HIDDEN : Xerxes Academy - (Completed) Published under Immac PPH

Prologue

Disclaimer:This is a work of fiction.

Paalala: Ang ano mang pagkakahawig ng mga pangalan at  mga pangyayari sa reyalidad ay di sinasadya at nagkataon lamang.Ito ay gawa gawa lang malilikot na imahinasyon at walang kahit anong masamang intensyon para sa mga mambabasa.

***

Ash's POV

Mom was crying until now. Kakagaling lang namin sa libing ni dad. Gusto ko nang umiyak ng hagulgol subalit hindi ko magawa. I need to be strong that's why all I  do is to cry inside and endure this bullshit pain.

"You need to eat mom."saad ko. Minsan ko lang makitang kumain si mom or minsan nga, tikim lang. Alam kong mahirap lumunok, kahit ako man din. But we don't have any choice. We need to continue our lives. Alam kong yun din ang gustong mangyari ni dad.

"I'm so sorry Ash. I should not let your dad died. It's my fault."napailing naman ako sa sinabi ni mom. Pagkatapos na pagkatapos naming malaman ang masamang balita ay nagsimula ng sisihin ni mom ang sarili niya but it was just an accident or maybe not. Hindi ko alam.

"Shhh mom. It was an accident. Magagalit lalo sayo si dad kapag di ka kumain." tanging nasabi ko. Hindi ko alam kung ano pa ang mga gagawin ko. I'm lost. Mabuti na lang at sumunod si mom. She get the plate and start eating. Finally.

"I just gonna get water." pamamaalam ko at tumango naman siya. I now felt the empty space inside after mawala ni dad. Biglang nagbago. Sobrang laki ng pinagbago.

"Ash! Run!" I heard mom shouted. Agad naman akong tumakbo papunta sa kanya but I saw blood.

Freaking blood...

I looked at mom at nakita kong may tama siya ng saksak. Ano na naman to?

"Mom!" hinawakan ko siya ng mahigpit dahil hinihila siya ng limang lalaki.

"Huwag kang mangielem dito babae." a one man talked. Pinilit kong manlaban at kunin si mom pero masyado silang malalakas. "Akin na ang sing-sing. Akin na ang butterfly ring!" hiyaw ng isa sa mga lalaking nakaitim

"Wala akong alam sa hinahanap niyo." my mom shouted. I take that opportunity para kunin si mom sa kamay nila pero masyado silang malakas.

"Ash, you need to get out of here now!Please!" I heard mom screams. Black mask men are still attacking us and she was still in their hands now. Wala akong naalalang atraso ng pamilya namin sa kahit sino man. My parents are known for being kind and selfless in our town by helping others. We are just living peacefully then bigla bigla na lang may susugod sa amin ng di namin kilala. Are these five men related to one who killed my dad?

"Mom! Are you insane? Do you want me to leave you like this?" asar na sigaw ko habang pilit ko siyang hinihigit. I'm still holding mom even though I'm tired. I can't lose her. Siya na lang ang meron ako. Pero nanghina ako ng makita ko kung paano saksakin si mommy maraming beses. They stabbed mom's neck at nagsiritan ang dugo sa pwesto namin. Her face is full of blood. I'm pulling her but they chopped my mom's arms. There's full of blood. Kung hahawakan ko ang kamay niya, wala pa ring saysay. I grabbed her shoulders.

"Please Ash! J-just d-do it for me." pakiusap niya na namamaos na dahil patuloy pa rin ang pagsirit ng dugo mula sa leeg niya. Ngayon, parang pinipiga ang puso dahil sa sinabing iyon ni mom pero ayoko talaga. Hindi pwede. Hindi maari.

"Ashleign! Run!" she still shouted in her condition. Kasabay nun ang akmang pagwasiwas ng palakol sa tapat ng bewang ni mom. Wag nilang sabihin na..

Nabitawan ko na siya.

"I said run! Don't look back sweetheart!"she shouted again. Hindi ko alam kung bakit parang may mga sariling buhay ang paa ko at sinunod ang sinasabi ni mom. I totally run. I leave her.

Tumatakbo ako habang hawak hawak ko ang kwintas na huling alaala nila sa akin. Huling lingon ko sa kanya, they killed her. They killed my mom. At ako itong parang nasisiraan ng bait dahil sa mga nasaksihan ko. Kakalibing lang namin ngayong araw kay dad tapos si mom naman. Do I deserve this? I didn't do anything wrong but why did they get them from me? Am I not allowed to live happily?

5/17/21
Edited: 09/09/23