"Sin"
. . .
"Bwiset na Allian!" hinihingal na pagrereklamo ko ng makarating sa loob ng cr.
Pinahid ko ang namuong pawis sa gilid na noo bago maglakad palapit sa sink. Napansin ko kaagad na nawala na ang kaninang inilagay ko'ng foundation sa mukha dahil sa pawis.
My heart was still beating so fasts because of nervousness. He is really annoying! Until now, that one isn't changing! Imagine how he manages to graduate in engineering without using his head.
Mabuti at siksikan sa labas kaya kaagad akong nakasiksik at nakapagtago sa mga tao. Nakatulong din ang dilim ng paligid at ang nakakahilong ilaw sa loob ng bar para hindi ako tuluyang makita kanina.
Kung sabagay, medyo matalino rin naman ng kaunti ang isang 'yon kahit na 'bobo' ang tawag ko sa kaniya dati. Medyo tamad lang siya kaya madalas ay walang maisagot noon sa mga test at quiz.
Nang makabawi ay kaagad akong nagtipa ang mensahe para kay Benj. Hindi ko siya nahanap kanina sa labas dahil sa sobra talagang madami ang tao.
["Andito ako sa loob ng comport room."] 'yun lang ata isi-nend ko na sa kaniya.
Nang matapos ay pumasok ako sa isang cubicle, walang tao sa loob ng c.r kaya naman mabilis lang din akong natapos. I fixed myself in front of the mirror. I was brushing my hair with my fingers when my eyes were glued to a ring inside my bag. I immediately took it and put it on my finger so I could remember to return it to Marco later.
Nang matapos ay saktong pag-vibrate naman ng cellphone ko. Nagmamadali ako sa pagtingin para siguraduhin na si Benj nga ang naga-text.
["I am here outside."] I smiled and didn't bother myself to replied. Nagmadali na ako sa paglalakad.
Nang makalabas ako sa cr ay nando'n na nga si Benj sa tabi. Nakasandal siya sa pader habang nakayuko at naghihintay sa akin. Walang masyadong tao sa parteng ito ng bar kaya kaagad ako lumapit sa kaniya.
He was leaning on the wall while waiting for me. There weren't too many people in this part of the bar so I immediately walk towards him.
"Hi. . ." mabilis ako siyang hinalikan sa pisngi. His arms quickly hugged my waist making our bodies closer to each other.
"Are you having fun?" nakangiti niyang tanong bago ako patakan ng halik sa noo. Bakas sa boses at mga mata ang pagod dahil sa maghapon na trabaho.
I nodded before touching the side of his cheek to examine his face. He looked exhausted, maybe we should go home. I don't want to see him this too tired.
"Gusto mo ng umuwi?" I asked. Kaaagad naman siyang umiling bago sumubsob sa bandang leeg ko.
"I can't. . . we still need to make sure that all students here are safe."
"Hey. . . baka amoy pawis ako, ang init dito sa loob ng bar," bahagya ko siyang tinulak palayo pero mas lalo lang siyang sumusob at yumakap sa akin.
"Hmm. . . you smell so good. . ." napairap na lang ako bago siya yakapin pabalik. Nakakamiss din siya dahil ilang araw kaming busy sa University.
Nang makita kong may parating na tao ay kaagad akong nataranta. Kilala siya bilang professor sa University kaya malaking issue kapag nakita kaming magkasama! Lalo't ganito pa ang puwesto naming dalawa.
"Benj may tao. . ."
"Hmm. . ." saglit lang siyang sumilip bago muling sumubsob sa leeg ko, walang pakialam.
"Baka makilala ka!" mahinang bulong ko sa kaniya.
"Just hug me back, Love. . ." he laughs before touching the back of my neck to put it on his shoulders to hide my face. I wasn't sure if the two women hadn't seen me. I even heard what they said when they had passed us.
BINABASA MO ANG
No One Know (No One Series #III)
RomanceWARNING! The following content may contain depressing thoughts, suicides or self-harm, traumatic flashback, anxiety attack, and any other negative thoughts that can trigger you. READ AT YOUR OWN RISK... No One Series 101 Again... it's Mayzee. At fir...