nagbago ka na talaga nung nanganak ka eh, pero tangina, akala ko lang pala. Tama yung sinasabi nilang maraming namamatay sa maling akala. Sana nga, namatay nalang ako. Ganun din eh, parang pinatay mo na 'ko." Sabi ko at akmang lalabas na pero nagsalita siya ulit.

"Babe, please, let's fix this!" Sabi naman niya. Nakakaloko lang, ngayon niya pa sasabihin sakin yan. Wala na, wasak na wasak na 'ko, takot na takot na 'kong magtiwala.

"Enough, pagod na ko, pagod na pagod na." I said at tuluyan ng lumabas.

Pumunta ako sa kwarto nila ate Gabb kung saan nandun ang anak ko.

"Nag-usap na kayo?" Tanong naman ni ate Gabb pagkapasok ko ng room.

"Uhm. Medyo? I just told her everything, na alam ko lahat and then I left. I'm so fucking tired of listening to those nonsense excuses and reasons." I said at binuhat si Thirdy.

"I think you should sleep or rest muna, Dong, you look so tired. Kami na muna ang bahala kay Thirdy, Tulog naman si Elle at Riel." Ate Gabb said, I'm really really thankful for them. Never nila akong pinabayaan, buti pa sila hahahaha. Kung pwede lang asawahin si Ate Gab eh, kaso lagot ako kay ate Ella.

"Salamat sa tulong ate. Thank you dahil never niyo kong pinabayaan." I said at nginitian nalang nila ako.

Pumunta akong guest room at dun nalang natulog.

-to be continued-

I almost cried while writing this chapter huhu. Ayan na request niyoo!! Salamat sa suporta, wag niyo kalimutang bumoto!

Happy 5k reads!!