Herkes okul dizisi olsun demiş, yine okulla alakalı yapıyorum.
Babasının tayin sonucu ailesiyle temrenliye kasabasına gelen ve geçmişte yaşadığı şeyler yüzünden konuşamayan bir kız.... Tek arkadaşı tek sırdaşı ikiz kardeşi olan esatla beraber ye...
Gece eve geldiğimizde saat on buçuktu. Çağanın Doğum günü daha bitmediği için instagrama hikaye atmak istedim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tuananaztiryaki:Doğum günün kutlu olsun efe'm❤️😍
Caganefeak:bana en güzel Doğum günü hediyesini verdin sevgilim🥺🖤 Caganefeak'a yanıt: insanları şaşırtmayı severim wşcçwçxöwx
Şimdi ise uyanmış esatı uyandırmaya gidiyorum. Esatın odasına sessizce girdim ve yatağının kenarına oturdum. Bi yandan dürtüp bi yandan da ona sesleniyordum. Esat gözlerini araladığında beni gördü Gülümsedi. " hadi kalk aşağıdan mis gibi kokular geliyor."Dedim yatakta doğrulup yüzüme baktı " sen ciddi ciddi artık konuşuyorsun. Ben sesini özlemişim." Dediğinde ona sarıldım o da bana sarıldı. " artık konuşuyorum Esat artık susmak yok." Dedim. Esat biraz uzaklaşıp yanaklarımı öptüğünde Gülümsedim.
Esatla beraber aşağı indiğimizde normalde yavaş yavaş açıklamam gerekirken bi anda dalgınlığıma gelince masada tek oturan Kartala gülümseyip " günaydın." Dediğimde kahvaltı yaptığı şekilde dondu kaldı. Ne dediğimin farkına varınca kocaman gözlerle esata baktım. Sırıtıyordu. Kartal ağır ağır bana baktığında o da doğru duyup duymadığını anlamaya çalışıyordu. " lan donma, tuana konuşabiliyor artık."diyip kahkaha atan Esatın karnına hafif vurdum. Kartal'ın yanına yaklaşıp yanındaki sandalyeye oturdum. Ona bakıyordum. " Kartal." Diyerek fısıldadığımda esata baktı.
Gülümsedim. Gözleri doldu. " hadi ama gözlerini doldurmak yerine bence bana bir tepki verebilirsin." Dediğimde yine bana baktı. Beni kendime çekip sarıldığında gülümsedim. Sıkı sıkı sarılıyordu. " sen yani baya konuşuyorsun.böyle baya bizim gibi." Dediğinde kahkaha attım. Kartal'dan ayrılıp yüzüne baktım. " evet konuşuyorum." Dedim. Mutfaktan çıkan annemi ve teyzemi görünce gülümsedim. Anneme sinirliydim ama şuan bir önemi yoktu. Omlarında hafif kalbine inse sorun olmaz diye düşündüm. Kartal'la esata susun işareti yaptığımda anladılar bişey yapacağımı...
Kahvaltıya başladığımızda anneme bakıp" anne şu zeytinleri uzatır mısın?" Dedim. Annem de donup kaldı. Sonra hızla bana baktı. Gülümsedim ama o kadar komik duruyordu ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Ağlamaklı bi sesle" tuana.." Dediğinde gülümseyerek bakmaya devam ettim. " efendim anne?"
Teyzeme baktım o da şaşırmıştı. Kartal keyifle " annemlere de kal geldi." Dediğinde güldüm. " anneee kendinize gelin." Dediğimde annem ağlamaya başladı. " sen konuşuyorsun Ne zamandır konuşuyorsun? Nasıl ?" Dediğinde ayağa kalkıp yanına gittim. " bi kaç gün önce tek kelime edebildim sonra doktorumu aradım. Alıştırmalara devam ettim. Şimdi böyleyim." Dedim. Annem bana sarıldığında bende ona sarıldım.
