Eens een badboy altijd een badboy

2. Het meisje met bruine krullen en groene ogen

- Julia

Het duurde even, maar ik heb uiteindelijk mijn te laat briefje en ik kan terug naar de les.

Ik geef meneer van de Graaf mijn briefje en ik ga op de laatste lege plek in het lokaal zitten. Het meisje dat naast me zit komt me niet bekend voor. Ze heeft oortjes in en lijkt geconcentreerd wiskunde sommen te maken. Dat wordt dus alleen werken deze les.

Ik luister naar de uitleg en probeer niet te kijken alsof dit de saaiste les is die ik ooit heb gehad.

50 minuten later bevrijdt de bel me. Opgelucht ruim ik mijn spullen op en loop ik het lokaal uit.

Onderweg naar de volgende les kom ik Luna en Hannah tegen. Ze lopen naast elkaar en ik hoor hoe ze vrolijk kletsen over het laatste nieuws.

'Heey Juul,' zeggen ze vrolijk. Ik lach en groet terug. 'Jullie zijn in een goed humeur.'

'Ja ik ben echt super vrolijk! Waarom zou ik dat niet zijn?' zegt Hannah lacherig.

'Ehm het is maandagochtend en we hebben over vijf minuten geschiedenis van de altijd chagrijnige mevrouw Bot.' Antwoord ik. 'Dat is waar.' Zeggen ze tegelijkertijd, waardoor ze weer moeten lachen. Ik schud mijn hoofd.

'Jullie zijn echt melig.'

Met zijn drieën lopen we naar de les.

- Milan

Bij elke stap die ik voorruit zet zie ik hoe de mensen om mij heen me aanstaren en daarna gelijk weer wegkijken. Bang dat ik erop reageer. Heerlijk.

Ik lach. Heerlijk die aandacht.

Als een stel playboys lopen Dylan, Casper en Tobias achter mij aan. Alle drie hebben ze een nieuwe zwarte leren jack. Ik moet toegeven dat ze aantrekkelijk zijn voor de meisjes, maar er zal altijd maar één iemand de baas zijn. Ik.

Het is niet druk in de kantine. De meeste leerlingen gaan naar hun les. Een meisje van een jaar of vijftien staat voor de snoepautomaat en koopt een zakje Haribo. Wanneer ze zich omdraait ziet ze ons. Ze schrikt en laat hierbij haar zakje snoep vallen.

Ik grijns. Zelfs de kleuters van de onderbouw weten wie ik ben.

Ik kom wat dichter voor haar staan en raak uitdagend met mijn vingers haar kin aan. 'Je hoeft niet bang te zijn hoor. Zolang ik tevreden ben bijten ze niet.'

De jongens achter mij grinniken en het meisje weet niet wat ze moet antwoorden. Ik zie hoe haar gezicht rood wordt. 'Moet je niet naar de les?' zeg ik nu wat commanderend. Ze knikt onzeker en loopt weg.

'Leuk je te hebben ontmoet!' roep ik nog na en raap het zakje snoep op. Ik scheur het open en stop een zoet hartje in mijn mond.

'Waarom is eten altijd lekkerder wanneer het gratis is?'

De dag verloopt langzaam maar na enkele uren zijn we eindelijk vrij. De school is uit. Ik besluit dat te vieren met de boys en natuurlijk een meisje. Terwijl ik tegen de muur aan leun bestudeer ik elk meisje dat voorbij loopt. De meeste kijken me met een verlegen glimlach aan en lopen dan snel verder.

Sommige durven me niet eens aan te kijken en enkele lijken wel zin te hebben in een uitdaging.

Uiteindelijk maak ik een keuze en loop ik op een dun meisje met bruine krullen en groene ogen af. Ik schat haar een jaar of 16.

Ik haal mijn ene hand door mijn haar en alsof het de normaalste zaak van de wereld is pak ik haar hand. Zachtjes trek ik haar mee naar een wat rustigere plek. Natuurlijk durft ze niks te doen en loopt daardoor mee.

Ik voel dat haar hand een beetje trilt en ik grijns. Wanneer ik haar hand met mijn vingers streel krijgt ze kippenvel. Ik stop met lopen en ik ga zo staan dat ze tussen mij en de muur in staat.