NEYRAN

elli beş

NEYRAN
2. KISIM

1. BÖLÜM:

"Ölene Kadar Herkes Katilini Sever"

İpek'in Ölümünden Önce

"Onu sana kim satıyor?"

Odanın içindeki sessizlik kesildiğinde, Kılıç kafasını kaldırarak yatağında uzanan, birkaç saniye önce rüyalar aleminde olan kıza baktı. Şu an uyanmamış olması gerekiyordu, birkaç dakika boyunca bunu yapıp yapmamak konusunda kendisi ile savaşmıştı ancak damarlarını yakan istek karşı gelinecek gibi değildi, bu yüzden sonunda yine o beyaz toza koşmuştu. Kız uyuduğu için bunun bir sorun oluşturmayacağını düşünmüştü ancak kız, anında uyanmıştı.

Hızlıca bir yalan düşündü. "Bunu sana kim satıyor?" demişti kız, en başından beri bunun cevabını öğrenmek için yanında olduğunu biliyordu. Birbirlerine karşılıklı bir oyun oynadıklarını biliyordu. Bu yüzden çıkıp da "Bunu ben satıyorum," diyemezdi. "Bunu insanlara babam yapıyor," diyemediği gibi.

"Özgür," diyerek yalan söyledi o yüzden. Çünkü biliyordu ki, o kızın bulaşmayacağı tek kişi Özgür'dü.

Kız yanağını avucunun içine yaslayarak Kılıç'a doğru yaklaştı. "Lâl'in Özgür'ü mü?"

"Hıhım," dedi Kılıç kafasını onu onaylarcasına sallayarak.

Beyaz tozu yatağın üstüne koyduğu telefonun üzerine dökmüştü, cebinden çıkardığı kredi kartı ile döktüğü beyaz tozu birkaç ince şerit haline getirdi. Kız dikkatli bir şekilde ne yaptığını izliyordu. Kredi kartını yatağın içine fırlattığında telefonu yastığın üzerine koydu ve yastığa doğru eğildi. İşaret parmağı ile burnunun bir deliğini kapattı ve bir şeriti burnundan içeri çekti.

"Nasıl hissettiriyor?" diye sordu kız sarı saçlarını geriye atarak yatakta yavaşça döndüğünde.

Yuvarlanarak Kılıç'ın durduğu yere gelmişti, Kılıç kafasını kaldırarak ona baktı ve gülümsedi ancak cevap vermek yerine ikinci şeridi de içine çekmişti.

"Ben de deneyebilir miyim?"

"Hayır güzelim," dedi Kılıç. "Bok gibi hissettiriyor."

"O zaman sen neden kullanıyorsun?" diye sordu İpek kafasını yastığın üzerine koyduğunda.

"Bok gibi hissetmeyi seviyorum çünkü," dedi Kılıç gülümseyerek kafasını geriye attığında.

Çatıdaki cam ardına kadar açıktı ve dışarısı çok soğuktu. Sabahtan beri kar yağıyordu, gecenin bu saatinde tipiye dönüşmüştü. Ürpererek yatağın kenarında duran siyah yorganı kendine doğru çekti, üzerinde sadece Kılıç'a ait olan bir boxer olduğu için hücreleri hissettikleri soğukla beraber ayaklanmıştı.

"Hmm..." Kız yorganı üzerine çektiğinde alt kattaki kapının açılıp kapanma sesi geldi. Saat neredeyse gece yarısına geliyordu. Evde kimsenin olmayacağını söylemişti, öyleyse şimdi eve kim gelmişti? "Kim geldi?"