HIDDEN : Xerxes Academy - (Completed) Published under Immac PPH

Epilogue

Disclaimer:This is a work of fiction.

Paalala: Ang ano mang pagkakahawig ng mga pangalan at mga pangyayari sa reyalidad ay di sinasadya at nagkataon lamang.Ito ay gawa gawa lang malilikot na imahinasyon at walang kahit anong masamang intensyon para sa mga mambabasa.

***

Ash's POV

"Mommy?" bigla kong nakasalubong dito sa gubat ang umiiyak na si Aenon.

"Aenon!" I shouted at sinalubong ito ng yakap." Why are you crying? "I asked. Agad ko siyang pinasan kasi iyak ito ng iyak.

"Mommy! Daddy told me that you are in heaven with Mama Camile and Daddy Kit!" sumbong sa akin ng bata. Agad akong natawa. Alam kong iisipin nilang lahat na patay na ako. Kumalat nga daw yun sa Xerxes eh. Paano nga ba ako nabuhay?Paano ako nakaligtas?

Aba'y malay ko? I just woke up at Lola Imelda's house. Dun sa unang bahay na nakasaksi ng paglabas ng magics ko at sa bahay kung saan ako unang nagsanay. Sobrang dami kong tama at sugat dahil sa labanang yun. Ang huli kong natatandaan ay ang pagrerelease ko ng bule flame phoenix at ang pagsalag sa palasong tatama kay Flint. After that? Napalibutan na ako ng lilang liwanag at nawalan na yata ako ng malay. I almost died but because of my necklace? I was given a second chance to live. Nang magising ako ay nagplano na agad akong bumalik ng Xerxes para masiguradong maayos na ang lahat pero kapag nag-tatry ako na pumasok ay iniluluwa lang kami ng gate. Hindi kami tanggapin ng Xerxes. Lola told me na huwag akong mag-alala kasi nangyayari daw talaga yun lalo na ngayon kasi nasira ang dating barrier at pinalitan ng bago. Everyday I tried pero hindi pa rin ako makapasok.

But then ,I tried to enter not in the gate but from the forest. Naglakad pa ako ng 2 days para magbakasakali na makapasok ako. And yeah, I manage to enter at ng malapit na ako sa labasan ay nakarinig ako ng hikbi.

Nagulat ako ng makita ko si Aenon, umiiyak. Anong ginagawa ng batang to dito sa gubat?

Nang masigurado kong si Aenon ito agad ko itong nilapitan.

"Ano? Sinabi ng daddy mo yun?" I asked and he nodded napansin ko naman ang suot niya. He's wearing na tuxedo na ikipinagtaka ko.

"Saan ka nga pala galing?" I asked. Pinunasan niya muna ang luha niya bago sumagot.

"Today is Tita Perrie and Tito Wade's marriage. Ring bearer na nga ako eh." pagmamalaki niya. Hindi na ako masyadong nagulat dun dahil alam kong dun din ang patutunguhan nila. Hindi ko lang inaasahan na napaaga.

"Tara na at baka hinahanap ka na ng daddy mo." nasabi ko na lang at tumango siya. Agad kong hinawakan ang kamay niya at inakay.

"Aenon!" we heard someone is shouting.

"It's daddy." Aenon said. Kaya hinila niya ako papunta sa boses na narinig namin.

"Daddy!" napatingin si Flint sa amin ng marinig niya ang boses Aenon. Tumakbo siya papalapit sa amin pero agad siyang napatigil ng makita niya kami. Lahat sila ay nagulat din. Akala nga talaga nila ay patay na ako.

"Hoy! Zacchaeus Flintmaxhdale Arell! Bakit mo naman sinabi dito kay Aenon na patay na ako!? Yan tuloy, umiyak!" sunod sunod na sabi ko habang akay-akay Aenon. Nagulat na lang ako ng makita kong may tumutulong luha sa mga mukha niya.

"Ash." basa ko sa sinabi niya. Agad siyang tumakbo papalapit sa amin at niyakap niya ako.

"Hindi ako namatay Flint. Lumaban ako para balikan ka kasi mahal na mahal kita." I said kaya nagulat na lang ako when he...

Kissed me na para bang kami lang tao sa mundo.

"I miss you Ash."he whispered.

"I miss you too,Flint."I said.

"Hoy Lein! Tulala ka na lang diyan? Baka mahuli ka sa kasal mo. Magbihis ka na." Eris told me kaya agad akong kumilos para magbihis. I looked at my wedding dress. Hindi ko maipaliwanag ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon. Finally, I end up to the man that I love the most. Nagkakilala kami, tapos nagkahiwalay. Then we met again, became enemies that almost killed each other and then became lovers. We were arranged pero nagkahiwalay ulit. We separated but because we love each other, we met again. We met again and desiny gave us a son unexpectedly. But then, I almost died in the battle. He thought I was killed but I'm not. I came back and now were getting married.

Kung nabubuhay sana sina mom and dad, baka siguro magpakasal din kami sa mundo ng mga tao. Sana maging masaya sila sa langit. 15 years nila akong inalagaan at hinding hindi ko sila makakalimutan.

I now started to walk go to aisle. Kitang kita ko ang napakalapad na ngiti ni Flint mula sa malayo. I saw his parents smiling. His dad tap his shoulders. Mga lalaki nga naman. Nagawi ako sa direksyon ni Aenon na kumakaway kaway pa habang nakasuot ng gray na tuxedo. Sobrang cute niya talaga.

"Flint. Alagaan mo itong anak ko ha?" papa said.

"Opo. Syempre. Ako na po ang bahala sa anak niyo. Hindi ko po siya pababayaan." he replied. He holds my hand and smiled at me. Kakaiba ang mga ngiti niya ngayon. Ramdam na ramdam ko yun.

"Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres" panimula ng nagseseremonyas.

"Welcome, ladies and gentlemen. We are gathered here as Zacchaeus and Zacchaeya pledge to spend the rest of their lives together. This beautiful couple invited you here today to witness one of their most magical moments together.

We are now in the exchanging of vows ng mapansin kung nagpupunas si Flint na luha. Hindi ko mapigilang di matawa.

We also exchange rings and I feel Flint wiping my tears.

"Now, you proclaim yourselves man and husband. By the power invested in me by the state of Iowa, I present you to your families. You may now kiss the bride."

At nagsimula ng maghiyawan ang mga tao dito sa loob.

And then Flint hold my chin and kissed me passionately.

"I love you Ash." he whispered.

"I love you too Flint." I just said.

I didn't imagine that the boy that I met when we are both 4, is now my man and husband at 23.

-End-

06/23/21