EINDELOOS

37: Ongemakkelijke gesprekken

'Eindelijk.' 

Bryan en ik kijken Cynthia verbaasd aan als ze dat zegt. Dit is haar reactie? 

'Het duurde wel lang.' vindt Mark nu ook. Wacht wat?

Thijn proest het uit van het lachen. Waarschijnlijk om onze hoofden. Quinty is voor het eerst in haar leven sprakeloos en kijkt verward in het rond. Ik snap het ook niet meer zusje. Dit is niet de reactie die ik had verwacht. 

'Jullie... - wat?' Bryan lijkt er ook niks meer van te snappen. 

'Kom op. Het was toch duidelijk dat er ooit iets ging gebeuren. De vraag was alleen wanneer.' Mengt Thijn zich met het gesprek. Hij mag niks zeggen, want hij heeft ons net exposed. 

'Maecy stond al maanden over je te kwijlen.' 

Verontwaardigd mep ik Thijn tegen z'n arm. 'Dat is zo niet waar.' Verdedig ik mezelf. Oké ik vond hem altijd al knap, maar dat hoeft niet iedereen te weten. 

'Ha dat klinkt niet heel overtuigend. Rustig maar, andersom was het ook zo. Hij had het zo vaak over je, dat ik er gek van werd.' Gaat Thijn verder. Hij heeft echt de tijd van zijn leven. 

'Thijn hou je bek.' Zegt Bryan. Hij had het over mij? 

'Laten we het hebben over jouw vriendin.' Glimlach ik naar hem. Cynthia komt tussen Thijn en mij op de bank zitten. Quinty ligt ondertussen alweer half op Bryan, terwijl Mark in de stoel is gaan zitten. 

'Daar wil ik ook wel meer over horen, maar jullie zijn nog niet van ons af.' zegt Cynthia doelend op Bryan en mij. Yay. Voor nu werkt afleiding in ieder geval. 

Afwachtend kijken we alllemaal naar Thijn, die niks zegt. 'Wat moet ik zeggen?' vraagt hij dan in het algemeen. 

'Hoe heet ze? Hoe oud is ze? Waar ken je haar van? Waarom wisten wij niks? Dat soort dingen.' Vertelt Cynthia vrolijk. Thijn rolt zijn ogen en begint dan weer te praten. 

'Ze heet Jacky en is 15, net als mij. Ik ken haar van voetbal en ja dat was het.' Goeie uitleg Thijn. 

'Is dat niet de dochter van Miriam en Frank. Ze hebben nog een dochter die ook op voetbal zit, toch?' Dat klopt helemaal Cynthia. Dit soort dingen zouden mijn ouders dus nooit weten, aangezien ze nooit naar mijn wedstrijden zijn komen kijken. 

'Ja dat klopt.' Antwoordt Thijn. Laten we het maar niet over Chloe hebben. 

'Heb je al iets van je ouders gehoord?' vraagt Mark dan aan mij. Ze zouden inderdaad vandaag terugkomen, maar ik heb niks gehoord. Niet dat ik dat wel had verwacht. 

'Nee, jullie ook niet?' 

'Je moeder had me gisteren geappt dat ze vandaag om 9 uur in de ochtend terug vlogen naar Nederland, maar ik heb niks meer gehoord daarna.' Legt Cynthia uit. Zo ver is het niet vliegen vanuit Londen naar Nederland. 

'Het is toch maar een uurtje vliegen?' vraagt Bryan dan verbaasd. Precies wat ik dacht. 

'Ja, maar ze zijn nog niet thuis.' Zegt Mark. 'We wilden wachten, totdat ze thuis waren, maar toen vonden we het wel erg lang duren.' Voegt hij er nog aan toe. 

'Zou er wat gebeurd zijn?' Vraag ik dan geschrokken. Meteen schieten er allerlei scenarios door mijn hoofd. Ze kunnen zijn neergestort of zijn neergeschoten? Er kan van alles zijn gebeurd. Bryan ziet dat mijn handen lichtjes beginnen te trillen en grijpt ze vast. 

'Hé er is vast niks gebeurd.' Stelt hij me gerust. Zijn glimlach laat mijn hart al smelten, waardoor ik meteen rustig word. Waarschijnlijk maak ik me druk om niks. 

Nadat we een tijdje met Cynthia en Mark hebben gepraat is iedereen wat anders gaan doen. Cynthia is bezig met de was, terwijl Mark bezig is met iets in de tuin. Thijn is bij een vriend van hem. En Bryan en ik zijn een bordspelletje aan het spelen met mijn zusje aan de eettafel. 

Cynthia komt de woonkamer inlopen met een wasmand in haar handen, die ze op de grond neerzet. 'Quinty ga je mee?' Vraagt ze dan aan Quinty. Blijkbaar weet die meid meteen waar het over gaat, want ze springt nog net niet uit haar stoel. 

Terwijl Quinty op de gang bezig is met haar jas en schoenen wendt Cynthia zich tot ons. 'Quinty had afgesproken met een vriendinnetje van school, dus ik breng haar even.' Deze vrouw is echt te goed voor deze wereld. Ze heeft dit waarschijnlijk geregeld, toen ze Quinty deze week 1 keer van school had gehaald. 

'Dankjewel Cynthia, voor alles wat je voor ons doet.' Glimlach ik naar haar. 

Ze glimlacht terug. 'Bedank me nog maar niet. Als ik terug ben willen Mark en ik jullie nog even spreken.' Knipoogt ze naar Bryan en mij. Dan loopt ze de woonkamer uit naar de gang. 

'Bereid je voor op het meest ongemakkelijke gesprek van de eeuw.' Zegt Bryan tegen mij, als hij zijn hoofd van de tafel haalt. Die had hij op de tafel laten vallen, toen Cynthia aan het praten was. Een paar van zijn bruine plukken haar vallen voor zijn gezicht. 

'Nou ik vond het net anders al aardig ongemakkelijk.' Grinnik ik. Bryan haalt een hand door zijn haar heen. 'Dat was nog niks vergeleken met wat er gaat komen.' Dat klinkt een beetje dramatisch Bryan. 

'We hebben niet eens een relatie.' Zeg ik tegen hem. 

Hij grijnst.

'Nog niet.' 

Mijn hart maakt een sprongetje. 

'Ik heb nog nooit een relatie gehad.' Bedenk ik me dan. Ik had überhaupt nog nooit iemand gezoend, voordat Hugo dat deed gisteren. 

'Jawel, in groep 5 had je iets met die lelijke jongen uit je klas.' Serieus Bryan?

Ik lach om zijn domme opmerking. Waarom weet hij dat ook nog? 'Dat kun je toch geen relatie noemen. En het was een week ofzo.' Vind ik. 

'Ik heb ook nooit een echte relatie gehad hoor.' Zegt hij dan. Hij heeft wel veel meer ervaring dan ik. 

'Dus Thijn doet het beter dan ons.' Trek ik de conclusie. 

'Dat kan ik pas bepalen als ik die Jacky heb ontmoet. Ik vertrouw er helemaal niks van.' Zegt hij. Het is familie van Chloe, dus ik snap wat hij bedoelt, maar Thijn weet vast wel wat hij doet. 

'Ahh je bent bezorgd, wat schattig.' Grinnik ik. Zachtjes stompt hij me tegen mijn schouder. Net als hij wat wilt zeggen komt Cynthia weer binnen. 

Die vriendin van Quinty woonde blijkbaar om de hoek.

Daar gaan we.