NEYRAN

yirmi beş

instagram: @deathlessniks
parodiler: @barlastancevik @arya.aydiner

"Buna ne olmuş be?" diye sordu yanımıza doğru gelen Kayrahan. Açık kahverengi saçlarını düzeltirken yanımıza oturmuştu.

Şu an oturduğumuz masa oldukça garip bir masaydı, kabul ediyordum. Masada Bade ile ben oturuyorduk en başta ki bu da yeterince garipti. Sonrasında Ilım ve en son olarak Kayra yanımıza gelmişti.
Gizem, Bade'nin en yakın arkadaşı olmasına rağmen buraya doğru ters ters bakıyordu. Sanırım Kayrahan ile ayrılmışlardı.

"Kime ne olmuş?" diye sordu Bade yana dönerek ona baktığında. Hemen yanımda Bade oturuyordu, ben masada dönen muhabbete çok hakim olamıyordum çünkü kafam çok farklı yerlerdeydi.

Düşüncelerimi ele geçiren kişi karşı masada oturan aptaldan başkası değildi.

Zaten kafam yeterince doluydu, ders ve yaklaşmakta olan sınavdan başka hiçbir şey düşünemiyordum. Bir de aklım bu lanet olası kabus ve cinayetlerle doluydu. Üstelik hiçbiri yetmiyormuş gibi Barlas tüm düşüncelerimi ele geçirmişti.

"Arya'dan bahsediyorum," dedi Kayrahan kaşıyla beni işaret ederek. Ona dönmedim ancak o büyük ihtimalle benim öfkeyle baktığım yeri merak ederek gözlerini benim baktığım masaya dikti.

"Hassiktir," dedi eliyle alkış yaparak. "Ekin mi lan o? Oğlum o kız dört senedir dönüp bir çocuğa bile bakmadı lan. Helal olsun valla Barlas'a, saygı duydum yine."

Sinir kat sayım daha da yükselirken dudaklarımı ısırdım ve elimdeki neredeyse haşlak olan kahveden bir yudum aldım. Bugün hava dehşet sıcak olduğu için kahve içimi yakmıştı.

Böyle bir saçmalık olamazdı. Günlerce, aylarca hep aynı şeyi yapıp kendini aklıma kazıdıktan sonra sevgilisinden ayrılıyor ve anında başka bir kıza koşuyordu. Duygu ile onu yan yana gördüğümde böyle hissetmiyordum. O Duygu'ya hiçbir şey hissetmiyordu, ayrıca Duygu benden daha güzel de değildi.

Ama bu kız yunan tanrıçası gibiydi. 

Barlas eğilerek test kitabında bir soruyu işaretledikten sonra elini yanağına yaslayarak arkasına yaslandı. Ekin, soruyu anlamamış numarası yaparak Barlas'a biraz daha yaklaştı. Gerçi daha ne kadar yaklaşacaktı bilmiyordum, resmen içine girmişti çocuğun.

Barlas kafasını kaldırdığında ona olan bakışlarımı gördü. Gözleri önce gözlerime sonrasında dudaklarıma kaydığında gülmemek için dudaklarını ısırdı ve Ekin'e biraz daha yaklaştı.

Tırnaklarımı boğazına geçirmek istiyordum. Bunun onunla tabi ki alakası yoktu. Sadece benim düşüncelerimi ele geçirdikten sonra sırf inadıma biriyle konuşması beni sinirlendiriyordu. Yoksa ne isterse yapabilirdi.

Kıskandığımı kabul etmem için böyle yapıyordu ancak böyle bir şey olduğu falan yoktu yani.

"Ee hani bu Arya'yı seviyordu?" diye sordu Ilım gülerek. "Duygu'dan ayrılıp hemen başka kızın yanında nefes almış."

Haklıydı. O beni sevmiyordu ki, sadece elde edemediği için böylesine takmıştı. Onun beni sevdiğini düşünmek ya da buna inanmak istemiyordum. Eğer buna inanırsam beraberinde şu an reddettiğim şeyi kabullenmem fazla sürmezdi ve ben asla ama asla kabullenmek istemiyordum. Eğer kabullenirsem bu benim felaketim olacaktı.

"Dün Ekin yazdı Barlas'a," dedi Bade gülerek. "Bu salak da Arya'yı kıskandırmak için konuşuyor. Tipine bakın, sıkıldığı o kadar belli ki."