İntikam

• 39 •

E D A

Biraz Serkan'da kaldım ama sonra eve dönmem gerekti. Babam beni merak eder diye.

Tam eve geldim, babamı bahçede buldum. Hemen yanına gittim.

E: baba, senin ne işin var hala dışarda? Geç oldu baya.

Must: seni merak ettim. O yüzden bekledim. Ama böyle yüzüne bir bakınca.. senin için her şey güzel gitti sanırım. Öyle değil mı?

Nasıl da iyi tanıyordu beni... gülümsedim ve yanına oturdum.

E: Serkan gitmekten vazgeçti.

Must: ya onu zaten anladık. Sizin aranızda ne oldu onu anlat bana..

Biraz utanmıştım ama yine de anlattım.

E: aramızda ki soruları halletik. Daha doğrusu, ben içimdeki savaşı halletim. Onun yanına gittim ve duygularımı itiraf ettim.. öyle.

Must: sevgilisiniz yanı şimdi? Sevindim sizin adınıza. Serkan çok iyi bir çoçuk.

Başımı babamın göğsüne koydum ve ona sarıldım.
Öylece kaldım bir kaç saniye ve konuştum.

E: bir şey soracağım baba..

Must: sor tabi, kızım.

E: sen nerden anladın? Yanı.. Serkan ve ben şey.. nerden anladın?

Must: sen unutuyorsun galıba.. bende zamanında çok aşıktım.. annene. Yaşlanmış olabilirim ama hala gönül meselerini hatırlıyorum. Bir bakış yeterdi. Tamam, sana zaman lazımdı Deniz'den sonra ama yine gözlerinde gördüm. Serkan desen.. bence bunun farkında. Adam bastığın toprağı bile seviyor. O kadar yanı.

Gülmeye başladım.

E: bende onu seviyorum. Evet biraz zaman lazımdı bunu anlamaya ama.. seviyorum. Hemde çok.
Biliyor musun.. bir daha sevemem sandım.. Deniz'den sonra bir daha öyle sevemem sandım. Kalbimi birine tekrar açamam sandım ama yanılmışım.

Must: çünkü bu kez tüm kalbinle seviyorsun. Kendimden biliyorum. Ben annenden sonra bir daha sevemedim..

E: Efsun'u hiç sevmedin değil mı?

Must: seviyorum.. yanı o anlamda değil sadece.

E: saygı duyuyorsun ona ama hiç sevmedin. Neden evlendin diye sormayacağım ama... senin kalbin annemde kaldı baba.. bu çok belli.

Must: ben bir daha sevemedim.. ama sen sevdin. Demek ki zaten Deniz'le yazılmış değildi kaderin. Serkan'mış.

Aklıma gördüğüm rüya geldi yine.

O adam senin kaderin.

E: baba.. annemi çok özlüyorsun değil mı?

Must: her nefeste..

E: keşke tanısaydım onu.. keşke onunla büyüseydim.. ama öyle olmadı..

Must: o seni daha doğmadan çok severdi. Bir kızımız olacağını öğrendiğimizde hemen adını koymuştu. Adı Eda olacak diyordu hep. Çok seviyordu o ismi. Ah Şermin..

Babam üzülmüştü. Annem hakkında konuşurduk ama hep en sonda üzülüyordu.. çok özlemişti onu.

E: baba.. annem'le nasıl tanıştınız? Hadi anlatsana.

Must: kızım, yüz kere anlattım ya bu hikayeyi.

E: e nolacak bir daha anlat. Hadı lütfen, bu hikayeyi dnlemeyi çok seviyorum.

Must: peki, anlatayım. Yine.

Gülümsedim. Ne kadar çok kez dinledim bu hikayeyi hatırlamıyorum bile ama hep aynı heycanla dinliyorum.