" မိန္းကေလး !! သူေဌးက မိန္းကေလး ရဲ့ေက်ာက္စိမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေနြးစရာရိွလို႔ ေတြ့ခ်င္ေနပါတယ္ " ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးက ခ်င္းေပအား အားက်သၫ့္အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္ရင္း ေျပာလာသည္။
" ငါ့မွာ အခ်ိန္မရိွဘူး .. ေက်ာက္စိမ္းကိုဘဲ ယူလာေပးပါ .. ၿပီးေတာ့ ငါေရာင္းဖို႔ စိတ္ကူးမရိွဘူး " ခ်င္းေပက ယြမ္ေရွာင္ေရွာင္းထံမွ အၾကၫ့္လြဲလိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" မိန္းကေလးရဲ့ အမူအရာကို ၾကၫ့္ရတာ ေက်ာက္စိမ္းပါမယ္ဆိုတာ သိထားတယ္ ထင္တယ္ " တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ အတူေႏြးေထြးၿပီး ၾကည္လင္သၫ့္ အသံက ထြက္လာသည္။ တံခါးေနာက္မွ ငယ္ရြယ္ၿပီးရင့္က်က္ဟန္ရသၫ့္ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္။
ခ်င္းေပက မ်က္လံုးလွန္ၾကၫ့္လိုက္ရင္း ပ်င္းရိစြာ ေျပာလာသည္။ " ေက်ာက္စိမ္းပါမယ္ဆိုတာလဲသိတယ္.. အဆင့္ျမင့္ေရခဲေက်ာက္စိမ္းဆိုတာပါ သိေသးတယ္.. ရၿပီလား .. ျမန္ျမန္ေပးေတာ့ .. " သူမက လက္ကို ေရ႔ွထုတ္လိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္က မိန္းကေလးကို ေပါက္ေဈးထက္ ႏွစ္ဆပိုေပႏိုင္ပါတယ္ .." ေျပာသံနဲ႔အတူ သူမေရ႔ွကို ေရာက္လာသၫ့္ ေက်ာက္စိမ္းထၫ့္ထားသၫ့္ ဘူးတစ္ခု ။
ခ်င္းေပက စကားကို ျဖတ္လိုက္သည္။ " ဆယ္ဆေပးရင္ေတာင္ မေရာင္းဘူး " သူမက ဘူးအား ယူလိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ရွဲ႔ေယာင္က ခ်င္းေပေနာက္မွ လိုက္ပါသြားသည္။
" သခင္ေလး !!! သူမေနာက္ကို လိုက္ရမလား " သက္လတ္ပိုင္း လူႀကီးတစ္ေယာက္က ထိုလူငယ္ေနာက္မွ ထြက္လာကာ ခ်င္းေပ ထြက္သြားသၫ့္ ဘက္သို႔ၾကၫ့္ရင္း ေျပာလာသည္။
ထိုလူငယ္က ခပ္ဟဟ ရယ္လိုက္ကာ ေခါင္းရမ္းလိုက္သည္။ " ဦးေလးဟန္ သူမေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ သူက ဘယ္သူလဲသိလို႔လား "
သက္လတ္ပိုင္း လူႀကီးရဲ့ နားမလည္သၫ့္ အၾကၫ့္အား တုန႔္ျပန္လိုက္သည္။ " သူက ရွဲ႔မိသားစု ရဲ့ သခင္ေလးဘဲ ."
" ခုနက မိန္းကေလးကေရာ .. " သူေျပာသည္မွာ ေသခ်ာေပါက္ယြမ္ေရွာင္ေရွာင္းပင္ ။
" အဲ့တစ္ေယာက္က စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္ ... " ထိုသို႔ေျပာကာ သူကလည္း ဆိုင္မွ ထြက္သြားသည္။ သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးက ျပန္လွၫ့္သြားသည္။ ခနအၾကာ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ယြမ္ေရွာင္ေရွာင္း ထြက္သြားသၫ့္ ဘက္သို႔ အလ်င္အျမန္သြားကာ လူအုပ္ၾကားထဲေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
