Lal

36. Bölüm" çağan kayıp"

    Ertesi gün çağan okula gelmedi. Aradık ama ortalıkta yoktu. Evine gittik yoktu. Herkes panik oldu ailesi şuanda yurt dışında olduğu için onlara da ulaşamadık. Elimden ağlamaktan başka bişey gelmiyordu. Şuanda da parkta oturmuş Çağanın nerde olabileceğini tartışıyoruz. Herkes bişeyler söylüyor ama benim aklım tamamen çağanda.

    Aklıma dün okula gelen Alp geldiğinde hemen esatı dürttüm.
" biz dün çağanla okulda yanınıza geldik ya , o zaman bahçede bir çocuk yanıma geldi. Sonra çağan yanımıza geldi. Çocuk rakip okulun öğrencisi hatta sürekli turnuvalar yapıyorlarmış. Alpti adı, belki o bişey biliyordur. Basketbol turnuvası falan teklif etti ."Dedim. Esat diğerlerine döndü.
" dün Alp diye bir çocuk Çağanın yanına gelmiş, Tuana belki o bişeyler biliyordur diyor. Çağana turnuva teklif etmiş." Dedi.

Mete hemen ayağa kalktı.
" gidip konuşalım." Dediğinde onu durdurdum.
Çağanı zerre sevmiyor. Sizi de sevmiyor belli, ben gidip konuşucam sizde Benden haber bekleyin. Dün bana yürüyordu. Çağan bile dedi peşini bırakmaz diye belkide o yaptı bilemeyiz." Dedim. Esat diğerlerine ne dediğimi söylediğinde itiraz ettiler ama zar zor ikna ettim çünkü şuan çağan daha önemli. Bizimkilere okulun adını mesaj atmalarını söyleyip hızla yanlarından ayrıldım.

Okulun önüne geldiğimde hızla içeri girdim. Alp basketbol takımındaydı. O yüzden bahçedeki basketbol sahasının oraya gittim belki oradadır. Basketbol oynuyorlardı. Oturaklardan birinin sırt yaslama yerine oturdum. Anlaşılan oynamaları bitmeyecekti. Dikkati üstüme vermem gerekiyordu. Bi çocuk elinde basketbol topuyla sahaya doğru gidince hemen yanına gidip durdurdum. Bana baktı. Telefonumun not defterine " topu bi alabilir miyim?" Yazıp ona gösterdim. Gülümseyip topu bana verdi.

Aslında topu direk kafasına atabilirdim ama istemedim. Topu potaya doğru attım. Top potaya değmeden basket oldu. Sahadakiler 2. Topun nerden geldiğini anlamaya çalışırken ben sahaya girdim. İzleyenler de şaşırmıştı. Alp beni görünce ıslık çalıp sırıttı. Göz devirdim. Karşı karşıya geldiğimizde sırıtmaya devam ediyordu
" ooo hanımefendi, hoşgeldiniz." Dediğinde kafa salladım.
"Konuşmamız lazım." Dediğimde yüzüme dikkatle baktı. Çağan aklımda olduğu için meydan okuyarak bakmadım. Cidden yardıma ihtiyacım vardı.
" sen iyimisin?" Dedi. Endişe etmişti
Konuşalım mı?" Dedim. Kafa sallayınca onun elindeki basketbol topunu potaya attım yine girdi. Önden sahadan çıktım.
" bu kız çok iyi abi." Dediğini duydum ama umursamadım.

Bahçedeki çardaklardan birine oturduk.
" çağan dünden beri ortada yok. Okul çıkışından sonra görmedik. Sen bişey biliyor musun?" Dedim direk . Şaşırdı.
" hayır ben görmedim." Dediğinde iki elimle yüzümü kapattım. Gözlerim dolmuştu. Sonra ellerimi çekip Alp'e baktım.
" eğer bi haber alırsan haber verir misin bana ?" Dediğimde hızla kafa salladı.
"Merak etme direk haber veririm. Babamın adamlarından bi kaçıylA konuşurum. Araştırırlar." Dediğinde kafa sallayıp gözyaşlarımı sildim ve ayağa kalktım.

O da ayağa kalktı.
" adını bilmiyorum." Dediğinde ona baktım.sonra Telefonumun not defterini açtım.
" adım Tuana naz." Yazıp ona gösterdim Gülümsedi . Yanından ayrıldım. Çağanı bulmam gerekiyordu. Hiç iyi değilim. Telefonu bile kapalı, korkuyorum. Gidip parkta oturdum. Kafamı toplamam gerekiyordu. Bizimkilere biraz dolanıp geleceğimi Alp'in de bişey bulaşa haber vereceğini söyledim.

   Telefonum aniden ötünce belki çağandır diye elime aldım. Numara yok yazıyordu ekranda biri arıyordu. Umrumda olmadı hemen açtım.
" nasılsın Tuana?" Dedi karşıdaki ses ama ses değiştirme cihazı kullandığı belliydi. Konuşamıyorum ki.  Sonra yapay bi şekilde güldü.
"Sen konuşamıyordun unutmuşum." Dediğinde yutkundum.
" neyse sen beni dinle. Çağanı ben aldım. Bu sadece bir uyarıydı. Bilmediğiniz şeyler var ama umrumda değil Kandırılıyorsunuz. Sen çok büyük bir yalanın içindesin. Çağan sana zarar vericek, istemeden de olsa yapacak. Onu kurtarmak için 20 dakikan var. Adresi mesaj atarım. Bakalım yetişebilecek misin?" Diyip telefonu kapattı. Gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı.