ALLURING SERIES #1 : KENDRICK OBSESSION.

CHAPTER 09

CHAPTER 09

Samantha

ONE MONTH LATER....

Marami ang nangyari sa lumipas na isang buwan at isa na doon ang pagiging mas malapit namin ni Kendrick sa isa’t isa.

In the past one month, Kendrick become my best friend. Gayon narin naman ang mga kaibigan ni Kendrick na sila Zake pero mas masasabi kong mas close kaming dalawa ni Kendrick.

Kendrick is my supporter, my shoulder to cry on, my comfort person, my knight in shing armor and also my driver. I giggled on the last part.

Hatid sundo niya kasi ako palagi mula sa bahay hanggang sa eskwelahan. Kapag may pupuntahan naman ako ay palaging siya ang sumusundo sa akin upang ihatid ako doon. Palagi kaming mag kasamang dalawa. Kapag may libreng araw rin kami ay palagi kaming namamasyal.

Naalala kong napag kamalan pa nga kami nila mommy at daddy na may relasyon kaming dalawa ngunit agad kong nilinaw sa kanila na mag kaibigan lamang kami ni Kendrick dahil sa takot na baka mailang ito bigla at umiwas sa akin.

Tumingin ako sa labas ng bintana. Today is Sunday, gusto ko sanang itext si Kendrick upang ayain mamasyal muli ngunit hindi puwede dahil may gagawin ako ngayon.

Bumuntong hininga ako. Pero kahit mayroon na akong ginagawa ay hindi parin umaalis sa isipan ko si Kendrick. Sa tingin ko ay siya nalang palagi ang iniisip ko. Hindi ko na alam kung ano na ang nangyayari sa akin. Ngayon ko lang ito naranasan at naramdaman.

“Hay, Kendrick....” Bulong ko bago ako tumingala at pumikit.

Nandito ako ngayon sa loob ng kuwarto ko. Nakaharap sa study table ko at nakaupo sa swivel chair. Kanina pa nasa harapan ko ang laptop pero hindi ko magalaw galaw ang dapat kong gawin doon.

Bumuntong hininga ako at habang nakapikit ay binalikan ko muna ang bonding namin ni Kendrick noong last Saturday. Dinala niya ako sa malaki nilang hardin na pag mamay-ari daw ng kanyang mommy.

Napangiti ako habang binabalikan nag hitsura ng hardin na iyon. Sobrang nakakatuwa, ang sarap sa pakiramdam at ang gandang tignan ng mga bulaklak doon. By colors ang hanay ng mga iyon, buhay na buhay at halatang alagang alaga.

Then in the next day, Sunday, we went to visit the nearest orphanage. We buys a lot of foods and toys for the kids and after that we played with them. Naalala kong tinawag pa nga kami nung mga bata na mag asawang Santa Claus. Nag init ang mag kabila kong pisngi. The kids think the we are married, gosh. It was also nice for me to know that Kendrick likes kids, too. Ang sarap ding balikan ng hitsura niya nung araw na iyon. Sobrang saya niya.

I remember that after we left the orphanage. Diretso plaza kami because i requested it to him. Hinila ko siya kaagad doon sa may nag titinda ng mga street foods kung saan mabibili ang mga masasarap na kikiam, kwek-kwek, fishball, cheese sticks at marami pang iba.

At first he’s so maarte that time. Ayaw niya doon dahil madumi daw ang pag kain at baka mahospital pa ako pero nag papahila parin naman siya sa akin.

Wala rin naman siyang nagawa noong bumili na ako at mag simulang kumain at noong mapansing nakatingin lang siya sa akin at hindi niya pa ginagalaw ang kanyang pag kain ay ako na mismo ang tumusok sa isang pirasong kikiam at isinawsaw iyon sa maanghang na sauce bago ko itinapat sa kanyang bibig.

Napanguso ako noong itikom niya ng maigi ang kanyang labi. Nakakunot ang kanyang noo at masama ang tingin sa kikiam na tila mo’y may ginawa itong masama sa kanya. I sighed, di ‘ba, he’s so maarte.

I pouted my lips and show him my puppy eyes. “Come on, eat this, Kendrick. I swear hindi ka mag sisisi, please?”

He just shook his head a little and looked away while sighing. Agad kong naitikom ang aking bibig at ibinaba ang kamay bago ako napayuko Maybe, nakukulitan na siya sa akin. Baka mamaya ay iwanan niya na lamang ako at hindi na pansinin.