EINDELOOS

22: Boe

Het is weer tijd om op school te zijn. Yes. Gisteren is Thijn nog met me mee gefietst naar mijn huis, waar Cynthia nog was. Toen zijn ze samen naar huis gegaan. Van Bryan heb ik helemaal niks meer gehoord.

We zitten op dit moment lekker in de natuurkunde les. Soms vraag ik me echt af waarom ik natuurkunde als vak heb. Snap er helemaal niks van. 

'Ik heb voedsel nodig.' hoor ik Layla naast me zeggen. Daar heeft ze een punt. Dit is al onze derde les en we hebben nog steeds geen pauze gehad. En Layla heeft altijd honger.

Ze tovert daarom ook een pak koekjes uit haar tas en gooit het op tafel. Sasha rolt haar ogen naar me en ik grinnik. Altijd voorbereid is die meid, als het om eten gaat. 

Met haar mond vol duwt ze het pak koekjes richting ons. 'Willen jullie ook?' komt er volgensmij uit haar mond, maar dat is nogal lastig te verstaan. Met een heel koekje erin. Ik haal mijn schouders op en pak er ook een. Die leraar let toch niet op ons. Hij is te gefascineerd door zijn stoffen en symbolen. 

'Meiden kijk wat Alex me stuurt.' Sasha kijkt verbijsterd naar haar telefoon. 

'Naaktfoto's hoeven we niet te zien.' zeg ik snel. Stel je voor, ieuw. 

Layla schiet in de lach en Sas rolt haar ogen. Ze draait haar telefoon naar ons toe, zodat we het kunnen zien. Het is een screenshot van een whatsapp-gesprek tussen Bryan en Alex. Geen naaktfoto's gelukkig.

Het begint met Bryan die Alex uitnodigt voor zijn feestje. Blijkbaar kennen ze elkaar ineens. Vreemd. Alex die reageert daarop met of hij Sasha mag meenemen. Dan zit er best wel wat tijd tussen, tot Bryan reageert met dat hij alles prima vind. 

Wat een fucking klootzak. Hij negeert mijn appje sowieso gewoon, wat ik al dacht. Ik begrijp alleen nog steeds niet waarom. 'Zeg dat hij moet vragen of wij ook mogen komen!' roept Layla meteen. Sasha kijkt me aan voor bevestiging en ik knik maar. Nu ben ik ook benieuwd. 

Ze begint meteen te typen en krijgt binnen no time antwoord. 'Hij appt hem nu.' zegt Sasha tegen ons. Oh help. Wat als hij me helemaal niet op zijn feestje wilt? Hij ontloopt me niet voor niks. Maar waarom dan? Ik snap het niet meer en ik wil hem spreken. 

'Dit is zo spannend.' vindt Layla. Ik rol mijn ogen en zucht. Leuk die spanning. 

'Bryan zegt dat het hem niet boeit.' En Sas duwt haar telefoon weer in ons gezicht. Wat een antwoord zeg. Daar heb ik dus helemaal niks aan. 

'We gaan dus.' Beslist Layla meteen voor ons allemaal. Wie zegt dat ik wel wil gaan? 

'Mae doe niet alsof je niet wilt gaan, want dat wil je wel.' Voegt Layla er meteen aan toe, als ze mijn kop ziet. Ze heeft ook nog gelijk ook. Ik wil gewoon weten wat er aan de hand is, maar hopelijk kom ik daar al eerder achter.

'Zie je hem vrijdag niet gewoon?' vraagt Sasha dan. Dat weet ik dus niet. Deze vrijdag is bij ons thuis en ik zie hem er nog wel voor aan om niet te komen. Hij heeft ook nog een goed smoesje, want dan is natuurlijk echt zijn verjaardag.

'Meiden ik heb geen idee. Hij kan ook gewoon niet komen.' zucht ik. 

'Ga gewoon vandaag met hem praten. Hij moet hier toch ergens zijn.' 

Layla heeft wel een punt. Hij moet ergens in deze school zijn. Dan is alleen weer het probleem wat ik ga zeggen. Dat komt dan wel. 

De les is blijkbaar voorbij, want iedereen pakt zijn spullen in en gaat er vandoor. Onze leraar komt onze richting opgelopen. In een reflex schuift Layla het pak koekjes zo weer in haar tas. Daar is ze op getraind. 

De leraar heeft zoals gewoonlijk niks in de gaten en pakt iets uit de kast achter ons. We zeggen hem gedag en gaan dan zo snel mogelijk weg. Eindelijk pauze. 

We lopen met z'n drieën richting de aula, totdat ik een bekend figuur zie staan. Ik wenk naar mijn vriendinnen dat ik even de andere kant op loop. Ze gaan alvast naar de aula. Die zie ik daar wel. 

'Boe.' 

Thijn schrikt zich kapot en draait zich dan verbaasd om. Hij ziet mij, rolt zijn ogen en draait zich dan weer om om zijn kluisje op slot te doen. 'Wat brengt jou hier?' 

'Mijn benen.'

Hij kijkt me aan alsof hij me vannacht komt vermoorden in mijn slaap. Dat is niet zo best. 'Je wilt zeker weten of ik met Bryan heb gepraat.' grinnikt hij. Onschuldig haal ik mijn schouders op. 

'Hij deed vreemder dan normaal en heeft eigenlijk niks gezegd. Bryan praatte er gewoon steeds overheen.' legt hij me uit. Wat is het toch met die gast?

Ineens kijkt Thijn me aan. Hij heeft een idee. Ik zie het in zijn ogen en ik wil weten wat het is. 'Wat heb je bedacht?' vraag ik dan ook meteen. 

Geheimzinnig wrijft hij over zijn handen. 'Dat zie je straks wel. Wees om half 4 in de kleine gymzaal.' 

Wat is deze jongen van plan? Ik heb werkelijk waar geen idee. Daarom wil ik het ook vragen, maar voor ik het weet is hij al verdwenen. Is hij een geest ofzo? What the fuck. Waarom moet ik naar die kleine vieze gymzaal komen? Die wordt echt al 100 jaar niet meer gebruikt. 

Wat is deze gast in hemelsnaam van plan?