Gratefulness/ Minnet

21

Keyifli okumalar ♡

Bir kaç haftanın ardından nihayet Sehunu okulda bulup benimle oturması için ikna etmiştim. Yani tehtit diyenler de olabilir ama nihayetinde konuşma amacıyla yan yanaydık. Öyle bir kızgındım ki kendisine kafasını koparıp çöpe atsam yetmez üzerine de 10 günlük kalmış yemek artıklarını atsam yine de rahatlamazdım. Ama gelin görün ki o benim tek arkadaşım ve kendimce onun da haklı olduğu noktaların var olduğunu düşünüyordum.

" neden beni dinlemek yerine haftalardır benden kaçıyorsun " ilk önce onun içindeki kızgınlık sebebini öğrenmek istiyordum. Çünkü düğünden haberim yoktu gibi sözlerle başlarsa durumun nasıl geliştiğini anlatacaktım. Tabi bunlar benim tahmin ettiğim kızma sebepleriydi.

" sen o ailedeyken bile içten içe bir Park olmadığın için sana karşı daha ılımlıydım. Ama sen karşıma geçmiş bir Park ile evlendiğini söylüyorsun. Nasıl tepki vermemi isterdin Park Baekhyun " dedi dümdüz bir sesle. Iyi de benim bekledigim bu değildi ki. Öfkesinin bana oluşunu arkadaşlığımıza oluşunu bekliyordum. Aileme değil...

" bir dakika sen düğünü sana söylemediğim için değil, habersiz evlendiğim için değil de bir Park ile evlendiğim için mı öfkelisin " dedim sesimdeki hayretle "ben mi yanlış anladım Sehun senin önemsediğin şey arkadaşlığımız değil yani doğru mudur" diye devam ettim.

" Park ailesi yüzünden babam iflasın eşiğinden dönmüşken intihar etmeyi bile düşünmüşken bir Park a hele ki ne işle uğraştığı belli olan bi aileye karşı öfkem daima herşeyin önüne geçecektir. Kusura bakma " hala bana bakmayıp karşı taraftaki ağaçları inceliyordu. Inceliyordu demek saçma oldu. Çünkü oraya bakıyordu ama görmediğine emindim boş bakışlardı bunlar.

" ne işle uğraşıyormuş Park ailesi bana da anlatır mısın" dedim kollarımı kavuşturup masaya yaslanırken. Gözümü yüzüne dikmiş kaşlarımı yukarıya kaldırmış öylece cevap vermesini bekliyordum. Evet haklı gördüğüm noktalarının olduğunu söylemiştim fakat ailem hakkında bu şekilde konusacagini tahmin etmemistim. Ne olursa olsun ben bir Park'tım ve kimse benim ailem hakkında konuşamazdı.

Aynı anda gözleri beni buldu ifadesiz yüzü bir anda huzursuz bir hal aldı konuşurken "ne işle uğraştığını biliyorsun Baekhyun Naightmare nin ne olduğunu çok iyi biliyoruz birbirimizi kandırmayalım. Daha... daha geçen aylarda Tayland daki iş adamlarını tek tek bitirdiler. Sebepsizce." Dedi ve parmağını kaldırıp bana suçlayıcı şekilde uzatırken devam etti "sırf senin babam dediğin adamın canı sıkıldı diye yirmiden fazla iş adamı canından oldu. Bunları bilmediğimi mi  sanıyorsun " dedi gözlerinde saf öfke ve nefret vardı. Benim gözlerimde ise hayal kırıklığı.

O benim tek arkadaşımdı.

Chanyeol ne oluyor o da arkadaşın değil mi demeyin. Değil. O benim kardeşim değil, arkadaşım değil. Onu bir kalıba koyamıyorum. O benim için tek bir sıfata yakışmayacak biri, o benim yürümemi sağlayan adam; o benim her adımım. O benim kollarımı,  ellerimi tekrar bana bağışlayan adam; benim her dokunuşum, o benim tekrar gülmemi sağlayan adam; o benim her gülüşüm. Bana beni kazandıran aileye, Yeollie ye karşı böyle acımasızca kelimeler savuran kişiye karşı elbette susamazdım.

"bir kac şey soracağım sonra gideceğim Sehun buradan gittikten sonra park ailesiyle hiç bir bağlantın kalmayacağına seni temin ederim. Sadece bir kaç soruma cevap ver " dedim. Hâlâ umursamaz bakışlarıyla beni ölçüyordu. Onaylayınca konuşmaya başladım. "hiç bir Park ailesiyle aynı yemek masasında oturup sohbetine katılma imkanın oldu mu" diye sordum anında hayır anlamında kafasını iki yana salladı "güzel, hiç bir Park davetinde ya da toplantısında bulundun mu" yine aynı şekilde cevapladı "bu da güzel, hiç babamla birebir görüşüp herhangi bir konuda aranızda konuşma geçti mi" yine hayır anlamında kafasını sallayınca devam ettim "ne güzel hiç tanımadığın, yemeğini yemediğin, toplantısında bulunmadığın, ses tonunun dahi neye benzediğini bilmediğin bir adama kin ve öfke dolusun, elbette baban için kötü bir durum olmuş fakat bunda Park ailesinin değil sizin kötü yönetilmiş, kendi çıkarlarını düşünen müdürlerin hatası vardı. Nightmare diyerek aşağıladığın aile olmasa bugün burada rahatlıkla yemek yiyip okuyamazdın Oh Sehun. Biz, bazı iyi insanlara zarar gelmemesi için karanlık günlerde ayakaltindaki çöpleri temizliyoruz diye bize bu yakıştırmaları yapamazsın." yüz ifadesi değişiyor, bana cevap verip vermeme arasında gidip gelirken tekrar konuştum