HADESWORLD: The Bloodline Of Natalia (Completed)

/33/ Now or Never

Chapter 33:
NOW OR NEVER

ERIS

I was stunned nang makita ko kung ano ang paparating sa akin. It was the Alpha.

It gave me the same feeling when I was a kid, when an evil man was about to approach me after I was sold by my parents.

Those hungry and scary eyes, nakakapanghina kaya ako ay napalupaypay at napatulala.

Fear and helplessness. These feelings took over.

Gusto kong labanan ito ngunit mas nangingibabaw ang panginginig ng aking kamay, paa, at labi.

Parang bumagal sa pagtakbo ang oras.

Hindi ko na marinig ang paligid dahil sa lakas ng tibok ng puso ko sa kaba. Lalo pa itong lumakas nang tumalon ang Alpha para sunggaban ako.

Tila napako ako sa aking kinauupuan at hindi makagalaw.

Ayoko pang mamatay ngunit mukhang dito na magtatapos ang buhay ko.

Bago pa tuluyang makalapit sa akin ang Alpha ay pinikit ko ang aking mga mata. Naramdaman ko ang pagtulo ng butil ng luha mula sa kaliwa kong mga mata.

I thought I have escaped from my past, but it seems I am still chained to it. Now, it will be the reason for my death.

But I hope life will give me another chance.

A third chance to live.

Suddenly, I felt a cold sensation that passed above my head. I immediately opened my eyes and saw a majestic lion jumped over me.

Sinagupa nito ang Alpha at nagpapagulong-gulong palayo sa;kin nang bumagsak sila sa lupa. They wrestled while exchanging bites and claws but one thing is for sure, the lion is dominating the fight.

Pumalag ang Alpha sa leon sa labanan. Ngayon ay magkalayo na sila sa isa; Nakatalikod sa akin ang leon na parang gusto niya akong protektahan mula sa Alpha.

Marahang lumingon sa akin ang leon at tila nawala ang takot at kaba ko nang makita ang ekspresyon sa mukha nito. As if he's saying that I have nothing to worry about because he is there to protect me. Ngunit naging alerto ito nang humagulgol ang Alpha na tila nagtatatawag ng kakampi.

Huminto sa pakikipaglaban ang mga lobong kalaban ni Xian. Maging ang mga lobong naghihintay ng tiyempo na umatake ay nabaling sa Alpha ang atensiyon.

They all look at the majestic lion with a murderous intent.

Unti-unti silang lumapit sa leon at nilagpasan lang ako na tila hindi ako napansin.

Biglang may tumapik sa likod ko and it was Xian. "Let Oxy handle them."

"Oxy?" bukambibig ko. Tama ba ang pagkakarinig ko? Is he referring to that lion?

Xian hummed yes. "Let's go at the back. Let's see what our fluid friend got."

Sinuportahan ako ni Xian na makalakad palayo sa nag-aambang labanan, papunta sa kung nasaan si Natalia at Keifer. Paatras kaming naglalakad dahil nakatuon pa rin ang paningin namin kay Oxy na ngayo'y pinalilibutan na ng mga kobo.

Oxy really looks majestic. He is not just a typical lion. Aside from its huge size, his body is as white as snow. Ang buhok niya sa leeg ay gawa sa kulay asul na ice shards. Maging ang kaniyang mga paa at ang dulo ng kaniyang buntot ay may mga blue ice shards.

Sa muling pag-alulong ng Alpha ay siya namang sabay-sabay na nagsisugod ang mga lobo.

Ngunit hindi nagpatinag si Oxy. He roared then he lifted his upper body, standing only on his two feet, and he moment he stomped his other two feet, huge ice shards were created on the ground. Kumalat ang mga ito hanggang sa mga papasugod na lobo na kaagad naging yelo nang mataamaan nito. Ang iba ay natusok ng mga ice shards.

Oxy roared again like he is trying to show-off his dominance. Then, he started walking forward towards the Alpha. Nagsimula namang umatras ang Alpha. Habang umaatras ay nagpakawala ito ng alulong. Alulong na tila humihingi siya ng saklolo.

Ilang sandali pa ay napansin namin ang pag-vibrate ng mga pebbles at maliliit na bato sa paligid. This is not a normal earthquake dahil sa bawat segundong lumipas ay lumalakas ang pagyanig. It is a sign that something huge is fast approaching.

Segundo lang nang matumba ang dalawang huling puno bago ang open field. Bumungad sa amin ang napakalaking itim na oso na mahina nang naglalakad. Mas malaki ito nang 'di hamak kay Oxy kahit pa nasa apat na paa ito nakatayo.

Nang makalapit ito ay kaagad na gumilid ang Alpha upang bigyang daan ang Oso. The Alpha continuouosly made thin noise na parang ito ay nagsusumbong.

The huge made a huge roar towards Oxy before it rash forward to attack. Pansin ko ang paghakbang ni Oxy paatras na parang nagdadalawang-isip siya kung kaya niya itong tapatan.

Bago pa tuluyang makalapit ang oso ay tinaas nito ang isa niyang kamay at kita ko ang paghaba ng mga kuko nito. But Oxy roared very loud, breathing out icy mist na kaagad naging patusok-tusok na yelong parang naging harang.

When the bears paw hit the ice wall, nabasag ito nang walang kahirap-hirap. The giant ice shard couldn't withstand the strength of the giant bear. Tuloy-tuloy pa rin ang momentum ng kamay nito hanggang sa tamaan nito ang mukha ni Oxy.

"Oxy!" alarma naming sigaw.

Tumilapon si Oxy ng isang metro. Sinubukan pa nitong tumayo ngunit inaapakan ito ng Alpha.

Pupuntahan ko sana si Oxy ngunit napunta sa amin ang atensyon ng oso. Ewan ko dahil tila nawala ang takot na kanina ay bumalot sa akin. Napalitan ito ng kakaibang pakiramdam: to save the one who saved me.

Nagsummon ako ng nag-aapoy na higanteng sibat ngunit naramdaman kong may humawak sa aking balikat.

"Let me handle that thing. You go save Oxy," sabi ni Xian at biglang nawala. Natagpuan ko na lang siya malapit sa Oso.

Tinuon ko naman kaagad ang tingin sa Alpha na kagat-kagat na sa leeg ang yelong leon na si Oxy. I unsummoned my spear at pinalitan ito ng malaki at nag-aapoy na pana at palaso. Pinuntirya ko ito sa walang-kaalam-alam na Alpha, bininat sa abot ng aking makakaya, at pinakawalan. Tumama ito sa Alpha na bahagyang tumilamsik.

Habang hindi pa nakakabangon ang Alpha ay tumakbo ako papunta kay Oxy na bumalik na sa kaniyang human form na tanging suot lang ay boxer shorts. Duguan ang katawan nito, may hulma ng pangil sa kaniyang leeg, at hulma ng kuko ng oso sa kaniyang mukha. His wound is not big as when he was in his lion form. Maybe his injuries became smaller because his body did. But still they are all fatal.

Tinulungan kong makabangon si Oxy at sinukbit ang kaniyang balikat sa aking leeg. He can hardly open his eyes at tantya ko ay mawawalan na siya ng malay. Naglakad kami papalapit kila Natalia ngunit narinig kong umungol ang Alpha. Nang tingan ko ito ay nakatingin ito sa amin. It stared at us with a murderous eyes pero balewala na ito sa akin. Hindi na ako takot. Oxy's safety has now become a priority at makikipaglaban ako kung kinakailangan.

"Eris, ako na bahala kay Oxy," sabi ni Natalia na nakalapit na rin pala sa amin. Kaagad kong pinasa si Oxy sa kaniya.

But the moment she touched Oxy, the blood dripping from his wound moved like they are alive. Weirdly, ay pumalibot ang mga patak ng dugo ni Oxy sa kamay ni Natalia. Hanggang sa parang sponge ang balat ni Natalia na ni-absorb ang mga dugong ito.

Hindi ko alam ang nangyayari at mukhang maging si Natalia ay nagtaka rin. Ngunit wala nang panahon upang isipin ang mga ito dahil naramdaman kong paparating na sa amin ang Alpha.

Mabilis kong pinaglakad palayo ang dalawa at nagsummon ng dalawang hatchet sa magkabilang kamay.

Tumalon nang napakataas ang Alpha at gano'n din ang ginawa ko.

It's time to kill my fear.

It's now or never.

- End of Chapter 33 -

**************
Hiddenthirteen's Note!

The photo used above is not mine. Credits to the rightful owner/s.

The photo above is similar to what Oxy looks like in his battle form.