Eens een badboy altijd een badboy

43. Geen idee waar we mee bezig zijn

-          Milan

Als ik mijn doel wil bereiken moet ik de problemen uit de weg werken. Ik moet de obstakels als het ware zien te verwijderen. Laat ik het duidelijk maken: Julia is mijn doel. Wat ik precies wil bereiken weet niemand maar zoals ik zelf heb gezegd zal de tijd ons het antwoord geven. 

Ik sta aan het begin van een weg. Een lange en makkelijke weg om over te wandelen, met prachtige grote bomen die de zijkant vormen. Het is het pad dat ik overloop om het einde te bereiken. Want daar op het eind staat Julia, het meisje met donkerblonde plukken haar waar zonnestralen een prachtige gloed op achterlaten. Ze is het meisje met chocoladebruine ogen die mijn emoties onvoorstelbaar goed aanwakkeren en ze is het meisje met zachte lippen, die een heerlijke lach kunnen vormen. 

Julia: mijn meisje. Ik loop en ik loop. Hoe meer ik het begin achterlaat hoe vaker ik me moet inspannen om door te stappen. Elke meter meer wordt zwaarder. En dat zijn de momenten waarin de obstakels komen. Levende obstakels die de weg versperren. Het is de enige weg naar mijn doel. Ze lijken te zijn verbonden met mijn eigen gedachtes en gedrag. Ik moet betalen om zo telkens weer een paar stappen naar voren te mogen zetten. Het erge is dat ik de baas over het hele spel ben. 

Ik bepaal wanneer ik de stappen voorruit zet, ik beslis wanneer het tijd is voor een obstakel en ik kies of ik dat uit de weg ruim of niet. Besluit ik mezelf de weg verder te bewandelen of keer ik om? Terug naar waar ik vandaan kwam? Het is mogelijk om terug te gaan naar de veilige, vertrouwde omgeving waar het helemaal niet nodig is om obstakels te overbruggen. Daar is geen nieuw pad. Zoals ik al zei; de tijd zal mij, jij en iedereen het antwoord geven.

Een van de grootste tegenstanden die nodig moeten worden opgeruimd is niemand minder dan Lieke. Ze heeft duidelijk grote invloed op Julia 's manier van denken. Haar mening over mij bepaalt voor een deel die van Julia. Niet dat ik bang ben dat ik mijn meisje niet beter kan beïnvloeden. Nee, dat zeker niet. Als er iemand is die zichzelf meester van overtuigen en verleiden kan noemen dan ben ik het wel. Lieke komt in de buurt, maar uiteindelijk kan er maar één de beste zijn. 

Toch wil ik het zekere voor het onzekere nemen. Ik moet me weer tot gekke, lieve neef zien te maken. Een lastige opgave. Maar hé; ik kan alles.

Met een brede grijns loop ik op haar af. 'Als we daar mijn favoriete nicht niet hebben,' zeg ik overdreven lief. Ik kom naast Lieke en haar vriendinnen staan. Ze doet de moeite niet eens om een sarcastische glimlach tevoorschijn te halen. Ze kijkt me slechts met donkere ogen aan. Oh.. Het is duidelijk dat ik beter mijn best moet doen. Op zich wel logisch en toch had ik stiekem gehoopt dat ze me al had vergeven. 

Julia kan het in haar hoofd opbrengen om redelijk normaal met me om te gaan. Een wonder, gezien de afgelopen situaties, dan moet Lieke het zeker kunnen. Blijkbaar niet. Hoe langer ze me zwijgend blijft aanstaren hoe bozer haar blik wordt. Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog. Wauw, ze is nog nooit zo boos op me geweest. Vreemd. Ze heeft tenslotte al zo vaak gezien dat aardig zijn voor anderen niet echt mijn sterkste kant is. Hoe vaak heeft ze huilende meisjes vanuit mijn kant langs haar heen zien lopen? En hoe vaak is ze diezelfde dag nog met mij gaan chillen? Vaak genoeg. 

Ze is het er niet mee eens, nooit geweest, maar ze zei er uiteindelijk niks over. Wat maakt dit gedoe met Julia dan zo anders? Mijn hersens graven diep naar een verklaring en in een klap komt het tevoorschijn. Letterlijk. Een aantal meter van me vandaag zie ik de verklaring lopen, waarschijnlijk richting zijn kluis om de juiste boeken te halen. 

Finn. Dit gaat niet om Julia. Gedeeltelijk misschien maar waar het vooral om gaat is niemand minder dan haar big brother Finn. Dit verandert de zaak. Het is voor de hand liggend. Waarom zag ik het dan niet? Op de een of andere manier heb ik het nooit eerder kunnen begrijpen. Mijn kleine nicht is verliefd op Finn.